Δεν μιλάμε για συμμορίες με μπράβους και επαγγελματίες εκτελεστές, αλλά για ανθρώπους της διπλανής πόρτας. Χαμογελαστοί, ευυπόληπτοι, οικογενειάρχες υπεράνω υποψίας που συνοδεύουν τα παιδιά τους στο σχολείο, θρησκευόμενοι πιθανώς, ιδεολόγοι που υπηρετούν με συνέπεια το κόμμα τους, παιδιά της πιάτσας, λαϊκά, που εργάζονται στην Εφορία, στα τελωνεία, στην Πολεοδομία, στην Αυτοδιοίκηση, στην Αστυνομία.
Πετυχημένοι, βέβαια, οι περισσότεροι. Με σπίτι ιδιόκτητο και εξοχικό, με τζίπ, με ταξιδάκια στο εξωτερικό, με κλασάτες διακοπές και κάποιοι με ακριβά γούστα όσο περνούν τα χρόνια.
Ε, τόσα χρόνια στη δουλειά, με σωστή διαχείριση, τα κατάφεραν, θα λένε οι γείτονες χαρίζοντας χαμόγελα και ζεστές καλημέρες στους προκομμένους ανθρώπους της διπλανής πόρτας.
Ναι, τα κατάφεραν οι κανάγιες. Αλλά όχι με τον ιδρώτα τους. Σκυλιά ατάιγα, άπληστοι, κυνικοί που δεν ορρωδούν μπροστά σε τίποτε, εκβιαστές. Συμμορίτες κανονικοί. Μπροστά τους κάτι κλεφτρόνια και κάποιοι ποινικοί είναι αθώες περιστερές.
Ενας καρκίνος στο σώμα της κοινωνίας οι συμμορίτες αυτοί. Τις προάλλες αποκαλύφθηκε το βρωμερό τσαντίρι τους στην Χαλκίδα, μετά στον Πειραιά με τα κοντέινερ, αργότερα στους κόλπους της Αστυνομίας και τώρα στο Υπουργείο Πολιτισμού, στον Δήμο της Αθήνας και στην Περιφέρεια.
Οργανωμένοι και αδίστακτοι. Με αρχηγούς και υποτακτικούς. Με σχέδιο και προφυλάξεις. Παλιάνθρωποι με διπλό πρόσωπο: από τη μια στυγνοί εκβιαστές κι από την άλλη ευπειθείς δημόσιοι υπάλληλοι, με ρεβεράτζες σε υπουργούς και μόνιμη καρέκλα στα κομματικά γραφεία.
Ναι, ναι, ξέρω. Το τεκμήριο αθωότητος. Μάλιστα, ισχύει. Αλλά μιλώ με βάση τα στοιχεία της Αστυνομίας που κατάφερε να εξαρθρώσει(και) αυτή την επικίνδυνη σφηκοφωλιά. Μιλώ, εν τέλει, για όσους από αυτούς θα καταδικαστούν.
Ελπίζω-αλλά δεν είμαι βέβαιος ότι έχει συμβεί μέχρι τώρα-να έχουν επιληφθεί άμεσα και άλλες υπηρεσίες. Που θα ξετινάξουν τα περιουσιακά τους στοιχεία, που θα κάνουν φύλλο και φτερό τα πάντα, που θα ψάξουν-και είναι εύκολο να βρούν- πως απέκτησαν σπιταρώνες και τζιπάρες-όσοι διαθέτουν.
Αλλά ούτε αυτό φτάνει. Ούτε οι κατασχέσεις και οι απολύσεις. Επείγει να αναθεωρηθεί εκ νέου ο Ποινικός Κώδικας. Να προβλέπονται βαρύτατες ποινές, εξοντωτικές, κι όχι χαδάκια πλημμεληματικά και φυλακίσεις της πλάκας.
Να σαπίζουν στις φυλακές οι συμμορίτες. Ακόμη και οι φτωχο@@@νέδες υποτακτικοί που έπαιρναν ψίχουλα από τις μπάζες των αρχηγών. Και τα ονόματά τους να δίνονται στη δημοσιότητα. Για να τους μαθαίνει ο κόσμος και να τους δακτυλοδείχνει.
Προπαντός, να αισθάνονται οι επίδοξοι συμμορίτες και τα νέα φυντάνια της παρανομίας αυτού του τύπου ότι δεν τους παίρνει να κάνουν καριέρα στα κερδοφόρα υπόγεια των εκβιασμών, του λαδώματος, της λαμογιάς και της βρωμιάς.
Και μα το θεό, αν ξανακούσω κραυγές και δήθεν προοδευτικές μα@@@ίες εναντίον των αυστηρών μέτρων, θα βγω και θα κράζω εν μέση οδώ. Ο συστηματικός έλεγχος και οι εξοντωτικές ποινές είναι τα μόνα όπλα που διαθέτει η πολιτεία για να αντιμετωπίσει τους «καθωσπρέπει» συμμορίτες.
Κανένα έλεος για τους κανάγιες.
