Γράφει η Νίκη Λυμπεράκη
Μα τι μίζεροι που είμαστε! Καθόμαστε τώρα και ψειρίζουμε μια ιστορία που αιμοδοτεί τους περήφανους παραγωγούς μας. Για ποιους έδωσαν μάχη με νόμους και θεσμούς υπουργοί, υφυπουργοί, υπηρεσιακοί και κομματάρχες; Για την τσέπη τους; Οχι βέβαια! Για τον πρωτογενή τομέα τα έκαναν όλα. Εντάξει. Και για την ψήφο.
Κι έρχονται διάφορες απ’ έξω να μας κουνήσουν το δάχτυλο. Σε ποιους; Σε εμάς. Που όταν χτίζαμε Παρθενώνες, αυτές ήταν ακόμη πάνω στα δέντρα και τρώγαν βελανίδια. Ετσι δεν είχε πει και ο αείμνηστος Αθανασόπουλος σε βέλγο αξιωματούχο για το γιουγκοσλαβικό καλαμπόκι; Εχει συνέχεια το κράτος!
Και δεν είναι μόνο η Κοβέσι. Θυμηθείτε λίγο παλαιότερα την επιτροπή PEGA και τη Σοφί Ιντ Βελντ που έψαχνε τα των υποκλοπών. Ούτε εκείνη άρεσε. Ούτε στους κυβερνώντες, ούτε στους δημοσιολόγους που φωνάζουν και σήμερα, όπως και τότε. Σε εκείνους που, βαφτίζοντας το κρέας μπάμιες, εξομοιώνουν το ανεξιχνίαστο σκάνδαλο των υποκλοπών με τις επισυνδέσεις που αποκαλύπτουν φαγοπότι εκατομμυρίων.
Τώρα βέβαια, θα πεις, εδώ βαφτίσαμε τις πέτρες μέλισσες και το χορτάρι γίδια, στις μπάμιες θα κολλήσουμε;
Μόνο πανικό προδίδει η στάση τους. Οπως ακριβώς και το επιχείρημα Γεωργιάδη ότι ο Ανδρουλάκης γνώριζε το πάρτι γιατί είναι Κρητικός. Λες και ο Πρωθυπουργός είναι από το Νοβοσιμπίρσκ.
Παράλληλα, ας μην ξεχνάμε πως η απάτη θα αποτρεπόταν αν η κυβέρνηση είχε προχωρήσει με τους απαραίτητους βοσκοτοπικούς χάρτες. Εξι χρόνια κυβερνά. Δεν το έκανε. Εξού και το πρόστιμο που ξεπερνά τα 400 εκατομμύρια. Για τη ρεμούλα, ο λογαριασμός δεν ήρθε ακόμη. Τον περιμένουμε.
Η γνώση του Πρωθυπουργού πάντως, για το γεγονός ότι κάτι είναι σάπιο, τεκμαίρεται πολλαπλά. Από τον Βάρρα που μετά τον ΟΠΕΚΕΠΕ βρέθηκε στο Μαξίμου. Από τον Σημανδράκο που είχε ενημερώσει το Μαξίμου. Από τον Μπουκώρο που δήλωσε πως κυβερνητικά στελέχη τον είχαν ενημερώσει ότι ερευνάται το θέμα. Από την επιστολή Μπουκώρου, το 2021, που ενημέρωνε τον τότε υπουργό Λιβανό για την απάτη στην Κάρλα.
Αλλά κι αν δεν αρκούν όλα αυτά, μπορούμε να θυμηθούμε όσα δήλωνε ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης παλαιότερα για το τι σημαίνει να είσαι πρωθυπουργός: «Είναι μια δουλειά η οποία απαιτεί, ακριβώς επειδή δεν είμαστε Ελβετία, να πρέπει να μπαίνει και ο Πρωθυπουργός στη μεγάλη λεπτομέρεια των θεμάτων. Και αυτό νομίζω ότι σε ένα επίπεδο είναι καλό, γιατί και οι υπουργοί μου γνωρίζουν ότι ξέρω πολύ καλά τα χαρτοφυλάκιά τους, άρα είναι δύσκολο να με κοροϊδέψουν ή να μου παρουσιάσουν μια εικόνα της πραγματικότητας διαφορετική από αυτό το οποίο πραγματικά συμβαίνει» (Antenna, 1.6.2023).
Το ερώτημα είναι γιατί, ενώ τόσο καιρό όλοι γνώριζαν, έπρεπε να έρθει η διεθνής διαπόμπευση για να κάνουμε κάτι. Αλλά, δυστυχώς, μέσα μας το έχουμε απαντήσει όλοι.
Πηγή: tovima.gr