Γράφει ο Αλέξανδρος Κασιμάτης
Ενόψει ΔΕΘ, η κυβέρνηση καλείται να ανακοινώσει φοροελαφρύνσεις με περιορισμένους πόρους, ενώ το υψηλό δημόσιο χρέος και το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών εξακολουθούν να αποτελούν σοβαρές προκλήσεις
Η ειδησεογραφία, όπως πάντοτε συμβαίνει αυτήν την περίοδο, επικεντρώνεται στις ανακοινώσεις που θα κάνει ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ. Οι ανακοινώσεις για την οικονομική πολιτική στην έναρξη της ΔΕΘ έχουν ενσωματωθεί εδώ και χρόνια στην πρακτική της πολιτικής ζωής του τόπου. Ταυτόχρονα, οι οικονομικές ανακοινώσεις της εκάστοτε κυβέρνησης που γίνονται με την ευκαιρία της έκθεσης έχουν απενοχοποιηθεί, αν και είναι κληρονομιά του παρελθόντος με πελατειακό χαρακτήρα, παροχολογίας έναντι ψήφων.
Όλοι σχεδόν πλειοδοτούν στο πώς θα αξιοποιήσει καλύτερα η κυβέρνηση τους διαθέσιμους πόρους κάνοντας προτάσεις για την κατάργηση της προσωπικής διαφοράς, τους φόρους στη μεσαία τάξη, τα τεκμήρια κ.λπ., σαν να μην είναι προφανές ότι χρειάζεται να μειωθεί/εκλογικευτεί η φορολογία.
Οι προσδοκίες είναι τεράστιες, αλλά τα διαθέσιμα κεφάλαια πεπερασμένα.
Μπορεί η κυβέρνηση να τα έχει πάει καλά στον τομέα της οικονομίας και αυτό να δίνει ανάσα για κάποιες φοροελαφρύνσεις στη φετινή ΔΕΘ, αλλά το αποτύπωμα της πτώχευσης του 2010 εξακολουθεί να είναι έντονα αισθητό. Σύμφωνα με τον ΟΔΔΗΧ, το δημόσιο χρέος της χώρας τον Ιούνιο ήταν 368,3 δισ. ευρώ. Είναι το μεγαλύτερο στην Ευρωζώνη και αυτό που μας διασώζει σε μια περίοδο υψηλών επιτοκίων είναι ότι η μέση διάρκεια δανεισμού είναι 18,7 χρόνια και το κόστος εξυπηρέτησης μόλις 1,75%. Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση κατάφερε να τηρεί τους δημοσιονομικούς στόχους και να επιτυγχάνει τις απαραίτητες ισορροπίες που κρατούν χαμηλά το spread των ελληνικών ομολόγων, αλλά τα 368,3 δισ. ευρώ εξακολουθούν να είναι ένα πολύ μεγάλο βάρος.
Επιπλέον, σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, το πρώτο εξάμηνο του 2025 το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών διαμορφώθηκε σε 7,6 δισ. ευρώ σε τρέχουσες τιμές. Το 2024 είχε φτάσει τα 15,3 δισ., ποσό που αντιστοιχεί σε 6,4% του ΑΕΠ. Αυτό σημαίνει ότι οι εισπράξεις των φορέων της ελληνικής οικονομίας, δηλαδή των νοικοκυριών, των επιχειρήσεων και της κυβέρνησης, από συναλλαγές με φορείς της αλλοδαπής, για αγαθά, υπηρεσίες, εισοδήματα και τρέχουσες μεταβιβάσεις, υπολείπονταν των αντίστοιχων πληρωμών κατά αυτό το ποσό.
Πηγή: protothema.gr
