Γράφει ο Δημήτρης Δανίκας
Που κάποια μεγαλοστελέχη των ταχασοσιαλιστών τον χαρακτήριζαν «ανύπαρκτο» και «γελοίο» (ονόματα έχω, αλλά αρνούμαι να τα δημοσιεύσω).
Που ο «ανύπαρκτος» και «γελοίος» επί σειρά πολλών ετών, κάπου 20, εκλεγόταν κάτω από την πράσινη σημαία της «αλλαγής» (και της παραλλαγής). Που ο «ανύπαρκτος» και «γελοίος» πρώτος σε σταυρούς σε όλες τις αναμετρήσεις. Που είχε θέσει υποψηφιότητα για την ηγεσία του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος. Με το επιχείρημα «συντρόφια, ο Νίκος δεν τραβάει». Και ο άνθρωπος δικαιώθηκε. Το βαρίδι των «πράσινων», ο Ανδρουλάκης φυσικά.
Που ως φοιτητής, μέλος της αντιδικτατορικής Εθνικής Φοιτητικής Ελλάδος και Γραμματέας της ΚΝΕ. Εδώ που τα λέμε, αν δεν είσαι κομμουνιστής στα νιάτα σου, ε τότε άσε καλύτερα… Και αν είσαι κομμουνιστής στην ωριμότητά σου, ε τότε άσε καλύτερα…
Που αυτός ο «ανύπαρκτος» και «γελοίος» διετέλεσε υπουργός Εργασίας, Υγείας, Παιδείας και υφυπουργός Εξωτερικών. Πάντα με το ΠΑΣΟΚ. Και προσφάτως μεταπήδησε στη γαλάζια παράταξη και τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Τα επιχειρήματα εναντίον του, γνωστά και ρηχά. Μόνο η επιφάνεια είναι. Οπως, ας πούμε, ότι με αυτή τη μετακίνηση μπορεί να εξασφαλίσει μια βουλευτική έδρα. Και όπως ότι με αυτή τη μεταγραφή θωρακίζει την υπαρξιακή, πολιτική του οντότητα. Ασε που υπάρχουν αρκετές πιθανότητες να βρεθεί υπουργός του Κυριάκου σε προσεχή υπουργικό ανασχηματισμό. Καθόλου απίθανο. Να μην πω πως οι ικανότητές του δέκα φορές ανώτερες από δεκάδες βουλευτές της γαλάζιας παράταξης. Αδικο έχω;
Οπως έλεγε και ο ιδιοκτήτης της θρυλικής γερμανικής δισκογραφικής εταιρείας ECM, Μάνφρεντ Αϊχερ: «The essential is not visible». Τουτέστιν, «το ουσιώδες δεν είναι ορατό». Ετσι κι εδώ.
Αφού μεταπηδήσεις, μετακινήσεις και μεταγραφές από αρχαιοτάτων χρόνων. Αφού τις τελευταίες δεκαετίες το μπέρδεμα και το μπλέξιμο, βαθύ και ασταμάτητο. Αφού ο Πάνος Καμμένος, ας πούμε, από την επιτροπή σχεδιασμού της Νέας Δημοκρατίας βρέθηκε αντιπρόεδρος του ταχαριστερού Αλέξη Τσίπρα.
Αφού ο Αρης Σπηλιωτόπουλος από δεξί χέρι του Κώστα Καραμανλή κατέληξε να γυαλίζει την εικόνα του Τσίπρα. Να μην αναφέρω την περίπτωση του Αντώναρου. Αφού μπόλικα «πράσινα» στελέχη κοσμούν αυτή τη στιγμή το πρώτο ράφι της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη. Και είναι από τους καλύτερους. Οπως Πιερρακάκης, Χρυσοχοΐδης (κορυφαίος και σχεδόν αναντικατάστατος στο πόστο του).
Αφού η Ντόρα, για παράδειγμα, αναγκάστηκε να μεταπηδήσει με δικό της κόμμα. Και αφού, όπως σωστά περίπου λέει ο Αντώνης Σαμαράς, «ο Κυριάκος μετακίνησε το κόμμα από τη Δεξιά προς το ΠΑΣΟΚ». Αδικο έχει;
Οπως έλεγε και ο αείμνηστος Χαρίλαος Φλωράκης, «κόμματα πολλά, αλλά οι πολιτικές είναι μόνο δύο». Τι εννοούσε; Το αυτονόητο. Επειδή δυσδιάκριτες οι διαφορές ανάμεσα στους «πράσινους» και τους «γαλάζιους». Αλλά και τους ταχαριστερούς που τελευταίως «ευπρεπίστηκαν» με γραβάτες και κοστούμια. Επειδή, πάνω κάτω, στα βασικά οι θέσεις είναι ταυτόσημες.
Επειδή, επί της ουσίας, ο Κυριάκος θα ήταν ο καλύτερος, μετά τον Ανδρέα και τον Σημίτη, αρχηγός του σημερινού ΠΑΣΟΚ. Μια σύγχρονη παραλλαγή του Σημίτη είναι. Επειδή ο αίλουρος Αλέξης Τσίπρας με τις τελευταίες εξαγγελίες του μετακινήθηκε κι αυτός κατά μεριά ΠΑΣΟΚ. Του Σημίτη κι αυτός.
Επειδή το πλήθος των πολιτών αυτοπροσδιορίζονται ως κεντρώοι. Είτε προς τα δεξιά, είτε προς τα αριστερά. Γι’ αυτό τα τρία κόμματα τσιμπολογούν από την τεράστια δεξαμενή του Κέντρου. Από μικρομεσαίους και μεσομεσαίους. Γνωστά όλα αυτά.
Και επειδή, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες όλων των αντιπάλων, ο Κυριάκος εξακολουθεί να προηγείται – μακράν των άλλων. Οι οποίοι στάσιμοι, καθηλωμένοι και χωρίς να το δείχνουν απελπισμένοι.
Επειδή ο μέσος πολίτης πιστεύει ακραδάντως ότι «όλοι το ίδιο είναι». Ολοι με τις κυβερνήσεις τους διαπλεκόμενοι και διεφθαρμένοι. Επομένως, ποιος ο χαρισματικός; Μα φυσικά, ο Κυριάκος ο αρχηγός.
Να συνεχίσω; Περιττό. Γι’ αυτό οι στίχοι από το πασίγνωστο άσμα του Νίκου Πορτοκάλογλου τα λένε όλα: «Μπλέξαν ο γραμμές μας, μπλέξαν οι γραμμές / Μπλέξαν οι φωνές μας, μπλέξαν οι φωνές / Φάρσες και βλάβες και υποκλοπές / Μπλέξαν οι γραμμές μας, μπλέξαν οι γραμμές»!
Αντε, παιδιά! Η Ελλάδα ένα απέραντο και διαχρονικό ΠΑΣΟΚ!
Πηγή: protothema.gr
