Γράφει ο Δημήτρης Δανίκας
Από τέτοιες «λεπτομέρειες» αποκαλύπτεται η ουσία. Ολων. Των πάντων. Των χαρακτήρων, των πράξεων αλλά και των λεγόμενων «δημοκρατικών διαδικασιών»
Για παράδειγμα η εκλογή, από τη βάση, κάθε νέου αρχηγού. Με αφορμή την επανεκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη. Ποια η «λαική βάση»; Φυσικά όλοι αυτοί που θα προσέλθουν να ψηφίσουν στις κομματικές κάλπες. Ωραία
Πόσοι ψήφισαν ΠΑΣΟΚ στις πρόσφατες ευρωεκλογές; Περίπου 510. 000. Πόσοι προσήλθα στις κομματικές κάλπες του πρώτου γύρου; Περίπου 330.000. Και πόσοι στον δεύτερο γύρω; Περίπου 230. 000.
Τι σημαίνει αυτό; Ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης έλαβε μισούς ψήφους απ αυτούς που στήριξαν το κόμμα του στις ευρωεκλογές του Ιουνίου
Πάμε παρακάτω. Γιατί αμφισβητήθηκε ο Νίκος Ανδρουλάκης; Επειδή ως αρχηγός δεν έπεισε ώστε το κόμμα του να καταλάβει την δεύτερη θέση, εκτοπίζοντας τον ΣΥΡΙΖΑ του Στέφανου Κασσελάκη. Με απλά λόγια το μισό εκατομμύριο πολιτών που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη θεωρήθηκε ποσοστό χαμηλό. Που σύμφωνα με τους επικριτές του, ένα τέτοιο ποσοστό δεν ανταποκρίνεται στη δυναμική του κόμματος
Αν το μισό εκατομμύριο ψήφων των ευρωεκλογών του Ιουνίου θεωρείται χαμηλό και αν γι αυτές τις χαμηλές επιδόσεις ευθύνεται ο αρχηγός, ε τότε πως πρέπει να χαρακτηριστεί η προσέλευση στις κάλπες του δεύτερου γύρου των 230. 000 πολιτών; Ως περιφρονητική και απαξιωτική για το πράσινο κόμμα του Νίκου Ανδρουλάκη;
Αφού προσήλθε μόλις το μισό. Σα να λέμε πέντε ψήφισαν υπέρ ΠΑΣΟΚ τον Ιούνιο και τώρα για την επανεκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη και του Χάρη Δούκα μόλις δύο! Αυτός ο αριθμός όχι μόνο χαμηλός για την παράταξη αλλά και απογοητευτικός!
Αν μάλιστα υπολογίσουμε ότι τον Νίκο Ανδρουλάκη τον ψήφισαν γύρω στους 127.000 και μάλιστα λιγότεροι απ όσους είχε λάβει το 2021 με αντίπαλο τον Γιώργο Παπανδρέου, τότε ο αριθμός των οπαδών του όχι απογοητευτικός αλλά ολότελα απαξιωτικός
Τότε ο θρίαμβος προέρχεται κυρίως από έναν σκληρό, κομματικό πυρήνα τον οποίο ο αρχηγός ελέγχει εδώ και καιρό. Τότε ο δυναμισμός πάει περίπατο. Και τότε η εσωστρέφεια είναι που θριάμβευσε
Πάμε πιο κάτω. Τι σημαίνουν όλα αυτά; Γιατί, έστω, δεν προσήλθαν όλοι της πρώτης Κυριακής; Μα φυσικά επειδή διαφωνούσαν και με τους δύο υποψηφίους. Μα επειδή είναι απογοητευμένοι από τα αποτελέσματα της πρώτης Κυριακής. Μα επειδή η ηγεσία του Νίκου Ανδρουλάκη δεν τους εκφράζει, ούτε τους εμπνέει. Μα επειδή κατά βάθος πιστεύουν ότι το μέλλον του κόμματος είναι μάλλον σκοτεινό.
Πάμε ακόμα πιο βαθιά. Από τις εκλογές της δεύτερης Κυριακής «απουσίαζαν» περίπου εκατό χιλιάδες. Δηλαδή ο Ανδρουλάκης η ο Δούκας αν είχε εκλεγεί, είναι επιλογή ενός μειοψηφικού μέρους των πολιτών. Και μάλιστα μικρό μέρος ενός ευρύτερου και ογκωδέστερου που δυναμικά «θα μπορούσαν να ψηφίσουν ΠΑΣΟΚ»
ΤΙ σημαίνει αυτό; Ότι ο Ανδρουλάκης και ο Δούκας δεν εμπνέουν αυτό το «ογκωδέστερο» πλήθος πολιτών που «δυναμικά» και κάτω από «εύκρατες συνθήκες» θα μπορούσαν να στηρίξουν ΠΑΣΟΚ. Και μάλιστα τώρα όπου από τη μια η κυβερνητική γαλάζια παράταξη πέφτει και από την άλλη ο μεγάλος αντίπαλός τους, ο ΣΥΡΙΖΑ μέσα σε κατάσταση σούργελου βρίσκεται στα πρόθυρα διάλυσης
Αν λοιπόν μέσα σ αυτές τις εξαιρετικά ευνοικές συνθήκες, σ αυτό το κλίμα πριμοδότησης, ο επανεκλεγμένος Νίκος Ανδρουλάκης δεν μπορεί να εμπνεύσει και να κινητοποιήσει αυτό το «ογκώδες πλήθος που δυναμικά θα ψήφιζε ΠΑΣΟΚ», τότε τι μέλλει γενέσθαι για το κόμμα το ιστορικό;
Η απάντηση είναι απλή: οι δημοκρατικές διαδικασίες τηρήθηκαν με άψογο τρόπο. Η ευπρέπεια των υποψηφίων άψογη και υποδειγματική. Τα επιχειρήματα χωρίς ίχνος προσβολής. Αλλά; Όπως λέει και το ρητό:
Η εγχείρηση πέτυχε ο ασθενής απεβίωσε!
Πηγή: protothema.gr
