Γράφει ο Γιάννης Τριάντης
Λίγες μέρες πριν από τα αποφασισμένα τύμπανα των αγροτών στους δρόμους και το Παλλάς του Τσίπρα, μιά συνέντευξη που πέρασε μάλλον απαρατήρητη, έριξε τον προβολέα της στον ευρύτερο χώρο της Μεσογείου και στα Ελληνοτουρκικά.
Τον προβολέα κρατούσε ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Τουρκία, Τομ Μπάρακ, και προϊδέασε για τα μέλλοντα να συμβούν στην περιοχή. Ας τον ακούσουμε (συνέντευξη στον Μανόλη Κωστίδη-«Καθημερινή»):
«Αυτό που βλέπουμε στον κόσμο είναι μια νέα δυναμική, μια προσπάθεια να αφήσουμε τις πικρίες του παρελθόντος στο περιθώριο και να δημιουργήσουμε ένα νέο πλαίσιο. Κι αυτό πρέπει να αρχίσει από την Ελλάδα και την Τουρκία. Δεν έχει νόημα δύο μεγάλες χώρες, δεμένες η μία με την άλλη, να κρατούν ακόμη έριδες για γεγονότα που έγιναν εκατοντάδες ή και χιλιάδες χρόνια πριν».
Eτσι! Αχρείαστο πουκάμισο η διαδρομή των εθνών και των λαών, εκάς η ιστορική φόρτιση, στην άκρη η ζωοποιός μνήμη. Μια νέα μορφή σαρωτικού αναθεωρητισμού από τους επικυρίαρχους της Δύσης.
Μόνο που οι τριβές μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας οφείλονται σε επιλογές της σήμερον. Σε συγκεκριμένη αναθεωρητική συμπεριφορά, σε καταγεγραμμένες διεκδικήσεις και σε μια πολεμική σπάθη που κραδαίνει η μία πλευρά(Εισβολή-Κατοχή στην Κύπρο, γκρίζες ζώνες και αμφισβήτηση ελληνικού εδάφους, Casus Belli).
Νo problem, λέει ο Μπάρακ: «Το συζητήσαμε και με τον πρόεδρο Τραμπ· αναρωτηθήκαμε αν μπορούμε να λειτουργήσουμε ως «κονίαμα», σαν αυτό που ενώνει δύο τούβλα, για να έρθουν πιο κοντά με έναν νέο τρόπο, βήμα βήμα. Ηρθε η ώρα. Πρέπει να γίνει. Μια νέα περιφερειακή τάξη πραγμάτων, ένας νέος τρόπος συνεργασίας είναι αναγκαίος. Και ελπίζουμε η Αμερική να μπορέσει να αποτελέσει γέφυρα. Αυτός είναι ο στόχος μας».
Αγαθές προθέσεις ειρηνοποιών στο πλαίσιο της περιώνυμης συναλλακτικής διπλωματίας ή κυριαρχικός λόγος που οδηγεί σε τετελεσμένα; Τα πρώτα δείγματα αμερικάνικης δραστηριότητας(Ενεργειακά, LNG, Chevron) δεν είναι αρνητικά για τη χώρα μας παρ΄οτι ισχνό το οικονομικό όφελος ειδικά αν δεν συμφωνηθούν τέλη για το LNG.
Όμως τα δύσκολα έπονται. Με δεδομένες τις υμνωδίες και την φροντίδα των Αμερικανών για την Τουρκία και τον Ερντογάν, τι θα μετρήσει στην ζυγαριά της αναμενόμενης διευθέτησης στα Ελληνοτουρκικά, μεθ΄ων και το Κυπριακό, το οποίο χαρακτήρισε απόστημα ο Μπάρακ;
Θα ληφθούν υπόψιν οι κόκκινες γραμμές και η επίκληση του Διεθνούς Δικαίου εκ μέρους της Ελλάδος ή θα θεωρηθούν λεπτομέρειες που δυσχεραίνουν και εν τέλει εμποδίζουν το αμερικάνικο κονίαμα να ενώσει τα δύο τούβλα;
Οι πιθανότητες δίκαιης διευθέτησης δεν είναι με το μέρος μας. Το ειδικό βάρος της Τουρκίας στην περιοχή, οι προσπάθειες των Αμερικανών για σύγκλιση Ισραήλ-Τουρκίας και η περιφρόνηση του Τράμπ προς το Διεθνές Δίκαιο δεν είναι καλοί οιωνοί.
Ισως να μη λιώσει τη χώρα μας η αμερικάνικη μπουλντόζα, γιατί η Ελλάδα αποτελεί βάση και ορμητήριο για τα συμφέροντα των ΗΠΑ, αλλά λύση/διευθέτηση με άξονα το Διεθνές Δίκαιο δεν φαίνεται στον ορίζοντα.
Ας είμαστε σε εγρήγορση. Δίχως ψευδαισθήσεις και πανηγυρτζίδικη διάθεση.
Πηγή: news247.gr
