Γράφει ο Γιάννης Τριάντης
Παρ΄ότι αλαμπής, ο εσχάτως βελτιωμένος Νίκος Ανδρουλάκης έχει καταφέρει να κρατήσει το ΠΑΣΟΚ σε τροχιά διεκδικητικής επανάκαμψης. «Αν ήταν άλλος αρχηγός-λένε οι επικριτές του- το ΠΑΣΟΚ θα είχε μεγαλύτερη άνοδο, αν όχι εντυπωσιακή, με δεδομένα τον εκφυλισμό του ΣΥΡΙΖΑ και την συνεχή πτώση της ΝΔ».
Θα μπορούσε να ισχύει ο αφοριστικός αυτός ισχυρισμός, αν στην πολιτική και εν γένει στις ποικίλες εξελίξεις δεν ήταν αυθαίρετο και επισφαλές αυτό το «αν». Η πραγματικότητα υπακούει σε πραγματικά στοιχεία –καινούργια, απρόβλεπτα και συχνά αντιφατικά-με αποτέλεσμα το «αν» να τίθεται βασίμως εν αμφιβόλω, ως σοβαρή υπόμνηση βέβαιης πρόβλεψης(π.χ Αν ήταν άλλος κλπ).
Τα πλεονεκτήματα του Ανδρουλάκη εν όψει της τελικής αναμέτρησης συνοψίζονται στα εξής: Ελέγχει ικανό μέρος του κομματικού μηχανισμού, προσδοκά την εισροή ψήφων από το κέρας της Διαμαντοπούλου και από την πλευρά του Κατρίνη, δεν αφήνει αδιάφορους η περίπτωσή του ψηφοφόρους του Γερουλάνου και, βέβαια, έχει υψώσει φράγμα στο ενδεχόμενο διάχυσης του ΠΑΣΟΚ σε κοινό καζάνι με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Προσοχή: άλλο θέμα η συμπόρευση κομμάτων της αντιπολίτευσης σε διάφορα κρίσιμα θέματα και εντελώς διαφορετικό ή κάθοδος στις εκλογές με κοινό ψηφοδέλτιο, όπως επιθυμούν και επιδιώκουν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, υποστηρικτές του Δούκα.
Μιλώντας για την τύχη του Ανδρουλάκη, οιαδήποτε πρόβλεψη για επικράτηση στον δεύτερο γύρο είναι παρακινδυνευμένη. Το ίδιο ισχύει και για τον Δούκα. Η μόνη σχετικώς ασφαλής πρόβλεψη είναι ότι θα προσέλθουν λιγότεροι ψηφοφόροι. Η εμπειρία αναμετρήσεων του παρελθόντος αυτό δείχνει.
Οι δύο βαριές πέτρες
Ο άγνωστος στο ευρύ κοινό Χάρης Δούκας «ξεμύτισε» στις Αυτοδιοικητικές εκλογές και κατάφερε παρά το ισχνό 14% να εκλεγεί Δήμαρχος Αθηναίων. Δεν επρόκειτο για προσωπικό θρίαμβο αλλά για επιτυχία λόγω ευνοϊκής συγκυρίας:
«Εκδίκηση» μέσω αποχής του υπαρκτού αντι-Μητσοτακικού μπλόκ της ΝΔ, αναπτέρωση των ελπίδων για εκλογική σύμπραξη ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ στις εθνικές εκλογές και, φυσικά, αξιοποίηση του φτωχού έργου Μπακογιάννη και ειδικά η ανάδειξη του εκτρωματικού Μεγάλου Περιπάτου σε χαρακτηριστικό στοιχείο της θητείας του.
Είναι γεγονός ότι μέγα μέρος των παλιών ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ που στράφηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ επιθυμούν σφόδρα την εκλογική σύμπραξη των δύο κομμάτων, με κοινό ψηφοδέλτιο. Το δείχνουν σχεδόν όλες οι έρευνες της κοινής γνώμης. Πρόκειται για λαϊκή απαίτηση από το συγκεκριμένο τμήμα της κοινωνίας: «Να τα βρούν»…
Ο Δούκας υποδεικνύεται ανοιχτά από στελέχη των δύο κομμάτων ως ο κατάλληλος άνθρωπος- η γέφυρα- που θα οδηγήσει στην πολυπόθητη σύμπραξη. Ο ίδιος προεκλογικώς αποφεύγει να το πεί ευθέως, φοβούμενος αρνητικές αντιδράσεις εκ μέρους ψηφοφόρων που έμειναν πιστοί στο κόμμα και δεν συντάχθηκαν με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Όμως το μέγα πρόβλημα για όσους ονειρεύονται τέτοιου είδους εκλογική συνεργασία, επομένως και για τον ίδιο τον Δούκα, είναι η χαοτική κατάσταση του ΣΥΡΙΖΑ και το άδηλο μέλλον του κόμματος αυτού.
Θα επανεκλεγεί ο Κασσελάκης και θα έχει την σφραγίδα του ΣΥΡΙΖΑ; Θα επικρατήσουν οι «87» με Φάμελλο; Θα αποπεμφθεί ο Κασσελάκης και θα ιδρύσει νέο κόμμα; Κανένας δεν ξέρει. Επομένως, για ποια σύμπραξη μιλάμε με έναν χώρο στον οποίο χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα;
Ο τεμαχισμός του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται αναπόφευκτος και δή σε κλίμα αγεφύρωτου διχασμού, πρωτοφανούς έκλυσης μίσους και εκατέρωθεν απέχθειας. Οσο για το ΕΠΙΝΕ που κάποιοι βιαστικοί προέβαλαν ως λύση ενθυμούμενοι το Μιτερανικό κλέος, ας είμαστε σοβαροί. Ούτε οι συνθήκες το επιτρέπουν ούτε κατάλληλες ηγετικές προσωπικότητες υπάρχουν, ικανές να το υπηρετήσουν.
Πέραν αυτών, ο Δούκας-άπειρος, εξίσου αλαμπής με τον Ανδρουλάκη, λαϊκιστής που πλήττει πρωτίστως την επιστημονική σκευή του(κανένας σοβαρός άνθρωπος δεν ισχυρίζεται ότι μπορεί να μειώσει της θερμοκρασία της Αθήνας κατά 5 βαθμούς, όπως έκανε ο Δήμαρχος), με πολιτικό λόγο αβαθή, αλλά με αχαλίνωτη φιλοδοξία, κινδυνεύει σοβαρά να συντριβεί υπο το βάρος της δίδυμης ευθύνης(Δήμαρχος και Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ), εάν επικρατήσει του Ανδρουλάκη.
Αξιοποιώντας αυθαίρετα έναν στίχο του Σεφέρη, θα υπενθυμίζαμε στον κ. Δούκα ότι «Βουλιάζει όποιος σηκώνει τις μεγάλες πέτρες». Προσέτι, ας θυμηθεί ο ίδιος τι έλεγε για τους Δημάρχους που θεωρούν τον Δήμο ως πολιτικό εφαλτήριο για πολιτική καριέρα…
Πηγή: news247.gr
