Γράφει η Νίκη Λυμπεράκη
Ο ΟΠΕΚΕΠΕ είναι μια ιστορία αμαρτωλή που πάει πολύ πίσω. Το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης άλλωστε, αν και κάπως «παρακατιανό» κατά την κατανομή χαρτοφυλακίων σε κάθε ανασχηματισμό, προσφέρεται για… ευφάνταστες πολιτικές. Το τρέχον σκάνδαλο με τις επιδοτήσεις, για παράδειγμα, εμένα με ταξίδεψε είκοσι χρόνια πίσω. Τότε που ο υπουργός είχε την έμπνευση να ιδρύσει δικό του τηλεοπτικό κανάλι. Ναι, ναι. Στη Λυκόβρυση.
Τις προάλλες, επιστήμονας με μακρά πορεία εκεί, μου περιέγραφε πώς μέσα σε λίγες μέρες βρέθηκαν να εγκαταλείπουν τα εργαστήριά τους για να στηθεί τηλεοπτικό πλατό! Ιστορία για γέλια, μέχρι να δει κανείς τα λεφτά που πετάχτηκαν για υποδομές κι εκείνα που καρπώθηκαν οι – όχι και τόσο σκληρά – εργαζόμενοι (ανάμεσά τους και αστέρες της δημοσιογραφίας) του βραχύβιου τηλεοπτικού πειράματος. Τι κοινό έχει εκείνη η ιστορία με το σημερινό σκάνδαλο; Μα φυσικά την πάγια, διακομματικά και διαχρονικά κυβερνητική προσέγγιση κατά την οποία «ο υπουργός δεν φέρει ευθύνη».
Ο Καραμανλής δεν φέρει ευθύνη που δεν πήρε επαρκή μέτρα για να αποτρέψει όσα επανειλημμένα τον προειδοποιούσαν ότι μπορεί να συμβούν με τα χάλια του σιδηροδρόμου. Δεν φταίει καν για την 717, κι ας τον χαρακτηρίζει η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία ηθικό αυτουργό της απιστίας για την οποία διώκονται 16 άτομα σε βαθμό κακουργήματος. Εδώ η κυβέρνηση έκρινε το 2023 ότι δεν χρειάζεται καν να ελεγχθεί.
Ετσι και με τον ΟΠΕΚΕΠΕ. «Είναι ακροβασία» το να κατηγορούμε διατελέσαντες υπουργούς επειδή επί των ημερών τους κάποιοι υπηρεσιακοί δεν έκαναν καλά τη δουλειά τους, τόνισε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Λες και είπε κανείς πως δήλωναν οι υπουργοί τα ανύπαρκτα βοσκοτόπια. Οι υπουργοί δέχονται κριτική όχι για τις πράξεις, αλλά για την απραξία τους σχετικά με την εξόφθαλμη ρεμούλα, παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις από την Κομισιόν ήδη από το 2019. Ούτε ένας ούτε δύο. Βορίδης, Λιβανός, Γεωργαντάς, Αυγενάκης, Τσιάρας. Ουδείς ασχολήθηκε. Κι όταν πια, το 2023, ξεκουνήθηκε ο Οργανισμός και η διευθύντρια εσωτερικού ελέγχου ζήτησε εκτεταμένη έρευνα, αντί για απαντήσεις, πήρε… μετάθεση στο Πρωτόκολλο. Κοινώς, την έφαγε η μαρμάγκα. Ελλαδάρα.
Τώρα η κυβέρνηση επανέρχεται με πύρινα κηρύγματα για φως που θα χυθεί άπλετο και το μαχαίρι που θα φτάσει στο κόκαλο. Λες και τα τελευταία χρόνια κυβερνούσε κάποιος άλλος.
Και, τέλος πάντων, ας πάρουμε μια απόφαση. Διότι, αν δεχτούμε πως οι υπουργοί δεν φέρουν ευθύνη για τίποτε, αβίαστα προκύπτει το ερώτημα: «τότε τι τους θέλουμε;». Ας αναλάβουν να τρέχουν το κράτος γενικοί διευθυντές των υπουργείων. Και για να καλυφθεί το μόνο κενό που θα προκύψει από την έλλειψη των «ανεύθυνων» υπουργών, ας τους δοθεί και έξτρα αρμοδιότητα να κάνουν εγκαίνια, να κόβουν κορδέλες και να διορίζουν μετακλητούς.
Πηγή: tovima.gr
