Γράφει ο Γιάννης Πρετεντέρης
Ομολογώ ότι δεν καταλαβαίνω την έστω περιθωριακή συζήτηση που μας έλαχε για εκλογές, Πρωθυπουργό, εκλογικό νόμο και μετεκλογικές συμμαχίες.
Οχι επειδή δεν έχει τζόγο για κουβέντα στο καφενείο. Κάθε άλλο. Αλλά επειδή δεν έχει αντικείμενο.
Η κυβέρνηση κι ο Πρωθυπουργός έχουν ακόμη είκοσι μήνες μπροστά τους. Δεν υπάρχουν σημάδια ότι η κοινοβουλευτική πλειοψηφία κλονίζεται. Κι αν δεν αποφασίσουν οι ίδιοι να επισπεύσουν τις εκλογές, θα πάμε να ψηφίσουμε μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2027.
Με τον ίδιο εκλογικό νόμο, διαβεβαίωσε δύο φορές πρόσφατα ο Μητσοτάκης (συνέντευξη ΔΕΘ στις 7/9 και συνέντευξη ΑΝΤ1 στις 17/9).
Και με τον ίδιο Πρωθυπουργό, όσο δεν δείχνει διάθεση να αλλάξει δουλειά (στις ίδιες συνεντεύξεις).
Τι θα βγει; Ενας Θεός ξέρει.
Οι δημοσκοπήσεις δημιουργούν βεβαιότητες και απορίες τις οποίες θα λύσουν οι ίδιες οι εκλογές. Ετσι συμβαίνει στις δημοκρατίες και δεν έχω συναντήσει πουθενά άλλη μέθοδο.
Από εκεί και πέρα κάθε κουβέντα δεκτή για να σκοτώνουμε την ώρα μας.
Θα σημειώσω όμως κάτι που μου έκανε εντύπωση και αφορά τη χώρα. Η πολιτική φοροελαφρύνσεων που εξήγγειλε ο Μητσοτάκης στη ΔΕΘ δεν αμφισβητήθηκε ουσιαστικά από κανέναν, ούτε από το… ΚΚΕ!
Κάποιοι ήθελαν μεγαλύτερες ελαφρύνσεις, κάποιοι διαφορετικές και κάποιοι περισσότερο ή λιγότερο στοχευμένες. Στην ουσία όμως κανείς δεν υποστήριξε μια φορολογική επιβάρυνση, όπως για παράδειγμα συζητούν τώρα στη Γαλλία.
Δεν ξέρω πόσο συνειδητά το έκαναν κι αν έχουν επίγνωση τι ακριβώς σημαίνει αυτό.
Διότι χωρίς δημοσιονομική επέκταση μέσω της φορολογίας δεν μπορεί να υπάρξει και πολιτική αύξησης των δημόσιων δαπανών που είναι το αγαπημένο ζητούμενο της Αριστεράς και της φαυλοκρατίας.
Το μοντέλο δηλαδή που χρεοκόπησε το 2009.
Υπό αυτήν την έννοια οι εκλογές που έρχονται ίσως να αποδειχθούν απλούστερες από όσο νομίζουμε. Δεν υπάρχει κανείς που να εισηγείται την επιστροφή στο μοντέλο που χρεοκόπησε. Γενικώς δεν υπάρχει κανείς που να εισηγείται κάποιο άλλο μοντέλο.
Κι άλλωστε η αντιπολίτευση έως τώρα ασχολείται σχεδόν αποκλειστικά με ζητήματα όπως τα Τέμπη, η Γάζα και το σημείωμα που παρέλαβε ή δεν παρέλαβε ο Μυλωνάκης.
Ζητήματα ασφαλώς κορυφαία αλλά δεν ξέρω πόσο αφορούν άμεσα και ζωτικά τον μέσο Ελληνα. Και πόσο θα ισχύουν έπειτα από έναν χρόνο.
Φυσικά και έως το 2027, η επικαιρότητα θα προσφέρει και άλλα γεγονότα. Αλλά το βέβαιο είναι ένα, το έχω ακούσει από πολλούς πολιτικούς και το έχω σημειώσει άπειρες φορές.
Οι εκλογές κρίνονται συνήθως πολύ πριν από τις εκλογές.
Πηγή: tovima.gr
