Γράφει ο Τάσος Καραμήτσος
Τα πολύ καλά νέα της ημέρας είναι η εκεχειρία στη Γάζα, με απλά λόγια τέλειωσε ένας πολύ αιματηρός πόλεμος, ο οποίος είχε μάλιστα ως θύματα χιλιάδες γυναικόπαιδα
Οριστική λύση δεν δόθηκε βεβαίως ως προς τον γεωγραφικό προσδιορισμό των δύο πλευρών, Ισραήλ και Παλαιστίνης, άρα το πιο πιθανό είναι ότι κάποια στιγμή θα έχουμε τα ίδια. Για την ώρα όμως… αγάλλονται οι ουρανοί γιατί σταμάτησε η αιματοχυσία αθώων (και μη) ανθρώπων.
Στα δικά μας νέα τώρα, αναμφίβολα η είδηση της εβδομάδας είναι η εν πολλοίς προαναγγελθείσα επανενεργοποίηση του Αλέξη Τσίπρα στην πολιτική σκηνή είτε με τη δημιουργία κόμματος, είτε με κάτι αντίστοιχο τύπου Μακρόν, δηλαδή μια λίστα υποψηφίων προς εκλογή, λύση η οποία φαίνεται πιο απλή και εφόσον πάει καλά στις κάλπες μετά σχηματίζεται σε κόμμα.
Δεν γνωρίζω το αποτέλεσμα της κίνησης του Τσίπρα, αλλά οφείλω να λάβω υπόψη τις δημοσκοπήσεις που του δίνουν ένα 8% ως σίγουρο, το οποίο αποδίδεται κυρίως στη μετακίνηση δυνητικών ψήφων από τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ένα ποσοστό της τάξεως του 10%-12% δεν είναι αρνητικό απέναντί του. Και επίσης, είναι αυτονόητο ότι θα κριθεί επί της ουσίας όταν πια αρχίσει η συζήτηση στην κοινωνία για την προοπτική επιστροφής ενός πολιτικού που έχει δημιουργήσει πολύ έντονα αρνητικά συναισθήματα στη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων μόλις δύο χρόνια πριν.
Εχει υπάρξει στο παρελθόν αρχηγός κόμματος και διατελέσας πρωθυπουργός που να έχει επανέλθει στην πολιτική ως αρχηγός άλλου κόμματος;
Η απάντηση είναι όχι, αλλά αυτό… και κάτι λέει και τίποτα μπορεί να μη λέει, γιατί στο παρόν πολιτικό σκηνικό υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά. Οτι σήμερα απέναντι στην κεντροδεξιά παράταξη του Μητσοτάκη δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να τον αντιμετωπίσει, να τον κοντράρει στα ίσια, τουλάχιστον με βάση ό,τι γνωρίζουμε από τις δημοσκοπήσεις.
Στο ΠΑΣΟΚ, την παραδοσιακή εναλλακτική πολιτική λύση στη Ν.Δ., μετά τον θάνατο της Γεννηματά και την επικράτηση δύο φορές του Νίκου Ανδρουλάκη, τα ποσοστά παραμένουν σταθερά στο μισό εκείνων του Μητσοτάκη. Επεσε η Ν.Δ. -πάντα δημοσκοπικά- από το 41% στο 28% και το ΠΑΣΟΚ πήρε 1-2 μονάδες, δηλαδή βρίσκεται στο 14%-15%. Τι εναλλακτική λύση να προσφέρει ένα κόμμα που όντως «δεν κουνάει η βελόνα του», όπως λέει και ο Γερουλάνος, μετά από τέτοια φθορά της κυβέρνησης;
Τα υπόλοιπα κόμματα, νομίζω, κινούνται μεταξύ πολιτικού ακτιβισμού και «ψεκ» στις παλιές-νέες πλατείες αγανακτισμένων, μια με τα Τέμπη, μια με τον Ρούτσι, μια με τη Γάζα, αλλά δίχως να μπορούν να αρθρώσουν καμιά ουσιαστική πρόταση διακυβέρνησης.
Καλά είναι όλα αυτά, συμφωνώ με τη σημερινή ανάλυση Καλύβα (στον Δανίκα) ότι υπάρχει ένα μεγάλο μερίδιο κόσμου που είναι της λογικής «να καούν όλα», οπότε θέλουν να ψηφίσουν ό,τι πιθανώς… μπορεί να τα διαλύσει όλα, αλλά νομίζω ότι έστω και οι σφόδρα αντικυβερνητικοί ή αντιμητσοτακικοί ψηφοφόροι θέλουν να ακούσουν κάτι που να βγάζει νόημα. Γιατί οι διαδηλώσεις για το ξυλόλιο και τη Γάζα είναι καλές, αλλά ανάπτυξη, δουλειές, τουρισμό, επενδύσεις και πρόοδο γενικώς για μια χώρα δεν φέρνουν.
Επομένως, λοιπόν, σε ολόκληρο το πολιτικό φάσμα, πλην της κυβερνώσας παράταξης, υπάρχει ένα μεγάλο κενό, έστω μια πολυδιάσπαση, και δεν φαίνεται ότι υπάρχει ένας συνεκτικός κρίκος να τους ενώσει ή έστω να τους συνδυάσει. Γι’ αυτό και εμφανίστηκε εκ νέου ο Τσίπρας, αν είχε επιτυχία ο Ανδρουλάκης ή ο Κασσελάκης ή κάποιος άλλος στον ευρύτερο χώρο της Κεντροαριστεράς, τότε ο πρώην πρωθυπουργός με βεβαιότητα θα ματαιοπονούσε. Τώρα ελπίζει και μέλλει να αποδειχθεί αν ελπίζει βάσιμα να έχει ρόλο στο πολιτικό σκηνικό.
Πηγή: protothema.gr
