Γράφει η Ιωάννα Μάνδρου
Μία από τις σοβαρότερες παραβιάσεις του κράτους δικαίου είναι να μην εφαρμόζονται οι αποφάσεις της Δικαιοσύνης, με άλλα λόγια ο πολίτης να δικαιώνεται στα δικαστήρια και η δικαίωσή του να παραμένει γράμμα κενό. Η μη εφαρμογή των δικαστικών αποφάσεων αποτελεί, δυστυχώς, συχνό φαινόμενο, σε ό,τι αφορά κυρίως αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, και μάλιστα της Ολομέλειας του ανωτάτου δικαστηρίου.
Υπουργεία και αρμόδιοι επί όλων των κυβερνήσεων, μηδέ της παρούσης εξαιρουμένης, δεν εφαρμόζουν αποφάσεις που υποχρεώνουν το Δημόσιο, το κράτος δηλαδή, να ενεργήσει με συγκεκριμένο τρόπο, είτε πρόκειται για θέματα περιβάλλοντος, είτε για οικονομικά ζητήματα που είναι και το συνηθέστερο. Ωστόσο αποφάσεις δικαστικές δεν εφαρμόζονται και σε χιλιάδες άλλες περιπτώσεις δικαίωσης πολιτών που προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη, δικαιώθηκαν και εις μάτην αναμένουν να δικαιωθούν και στην πράξη.
Πρόσφατο και ηχηρό παράδειγμα, η επιβολή προστίμου για πολλοστή φορά (ήδη έχουν επιβληθεί τουλάχιστον άλλες έξι φορές πρόστιμα) σε τέσσερα υπουργεία διότι δεν έχουν εφαρμόσει ακόμη αποφάσεις του ΣτΕ που έχουν δικαιώσει σε ό,τι αφορά τα επαγγελματικά τους δικαιώματα πτυχιούχους μηχανικούς των ΤΕΙ (όταν τα ΤΕΙ υπήρχαν). Από τότε που εκδόθηκαν οι δικαστικές αποφάσεις έχουν περάσει δεκατρία(!) ολόκληρα χρόνια. Οι δικαιωθέντες που δεν είναι και λίγοι προσέφυγαν, ως έχουν δικαίωμα, και συνεχίζουν να προσφεύγουν, σε ειδική επιτροπή που διαθέτει η πολιτεία στις περιπτώσεις που δεν υπάρχει συμμόρφωση των αρμοδίων κρατικών φορέων σε δικαστικές αποφάσεις του ΣτΕ.
Η Επιτροπή αυτή – Επιτροπή Συμμόρφωσης, όπως λέγεται – επιβάλλει κάθε χρόνο, τα τελευταία χρόνια, πρόστιμα στα υπουργεία, Παιδείας, Περιβάλλοντος και άλλα, ωστόσο το προεδρικό διάταγμα που απαιτείται να εκδώσουν ακόμη δεν έχει εκδοθεί. Για τη συγκεκριμένη περίπτωση, όπως και για πολλές άλλες, πέραν των προστίμων έχει υπάρξει καταδίκη της Ελλάδας και από το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, αλλά ούτε αυτή στάθηκε ικανή να κινητοποιήσει τα αρμόδια υπουργεία να εφαρμόσουν τις δικαστικές αποφάσεις. Και εδώ προκύπτουν ορισμένα βαριά θεσμικής και πολιτικής φύσεως θέματα.
Σε ένα κράτος που δεν εφαρμόζει τις δικαστικές αποφάσεις, που δεν συμμορφώνεται η διοίκησή του, τα υπουργεία του, οι εκάστοτε κυβερνήσεις του σε όσα η Δικαιοσύνη, και μάλιστα ένα ανώτατο δικαστήριο, έχει αποφασίσει, η παραδοχή ότι είμαστε κράτος δικαίου υφίσταται ορισμένες ρωγμές.
Πέραν τούτου, οι πολίτες που δικαιώνονται και παραμένουν στην πράξη χωρίς δικαίωση, αλλά και οι υπόλοιποι που γνωρίζουν πώς συμπεριφέρεται το κράτος, αισθάνονται παντελώς απροστάτευτοι, αισθάνονται ότι ζουν σε ένα κράτος που δεν σέβεται τον πολίτη. Και μετά γίνεται συζήτηση για την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος γενικά…
Πηγή: tovima.gr
