Γράφει ο Γρ. Νικολόπουλος
Ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών Σπύρος Θεοδωρόπουλος, ένας εξαιρετικά πετυχημένος επιχειρηματίας, γνωστός για την εργατικότητά του και τις γρήγορες αποφάσεις του, εξέφρασε την άποψη ότι δεν μπορούν να δοθούν αυξήσεις στους μισθούς των εργαζομένων αν δεν υπάρξει αύξηση της παραγωγικότητας
Ο ίδιος, όπως και όλοι οι επιχειρηματίες, παραδέχεται ότι οι μισθοί στην Ελλάδα είναι χαμηλοί σε σχέση με το κόστος ζωής αλλά και με τους μισθούς των άλλων ευρωπαϊκών χωρών, ακόμη και αυτών που έχουν χαμηλότερο κόστος ζωής. Διαπιστώνει επίσης, όπως τεκμηριώνεται από όλες τις έρευνες των ινστιτούτων που παρακολουθούν την οικονομία, ότι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα των ελληνικών επιχειρήσεων όλων των κλάδων είναι η δυσκολία να βρουν εργαζόμενους.
Οι μελέτες για την αγορά εργασίας οδηγούν σε πολύ δυσάρεστα συμπεράσματα. Οι πτυχιούχοι ανώτατων σχολών παίρνουν μισθούς αποφοίτων Λυκείου. Πολλοί από αυτούς φεύγουν στο εξωτερικό διότι εδώ δεν υπάρχει αμοιβή ανάλογη με τα προσόντα τους. Η βιομηχανία και η μεταποίηση δεν βρίσκουν εργαζόμενους σε κανένα επίπεδο και σε καμία ειδικότητα. Οι νέοι είναι απρόθυμοι να εργαστούν σε επιχειρήσεις και προτιμούν εποχιακές δουλειές που αμείβονται με μαύρα ή που δεν έχουν ασφαλιστικές εισφορές. Και, το χειρότερο, οι νέοι δεν βλέπουν προοπτικές εξέλιξης μέσα από μια καριέρα.
Για όλα αυτά οι επιχειρηματίες ζητούν να παρέμβει το κράτος και να μειώσει καταρχήν τις ασφαλιστικές εισφορές και τους φόρους, διότι αυτά επιβαρύνουν πολύ το κόστος της επιχείρησης και αποθαρρύνουν τους επιχειρηματίες από το να κάνουν προσλήψεις ή να δώσουν αυξήσεις.
Οι επιχειρηματίες πρέπει να βρουν μια λύση αποδεχόμενοι επιτέλους ότι η κυβέρνηση -όπως και κάθε προηγούμενη κυβέρνηση- δεν τολμά να κάνει σημαντικές μεταρρυθμίσεις για τη γραφειοκρατία και τη διαφθορά, δεν θέλει να μειώσει τους φόρους παρόλο που έχει πλεονάσματα -θέλει να εξαγοράζει ψήφους με επιδόματα- και φοβάται να κάνει θαρραλέες μειώσεις ασφαλιστικών εισφορών διότι τα ασφαλιστικά ταμεία είναι ακόμη ευάλωτα.
Επενδύστε σε μισθούς
Συνεπώς οι επιχειρηματίες πρέπει να δουν τι θα κάνουν υπό τις υπάρχουσες συνθήκες και με αυτά τα δεδομένα, ώστε και εργαζόμενους να βρουν και την παραγωγικότητα να αυξήσουν. Και ενώ υποστηρίζουν ότι δεν μπορούν να δώσουν αυξήσεις αν δεν αυξηθεί πρώτα η παραγωγικότητα, ίσως θα πρέπει επιτέλους να σκεφτούν ανάποδα. Να δώσουν δηλαδή αυξήσεις προκειμένου να βρουν εργαζόμενους και να αυξήσουν την παραγωγικότητα. Να δουν τις αυξήσεις ως εργαλείο ανάπτυξης, ως επένδυση στο ανθρώπινο κεφάλαιο και όχι ως κόστος.
Αν οι μισθοί είναι ικανοποιητικοί, δηλαδή αν καλύπτουν τις ανάγκες των εργαζομένων, αν υπάρχει προοπτική αυξήσεων στο ορατό μέλλον, αν η προοπτική αυτή συνδεθεί με τα προσόντα και την απόδοση, τότε και εργαζόμενοι θα βρεθούν και η παραγωγικότητα θα ανέβει.
Η πραγματικότητα αποδεικνύει ότι οι επιχειρήσεις που έχουν τη δυνατότητα να δώσουν υψηλούς μισθούς δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα εύρεσης εργαζομένων και χαμηλής παραγωγικότητας. Ενδεικτικά ως παράδειγμα, η Παπαστράτος προσφέρει αμοιβές σχεδόν 40% πάνω από την αγορά και δεν έχει καμία δυσκολία να βρει εργαζόμενους. Είναι τα τελευταία χρόνια πρώτη στη λίστα των καλύτερων εργοδοτών στην Ελλάδα. Θα μου πείτε ότι η Παπαστράτος εξάγει το 90% της παραγωγής της. Ναι, δεν υποστηρίζω ότι η διοίκησή της είναι καλύτερη από όλους τους άλλους μάνατζερ, αλλά απλώς επισημαίνω ότι όταν δίνεις καλούς μισθούς το πρόβλημα των εργαζομένων λύνεται. Και για να δώσω άλλο ένα παράδειγμα, ο πρόεδρος μιας κατασκευαστικής μου έλεγε ότι δεν βρίσκει μηχανικούς να πηγαίνουν στα εργοτάξια, όλοι θέλουν να κάθονται στο γραφείο. Ωστόσο, οι ίδιοι μηχανικοί, αυτοί που εδώ θέλουν να κάθονται στο γραφείο, όταν τους προσφερθεί μια υψηλότερη αμοιβή, γεμίζουν τα εργοτάξια των βαλκανικών και αραβικών χωρών. Συνεπώς, η διάθεση των εργαζομένων σχετίζεται με τις αμοιβές σε μεγάλο βαθμό.
Πώς οι επιχειρήσεις θα δώσουν αυξήσεις και θα προσλάβουν εργαζόμενους με προσόντα εφόσον τους χρειάζονται; Με τη μείωση της κερδοφορίας τους. Πολλοί από τους επιχειρηματίες που γκρινιάζουν τόσο για το πρόβλημα της εύρεσης εργαζομένων όσο και για τη χαμηλή παραγωγικότητα έχουν πολύ μεγάλα κέρδη. Διαφημίζουν την ταχεία και μεγάλη άνοδο των κερδών τους, τα μεγάλα EBITDA και τα υψηλά μερίσματα που προσφέρουν στους μετόχους τους – όσοι είναι εισηγμένοι στο Χρηματιστήριο. Αυτοί που δεν είναι εισηγμένοι απλώς απολαμβάνουν τα κέρδη τους χωρίς να τα διαφημίζουν. Δεν σκέφτονται όμως να δώσουν αυξήσεις μειώνοντας τα κέρδη τους και περιορίζονται να γκρινιάζουν ζητώντας από το κράτος να μειώσει φόρους και εισφορές ώστε να διατηρήσουν τα κέρδη τους.
Κατανοητό, ο στόχος της επιχείρησης είναι να μεγιστοποιεί τα κέρδη των μετόχων, αν όμως πράγματι η εύρεση εργαζομένων είναι πρόβλημα, δεν μπορεί να αγνοηθεί η λύση του μέσω της μείωσης της κερδοφορίας (εξάλλου θα μειωθεί και ο φόρος που θα πληρώσει η επιχείρηση), ειδικότερα τη στιγμή που οι επιχειρηματίες που έχουν μεγάλα κέρδη παραδέχονται ότι οι εργαζόμενοί τους είναι χαμηλά και μη επαρκώς αμειβόμενοι.
Πηγή: protothema.gr
