Γράφει ο Μιχάλης Στούκας
Όπως είναι γνωστό, η χώρα μας αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα με τους γείτονές της, κάποια μάλιστα, όπως αυτά με τη Λιβύη προέκυψαν τα τελευταία χρόνια
Τα προβλήματα της χώρας μας με την Τουρκία είναι διαχρονικά. Δυστυχώς, οι εξ Ανατολών γείτονες συνεχώς προκαλούν και νέα. Μετά την «Γαλάζια Πατρίδα», το τουρκολιβυκό μνημόνιο, την παρεμπόδιση της πόντισης του καλωδίου ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας-Κύπρου, μεταξύ Κάσου και Καρπάθου, η Τουρκία ασχολείται εσχάτως και με την τουρκική ,κατά την άποψή της, μειονότητα των Δωδεκανήσων. Όντως υπάρχουν Μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα, Έλληνες πολίτες σε Ρόδο και Κω, οι οποίοι όπως και οι αντίστοιχοι στη Θράκη, ζουν αρμονικά με τους Χριστιανούς συμπατριώτες μας και μάλιστα, λόγω της μεγάλης τουριστικής κίνησης που παρουσιάζουν «το νησί των ιπποτών» και η γενέτειρα του Ιπποκράτη είναι περισσότερο εξωστρεφείς από τους ομόθρησκούς τους στη Θράκη.
Η Τουρκία έχει αυτοανακηρυχθεί σε προστάτη των απανταχού Μουσουλμάνων. Δεν έχει όμως κανένα απολύτως δικαίωμα να εμπλέκεται σε εσωτερικά ζητήματα της Ελλάδας. Και αν στη Θράκη αναγνωρίζεται από τη Συνθήκη της Λωζάνης Μουσουλμανική (όχι Τουρκική) μειονότητα, αναφορά για μειονότητα στα Δωδεκάνησα, σε Συνθήκη όπου είναι συμβαλλόμενο μέρος ή αλλού και η Τουρκία δεν υπάρχει.
Με τη Συνθήκη της Λωζάνης (1923) η Τουρκία παραιτήθηκε από οποιαδήποτε αξίωση στα Δωδεκάνησα, ενώ ούτε και όταν το 1947 δόθηκαν, μόνο αυτά, στην Ελλάδα, η Τουρκία δεν αποτελούσε συμβαλλόμενο μέρος. Συνεπώς, ούτε τουρκική μειονότητα υπάρχει στα Δωδεκάνησα, ούτε η Τουρκία έχει κανένα λόγο να ασχολείται με τη μουσουλμανική μειονότητα των Δωδεκανήσων. Αντίθετα, ο Ερντογάν πρέπει να απολογηθεί για την ελληνική εθνική μειονότητα σε Κωνσταντινούπολη, Ίμβρο και Τένεδο, που συρρικνώθηκε σταδιακά, τα τελευταία εκατό χρόνια. Μόνο στην Ίμβρο τα τελευταία χρόνια άρχισε δειλά δειλά η εκ νέου εγκατάσταση Ελλήνων (περίπου 700 σήμερα).
Εθνική ελληνική μειονότητα υπάρχει στην Αλβανία, στη Βόρειο Ήπειρο συγκεκριμένα, αναγνωρισμένη επίσημα και από τη γειτονική χώρα, η οποία παραβίαζε για χρόνια τα δικαιώματα των Βορειοηπειρωτών, ενώ και σήμερα, που υποτίθεται ότι η Αλβανία είναι ευρωπαϊκή χώρα και επιδιώκει, μετά το ΝΑΤΟ να ενταχθεί και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ο Έντι Ράμα καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα των ομογενών, ιδίως στην περιοχή της Χιμάρας, για να αρπάξει τις περιουσίες τους. Και ξαφνικά, το επίσημο στρατιωτικό περιοδικό USHTRIA που εκδίδεται από το αλβανικό Υπουργείο Άμυνας, στο τεύχος της 18/7 παρουσίασε την «Κόκκινη Πατρίδα» που περιλάμβανε όλη την Ήπειρο, την Κέρκυρα και μέρη της Δυτικής Μακεδονίας. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης ρωτήθηκε βέβαια για το θέμα, ωστόσο η απάντησή του ήταν λίγο μπερδεμένη: «Παρότι πρόσφατη δημοσίευση σε διαδικτυακό περιοδικό στην οποία περιλαμβάνεται χάρτης που παρουσιάζει ελληνικές περιοχές ως μέρος της λεγόμενης «Εθνικής Αλβανίας» δεν αποτελεί επίσημη θέση της αλβανικής κυβέρνησης, το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών έχει προβεί σε διάβημα διαμαρτυρίας προς την αλβανική πλευρά». Συγγνώμη κύριε Υπουργέ. Το Υπουργείο Αμύνης της Αλβανίας είναι ιδιωτικό ή ανεξάρτητο από την υπόλοιπη αλβανική κυβέρνηση; Επίσημη θέση της Αλβανίας, ποια θα ήταν; Να βγει ο Έντι Ράμα με τον χάρτη αυτόν σε συνέντευξη Τύπου και να τον παρουσιάσει πομπωδώς και με λεπτομέρειες;
Και αν, εν πάση περιπτώσει, δεν είναι επίσημος ο χάρτης, γιατί το ελληνικό ΥΠΕΞ προέβη σε διάβημα διαμαρτυρίας προς την αλβανική κυβέρνηση; Κάνει γενικά διαβήματα σε όποιον Αλβανό, Τούρκο ή Σκοπιανό «ανεβάζει» χάρτες με αλυτρωτικό περιεχόμενο ή μήπως ο χάρτης δεν είναι τόσο ανεπίσημος;
Για τη λεγόμενη «Βόρεια Μακεδονία» τι να πρωτογράψει κάποιος; Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας της χώρας και ο πρωθυπουργός Μίτσκοσκι προκαλούν. Ο τελευταίος είπε μάλιστα ότι το «μακεδονικό πρόβλημα» παραμένει «άλυτο», επιμένοντας κι αυτός σε αλυτρωτικά «οράματα», ανύπαρκτα και ανεδαφικά. Βέβαια, το ΥΠΕΞ και ο Υπουργός κύριος Γεραπετρίτης επιμένουν να στηρίζουν την ευρωπαϊκή πορεία των Δυτικών Βαλκανίων. Αντί να αξιοποιήσουμε το τελευταίο, ίσως χαρτί, που μας έχει απομείνει, αυτό της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να ξεκαθαρίσουμε σε Τίρανα και Σκόπια ότι θα πρέπει να ξεχάσουν την ένταξή τους σε αυτή αν δεν σταματήσουν την αλυτρωτική προπαγάνδα δεχόμαστε ραπίσματα και υποχωρούμε.
Τέλος, υπάρχει και η Λιβύη η οποία σαφώς υποκινούμενη από την Τουρκία, πέρα από το τουρκολιβυκό μνημόνιο έχει φτάσει στο σημείο να προβαίνει σε διαβήματα προς τη χώρα μας για τα θαλάσσια οικόπεδα, νότια της Κρήτης αγνοώντας σχεδόν εξ ολοκλήρου τη Μεγαλόνησο και φυσικά τη Γαύδο και άλλα μικρότερα νησιά. Η Λιβύη που ουσιαστικά είναι δύο κράτη (Ανατολική και Δυτική), έχει «κλείσει» αυθαίρετα και μονομερώς για ιστορικούς λόγους τον Κόλπο της Σύρτης κάνει διαβήματα στην Ελλάδα και έχει απαράδεκτες και εκτός Διεθνούς Δικαίου απαιτήσεις.
Τέλος, η ίδια η Τουρκία παρουσιάζεται ως παντοδύναμη διπλωματικά και στρατιωτικά. Δεν ακολούθησε τα άλλα μέλη του ΝΑΤΟ στις κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας, όμως και με την Ουκρανία διατήρησε ανοιχτούς διαύλους. Επιδιώκει να μπει στο Πρόγραμμα Κοινής Ευρωπαϊκής Άμυνας, εξαγοράζει ιταλικές κυρίως, πολεμικές και άλλες βιομηχανίες, φαίνεται ότι θα πάρει τα Eurofighter και βέβαια συνεχίζει να προκαλεί…
Την ίδια στιγμή, στη χώρα μας ασχολούμαστε με τον ΟΠΕΚΕΠΕ και άλλα συναφή. Κυρίως όμως με τη διαμάχη Ισραηλινών-Παλαιστινίων. Αποκορύφωμα όλων είναι οι διαδηλώσεις σε Σύρο, Ρόδο, Άγιο Νικόλαο Κρήτης και αλλού για την άφιξη εκεί κρουαζιερόπλοιων που μεταφέρουν Ισραηλινούς τουρίστες. Μπορούμε ως Ελλάδα να λύσουμε το πρόβλημα; Όχι. Ποιος έχει ευθύνη για ό, τι γίνεται στη Λωρίδα της Γάζας αυτό τον καιρό; Κατά την άποψή μου, από τις αρχές των συγκρούσεων φαινόταν ότι η κατάσταση θα είναι δύσκολα αντιμετωπίσιμη από τη διεθνή κοινότητα. Το απαράδεκτο για μένα δεν είναι οι διαδηλώσεις κατά των Ισραηλινών στα ελληνικά λιμάνια, αλλά ότι οι διαδηλωτές δεν επέτρεψαν στους Ισραηλινούς να κατέβουν από το πλοίο στη Σύρο, ενώ παράλληλα θεωρούν ότι αυτοί κατέχουν το αλάθητο, ότι δεν μπορεί κανένας να έχει διαφορετικές απόψεις από τις δικές τους και ότι όσοι υποστηρίζουν τους Ισραηλινούς είναι φασίστες.
Για το τι σημαίνει η λέξη φασίστας (<ιταλ. fascista 1911), ας ανοίξουν κανένα λεξικό. Ας ανοίξουν επίσης και κανένα βιβλίο για να μάθουν όλη την ιστορία του Μεσανατολικού προβλήματος. Προσωπικά, ενδιαφέρομαι για τη χώρα μου. Σαφώς και υπάρχει μια δραματική κατάσταση στη Λωρίδα της Γάζας με τη λιμοκτονία των Παλαιστινίων, ας δούμε όμως και λίγο παραπέρα. Ο χειρότερος εχθρός της Τουρκίας αυτή τη στιγμή είναι το Ισραήλ, το οποίο έφτασε στο σημείο να ξεμπροστιάσει την Τουρκία για την παράνομη κατοχή του 1/3 της Κύπρου. Έγκυρος Ισραηλινός σχολιαστής είπε προ ημερών: «Παίξαμε προημιτελικά με τη Χαμάς, ημιτελικά με το Ιράν και στον τελικό θα παίξουμε με την Τουρκία». Έστω κι αν ο αγώνας αυτός δεν γίνει ποτέ αποτελεί δείγμα του τρόπου σκέψης των Ισραηλινών.
Όταν ο Ερντογάν και η τουρκική ηγεσία βλέπουν τον υπ’ αριθμόν ένα εχθρό τους να αντιμετωπίζεται περίπου ως εχθρός στην Ελλάδα και τους Έλληνες να έχουν χωριστεί σε φιλοπαλαιστίνιους και φιλοϊσραηλινούς τρίβουν τα χέρια τους όχι γιατί κρυώνουν, αλλά από ικανοποίηση. Φυσικά και δεν είμαι κατά των διαδηλώσεων. Όταν όμως αυτές ξεφεύγουν από τα λογικά πλαίσια και οδηγούν σε ακραίες συμπεριφορές απ’ όπου κι αν αυτές προέρχονται ισοδυναμούν με στέρηση της ελευθερίας του λόγου και των κινήσεων σε άλλους. Ας επικρατήσει μια φορά σ’ αυτή τη χώρα η κοινή λογική. Και ας σταματήσουν κάποιες και κάποιοι να θεωρούν ότι κατέχουν το μονοπώλιο της αλήθειας και του σωστού. Όλοι έχουμε ευαισθησίες, όλοι προβληματιζόμαστε με κάποια γεγονότα, δεν μπορούμε όμως να μεταφέρουμε και τα προβλήματα που υπάρχουν στη Λωρίδα της Γάζας και αλλού στην Ελλάδα. Θα πρόκειται όχι απλά για τραγικό λάθος αλλά για κάτι χειρότερο: για εθνική αυτοχειρία…
Πηγή: protothema.gr
