Γράφει ο Αντώνης Καρπετόπουλος
Αν κρίνω από αυτά που ανακοίνωσε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ξενοδόχων, εφέτος το καλοκαίρι είχαμε στη χώρα μας πιο πολλές αφίξεις τουριστών από πέρυσι και στο πρώτο εξάμηνο της χρονιάς, προτού δηλαδή αρχίσει η καλοκαιρινή περίοδος, τα έσοδα ήταν και περισσότερα, παρόλο που οι Ευρωπαίοι που μας προτιμούν ήταν κομμάτι λιγότερο σπάταλοι από ό,τι παλαιότερα. Γάλλοι, Γερμανοί, Ιταλοί, Αυστριακοί, Ολλανδοί, Σκανδιναβοί περιορίζονται στα απαραίτητα, οι Ρώσοι δεν μας επισκέπτονται πλέον αρκετά, για τους Βαλκάνιους είμαστε ακριβή χώρα και οι Αγγλοι τελευταία προτιμούν την Ισπανία και τη Σαρδηνία της Ιταλίας.
Ωστόσο υπάρχουν πάντα οι Αμερικανοί, οι Κινέζοι, που ξοδεύουν ολοένα και περισσότερα, οι Αυστραλοί, που αν μας έρθουν από την άλλη άκρη της Γης χαίρονται την παρουσία τους εδώ και το δείχνουν ξοδεύοντας. Την ειδυλλιακή για τον τουρισμό στην Ελλάδα εικόνα χαλάει λίγο το γεγονός ότι η Μύκονος και η Σαντορίνη είχαν μια κάποια πτώση και στις αφίξεις και φυσικά και στα έσοδα: εφέτος εγκατέλειψαν τα δύο αυτά νησιά ακόμα και κάποιοι που εκεί φαινόταν πως θα επιστρέφουν ασταμάτητα – οι Κινέζοι και οι Ιάπωνες (αλλά και οι Αμερικανοί) ήταν λιγότεροι στη Σαντορίνη, ενώ τη Μύκονο επισκέφθηκαν λιγότεροι ευρωπαίοι κροίσοι, λιγότεροι σεΐχηδες από τα Εμιράτα και λιγότεροι πλούσιοι Λιβανέζοι – ναι, υπάρχουν και τέτοιοι, και έλειψαν.
Η Σαντορίνη σίγουρα πλήρωσε τους χειμωνιάτικους σεισμούς στην περιοχή – τον καιρό που διαμορφώνονται παγκοσμίως οι μεγάλες προσφορές των τουριστικών γραφείων η Θήρα ήταν στο επίκεντρο της προσοχής των σεισμολόγων όλης της Ευρώπης ως αξιοπερίεργο φαινόμενο, γεγονός που αναμενόμενα θα κόστιζε. Η Μύκονος όμως; Η Μύκονος νομίζω πλήρωσε εφέτος την εικόνα που ήθελε να δείχνει όλο το προηγούμενο διάστημα.
Ο τρόπος που διάφοροι διαχειρίστηκαν την προβολή της Μυκόνου τα τελευταία χρόνια υπήρξε καταστροφικός. Ενα απλό «σκρολάρισμα», που λένε και οι πιτσιρικάδες, στο Instagram και στο TikTok σε έκανε να πιστεύεις πως η Μύκονος δεν ήταν νησί αλλά κάτι σαν Disneyland της επίδειξης.
Μπορούσες να δεις μοντέλες να φωτογραφίζονται σε ακριβά ξενοδοχεία δηλώνοντας πως βρήκαν τον παράδεισο και σε περιμένουν, κόσμο να χορεύει το «A Man After Midnight» των ΑΒΒΑ φωνάζοντας «Gimme! Gimme! Gimme!» μέχρι τα χαράματα, μεθυσμένους που έπαιζαν μπουγέλα με σαμπάνιες, μελαψούς πρίγκιπες με πούρα μέρα-νύχτα και μελαψές πριγκίπισσες βγαλμένες από τις χίλιες και μία νύχτες χωρίς ξημερώματα.
Την ίδια στιγμή, κυκλοφορούσαν φωτογραφίες με λογαριασμούς εκατοντάδων ευρώ για ξαπλώστρες λίγο μεγαλύτερες από κρεβάτι νιόπαντρων, υποψιαζόσουν ότι στις μπίρες πρέπει να βάζουν χρυσόσκονη και ήσουν σίγουρος ότι για όλα τα κοκτέιλ χρησιμοποιούσαν ποτά από την προσωπική κάβα του Ροκφέλερ που είναι πάντα γεμάτη. Στις μεγάλες ημέρες και νύχτες του νησιού, ένας φίλος μού είχε πει πως είναι λάθος που το αεροδρόμιο της Μυκόνου δεν έχει το όνομα του Αριστοτέλη Ωνάση.
Δεν κατάλαβα αν με αυτόν τον τρόπο όποιος προσγειωνόταν θα είχε τη βεβαιότητα ότι στο νησί θα ζήσει ως Ωνάσης ή ότι για να ζήσει στο νησί θα έπρεπε να είναι Ωνάσης: δεν έχει και μεγάλη διαφορά, αν το σκεφτείς. Μόνο που όλες αυτές οι εικόνες, αν και αληθοφανείς, δεν ήταν ακριβώς πραγματικές – τουλάχιστον δεν ήταν όλες. Και κάπως έτσι ανέκυψε το πρόβλημα.
Δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στη Μύκονο και σε όσους και, κυρίως, όσες χρησιμοποιούν φίλτρα για τις φωτογραφίες τους στο Ιnstagram. Τα φίλτρα ομορφαίνουν τις φωτογραφίες και δημιουργούν μια ψευδαίσθηση αψεγάδιαστης συχνά ομορφιάς που ταΐζει ακόρεστες ματαιοδοξίες.
Αν δεν έχεις σκοπό να συναντήσεις αυτόν που τις ανεβάζει ή σαν ζηλιάρης ή σαν μαγεμένος, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα: ο ναρκισσισμός τρέφεται και με ψευδαισθήσεις. Aν όμως θέλεις να τον συναντήσεις, το πρόβλημα είναι μάλλον δικό σου. Αν η εικόνα είναι τελικά διαφορετική, η απογοήτευση θα είναι απόλυτη: θα νιώσει ότι τον έχεις κοροϊδέψει, ακόμα κι αν η ομορφιά σου είναι υπαρκτή – στο θυμικό του θα καταγραφείς ως μια ψεύτικη υπόσχεση, απλώς γιατί έπαιξες με τα μυαλά του φουσκώνοντάς τα.
Δεν θα δει αυτό που είσαι αλλά αυτό που τελικά δεν είσαι. Δεν θα σταθεί ούτε καν στην ομορφιά, γιατί θα αισθανθεί κορόιδο. Κάτι τέτοιο συνέβη και με πολλούς που κατέφθασαν στη Μύκονο τα τελευταία χρόνια, όχι απλώς αναζητώντας την αίσθηση μιας αχαλίνωτης αισθησιακής πολυτέλειας αλλά με τη σιγουριά πως αυτή υπάρχει και αγοράζεται. Και το πρόβλημα δεν ήταν ότι αποδείχθηκε πολύ περισσότερο ακριβή αλλά ότι δεν ήταν αυτή που έμοιαζε.
Οι μοντέλες έκαναν απλώς μια δουλειά όταν φωτογραφίζονταν – μετά το έσκαγαν για να μην αφήσουν στο νησί τα χρήματα της αμοιβής τους και αν έμεναν είχαν εξασφαλίσει τη φιλοξενία τους: καμία τους δεν σε περίμενε για να ζήσει μαζί σου τον μύθο σου στην Ελλάδα.
Τα καλύτερα πάρτι ήταν πριβέ και δεν αρκούσε σε πολλές περιπτώσεις ούτε καν το πορτοφόλι σου για να μπεις σε βίλες για λίγους και εκλεκτούς – παρεμπιπτόντως, αυτοί και τώρα υπάρχουν, αγνοώντας τους απέξω. Δεν υπάρχουν σίγουρα παντού πρίγκιπες και πριγκίπισσες, και σίγουρα δεν υπάρχουν χίλιες και μία νύχτες – το καλοκαίρι μας κρατά πολύ λιγότερο.
Οι σαμπάνιες που χρησιμοποιούνται για μπουγελώματα από ανόητους επιδειξίες νεόπλουτους είναι β’ διαλογής. Και – για να πούμε και καμιά αλήθεια – το «A Man After Midnight» είναι από τα μετριότερα τραγούδια των ΑΒΒΑ, τους οποίους οι κάτω των 40 ούτε καν τους ξέρουν και αν όλοι φωνάζουν «Gimme! Gimme! Gimme!» είναι γιατί δεν ξέρουν άλλον στίχο. Στο τέλος το μόνο που έμεινε ήταν οι ακριβές ξαπλώστρες, τα ακριβά κοκτέιλ και τα πανάκριβα γεύματα, αλλά τίποτα ακριβό δεν εντυπωσιάζει κάποιον που έχει λεφτά. Απλώς το βαριέται.
Η Μύκονος πλήρωσε το photoshop της και το αληθινό δυσάρεστο είναι ότι δεν το είχε ανάγκη. Ως νησί είναι υπέροχη. Η θάλασσά της παραμένει πεντακάθαρη. Τα στενά της είναι πανέμορφα, κυρίως χωρίς μεθυσμένους. Η αγριάδα της βόρειας πλευράς, σε σύγκριση με την πολυκοσμία της νότιας πλευράς, δημιουργεί μια συναρπαστική αντίθεση.
Οι τουριστικές υπηρεσίες είναι υψηλού επιπέδου και οι πλαζ, τα μπαρ και τα ξενοδοχεία της δεν χρειάζονται ούτε μοντέλες για προβολή ούτε DJs που κάνουν καλοκαιριάτικα τη χειμωνιάτικη φασαρία των κλαμπ. Αν η Μύκονος αποφασίσει να σταματήσει να διαφημίζει ψευδαισθήσεις, δεν έχει να φοβηθεί τίποτα. Τι να τα κάνει τα likes ένα νησί που πλημυρίζει από πολύχρωμο φως στη δύση του ηλίου;
Πηγή: tovima.gr
