Γράφει ο Γιάννης Πρετεντέρης
Δυσκολεύομαι να καταλάβω τι περιμένουν διάφοροι από τον Τσίπρα.
Εχω διαβάσει προσεκτικά όλες τις αναρίθμητες προδημοσιεύσεις του περιλάλητου βιβλίου – υποθέτω ότι κάπου το μοιράζουν σε επεισόδια…
Και με την επιφύλαξη για όσα δεν έχω διαβάσει ακόμη, ένα πράγμα είναι σαφές. Εως τώρα δεν λέει κάτι που δεν ξέραμε. Ακόμη και οι λεπτομέρειες είναι γνωστές και χιλιοειπωμένες, όπως η στιχομυθία με τη Μέρκελ πριν από το δημοψήφισμα.
Μακάρι να μας εκπλήξει στη συνέχεια αλλά (μεταξύ μας) δεν το περιμένω.
Ποιος άνθρωπος με στοιχεία που θα βελτίωναν ουσιαστικά τη δημόσια εικόνα του θα τα κρατούσε «κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα» επί δέκα χρόνια;
Συνεπώς τι κουβεντιάζουμε και γιατί τσακωνόμαστε.
Ολη αυτή η παρελθοντολογία δεν προσφέρει κάτι στη γνώση του παρελθόντος, ούτε φωτίζει με κάποιον διαφορετικό τρόπο το παρόν και το μέλλον.
Κανείς δεν περιμένει τον Τσίπρα για να σωθεί. Το πολύ πολύ δίνει αφορμή για να τσακώνεται ο Χαρίτσης με τον Σακελλαρίδη και ο Δούκας με το ΠαΣοΚ του Ανδρουλάκη.
Τρικυμίες σε ποτήρι.
Διότι όλοι (χωρίς εξαίρεση) προσπαθούν να δώσουν λύση σε ένα πρόβλημα, το οποίο αδυνατούν να κατανοήσουν. Και το οποίο είναι βαθιά πολιτικό, δεν έχει σχέση με τζιριτζάντζουλες.
Υπάρχει εκεί έξω κάποιος που μπορεί να κερδίσει τον Μητσοτάκη; Ναι ή όχι;
Αν η απάντηση είναι ναι, παρακαλώ να μας στείλουν όνομα, επώνυμο και στοιχεία ταυτότητας.
Αν η απάντηση είναι όχι, κανένα πρόβλημα. Εχουμε και ματσάκι στην Ευρωλίγκα με την Ντουμπάι.
Το πρόβλημα όμως δεν μπορεί να παρακαμφθεί. Θα κουτουλάμε συνέχεια πάνω του. Εως ότου συνειδητοποιήσουν κάποιοι μια μεγάλη αλήθεια: πως τα πολιτικά προβλήματα έχουν πολιτικές λύσεις. Τα υπόλοιπα είναι απλό κουτσομπολιό.
Υπάρχει κανείς που πιστεύει σοβαρά πως αν μαζευτούν ο Τσίπρας με τον Φάμελλο, η Αχτσιόγλου με τον Φίλη και ο Ανδρουλάκης με τον Δούκα θα νικήσουν όλοι μαζί τον Μητσοτάκη;
Ακόμη κι αν το καταφέρουν θα τσακωθούν μεταξύ τους στο επόμενο δεκάλεπτο τι καιρό κάνει έξω.
Κι αυτό ο κόσμος το καταλαβαίνει, δεν είναι ηλίθιος.
Είναι εντυπωσιακό πως εδώ και σχεδόν επτά χρόνια όλοι οι αντιπολιτευόμενοι κάθε είδους αδυνατούν να συγκροτήσουν όχι «μέτωπο πολιτικής αλλαγής» αλλά έστω έναν στοιχειώδη αντίλογο στην κυβερνητική ρητορική. Δεν αρκούν η ακρίβεια και ο ΟΠΕΚΕΠΕ.
Που για να είναι κάπως πειστικός αντίλογος οφείλει να έχει αρχή, μέση και τέλος.
Χωρίς αυτά μένει μόνο η τρικυμία στο ποτήρι. Εως ότου σπάσει το ποτήρι από την καταιγίδα και γίνουμε μουσκίδι.
Πηγή: tovima.gr
