Γράφει ο Γιώργος Παπαχρήστος
Ηάνετη επικράτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη στην κοινοβουλευτική μάχη της Τετάρτης δεν συνοδεύτηκε μόνο από μια έμμεση, αλλά σαφή επαναβεβαίωση της εμπιστοσύνης που απολαμβάνει από την πλειοψηφία της Βουλής· παράλληλα έδωσε ένα τέλος σε σενάρια αποσταθεροποίησης του ίδιου και της χώρας με αφορμή τα Τέμπη.
Ο Πρωθυπουργός πέρασε με χαρακτηριστική άνεση από τις κοινοβουλευτικές συμπληγάδες και κατάφερε το σχεδόν ακατόρθωτο: από οιονεί απολογούμενος ως επικεφαλής της κυβέρνησης για το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών να καθίσταται δεινός κατήγορος μιας αντιπολίτευσης που τη χαρακτηρίζουν η τοξικότητα και η άρνηση.
Ο κ. Μητσοτάκης άδραξε βέβαια τη θαυμάσια ευκαιρία που του δόθηκε: η βαριά κατηγορία για «εσχάτη προδοσία» που του απηύθυνε μια ευκαιριακή συμμαχία ακροδεξιάς και ακραίας αριστερής αντιπολίτευσης για ένα σιδηροδρομικό δυστύχημα, έστω και με τη θανατηφόρα κατάληξη που είχε αυτό στα Τέμπη, δεν λειτούργησε μόνο συσπειρωτικά για την Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ. Εδειξε ταυτόχρονα στην κοινωνία ότι δύο χρόνια μετά το δυστύχημα κόμματα και πολιτικοί εξακολουθούν να εμπορεύονται πολιτικά τον πόνο δεκάδων ανθρώπων.
Το αποκαρδιωτικό για το πολιτικό μας σύστημα είναι ότι αυτό το τμήμα της πολιτικής τάξης της χώρας αδυνατεί να λειτουργήσει σύμφωνα με τους κανόνες που επιβάλλει η πολιτική πρακτική και δεοντολογία. Αντιθέτως κάνει ό,τι μπορεί να απαξιώσει την πολιτική και τους ίδιους τους πολιτικούς. Δέχτηκε άκριτα να γίνει αρωγός στην προσπάθεια να καταστεί η πρόεδρος του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων Τεμπών, κυρία Μ. Καρυστιανού, σημαντικός ή και καθοριστικός παράγων της δημόσιας ζωής. Για δεύτερη μάλιστα φορά μέσα σε τρεις μήνες – την προηγούμενη φορά επιχείρησε, ως γνωστόν, να παρέμβει για να αποτραπεί η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Αυτή τη φορά να αποδώσει στον κ. Μητσοτάκη τη βαρύτατη για πρωθυπουργό κατηγορία της εσχάτης προδοσίας. Πρόκειται για σημεία των καιρών και για κατάλυση κάθε έννοιας συντεταγμένης κοινοβουλευτικής λειτουργίας, δυστυχώς με την καθοριστική συμβολή εκπροσώπων του ελληνικού λαού.
Σε διαφορετική περίπτωση, κανένας δεν θα έσπευδε να υιοθετήσει μια πρόταση για τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής, η οποία συντάχθηκε σε άγνωστο τόπο από αγνώστους και με μη ορατούς στόχους, πλην ενός: την μπαχαλοποίηση της πολιτικής ζωής και εν τέλει την αποσταθεροποίηση της χώρας σε μια εποχή που γεωστρατηγικά η κατάσταση θυμίζει κινούμενη άμμο.
Επίσης, αν επικρατούσε η κοινή λογική, ουδείς από την αντιπολίτευση θα έσπευδε να υιοθετήσει την πρόταση του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων Τεμπών, καθώς με τη βαριά κατηγορία που εμπεριείχε κατά του Πρωθυπουργού ήταν βέβαιο ότι θα συσπείρωνε όχι μόνο την εκλογική βάση της ΝΔ, αλλά και όλους εκείνους τους ευκαιριακούς ψηφοφόρους του κυβερνώντος κόμματος που τρομάζουν στη σκέψη μιας γενικευμένης αποσταθεροποίησης.
Το πρόδηλο θετικό αποτέλεσμα αυτής της πρωτοβουλίας δεν αποθάρρυνε ούτε τα κόμματα της υπόλοιπης Αριστεράς να τηρήσουν μια πιο σοβαρή στάση: η αποχώρηση από την ψηφοφορία του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΚΕ και της Νέας Αριστεράς απλώς επιβεβαίωσε ότι και τα τρία αυτά κόμματα είναι εγκλωβισμένα στη στρατηγική που ακολουθεί η κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου και τρέμουν στην ιδέα να διαφοροποιηθούν.
Σε κάθε περίπτωση, όλα όσα συνέβησαν στη διάρκεια της 18ωρης (!) συνεδρίασης της Τετάρτης οδηγούν σε ένα μόνο συμπέρασμα: ότι η χώρα πορεύεται μέσα σε συνθήκες ακραίας πόλωσης και δεν διαφαίνεται από πουθενά διέξοδος.
Και όλα αυτά τη στιγμή που ο πόλεμος Ισραήλ – Ιράν απειλεί να βάλει φωτιά στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, η οποία, αν ξεφύγει από τα σημερινά στενά όρια, δύσκολα θα αφήσει ανέγγιχτη, άμεσα ή έμμεσα, και την Ελλάδα.
Από την άλλη, βέβαια, οι ευθύνες για την απειλή κατά της σταθερότητας στη χώρα δεν ανήκουν μόνο στην αντιπολίτευση. Αφορούν και την κυβέρνηση και τον τρόπο που πολιτεύεται εδώ και έξι χρόνια, και κυρίως μετά την ολοκληρωτική κατίσχυση της ΝΔ στις εκλογές του 2023. Η αλαζονεία και η ανεξέλεγκτη άσκηση της εξουσίας, δημιουργούν ακραία σκάνδαλα τα οποία φέρνουν την Ελλάδα στο εδώλιο του κατηγορουμένου στην Ευρώπη. Η περίπτωση του ΟΠΕΚΕΠΕ είναι ένα πρώτο δείγμα. Θα ακολουθήσουν και άλλα; Ο καιρός θα δείξει. Επί του παρόντος, ο έλληνας φορολογούμενος καλείται να καλύψει τα περίπου 400 εκατομμύρια του προστίμου που επέβαλαν οι κοινοτικές αρχές. Και δύο υπουργοί, οι κ.κ. Βορίδης και Αυγενάκης, θα βρεθούν κατά τα φαινόμενα αντιμέτωποι με μια νέα πρόταση προανακριτικής επιτροπής μετά το βαρύτατο κατηγορητήριο το οποίο διαβίβασε στη Βουλή η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία.
Οσα λοιπόν χαμόγελα και να προκάλεσε η κοινοβουλευτική νίκη της Τετάρτης στο Μέγαρο Μαξίμου, στο τέλος της ημέρας το ταμείο έχει αρνητικό πρόσημο: με τρεις κορυφαίους υπουργούς και έναν υφυπουργό αντιμέτωπους με βαριές κατηγορίες ενώπιον της Δικαιοσύνης, κανείς, και περισσότερο από όλους ο πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης, δεν μπορεί να νιώθει ικανοποιημένος.
Πηγή: tovima.gr
