Γράφει ο Γιώργος Καπόπουλος
Πριν από δέκα χρόνια ο Ομπάμα αρνήθηκε να δεχθεί στον Λευκό Οίκο τον Νετανιάχου που βρισκόταν στις ΗΠΑ για ιδιωτική επίσκεψη. Ο «Μπίμπι» είχε τότε ξεκινήσει Ιερό Πόλεμο για να εμποδίσει την προσέγγιση ΗΠΑ-Ιράν. Οι διαπραγματεύσεις ΗΠΑ-Ιράν άρχισαν στο Ομάν το 2013 και ολοκληρώθηκαν το 2015 με την υπογραφή της συμφωνίας για τον διεθνή έλεγχο του πυρηνικού προγράμματος της Τεχεράνης.
Η συμφωνία δεν θα έκλεινε αν οι ΗΠΑ δεν είχαν προσδιορίσει ως στρατηγικό τους αντίπαλο την Κίνα, μια επιλογή που υπαγορεύει μερική αναδίπλωση από τη Μέση Ανατολή. Η συμφωνία αυτή μπήκε στο στόχαστρο του Τραμπ από την πρώτη στιγμή της καθόδου του στην πολιτική, την άνοιξη του 2016. Υστερα από δύο χρόνια, την άνοιξη του 2018, ο Τραμπ ανακάλεσε την υπογραφή των ΗΠΑ στη συμφωνία, με τον Νετανιάχου να χειροκροτεί. Από τότε μέχρι και σήμερα, οι ΗΠΑ διολισθαίνουν συνεχώς προς τη θέση του Νετανιάχου ότι το Ιράν, με ή χωρίς πυρηνικά, παραμένει κορυφαία απειλή για την περιφερειακή ασφάλεια. Η επιστροφή των ΗΠΑ στην περιχαράκωση απέναντι στο Ιράν συμβαδίζει με την αλλαγή των περιφερειακών ισορροπιών στην ευρύτερη περιοχή. Η Σαουδική Αραβία, που συμφωνούσε με τη γραμμή Νετανιάχου, αποφάσισε να ακολουθήσει πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική.
Τον Σεπτέμβριο του 2023 η κυβέρνηση Μπάιντεν επανήλθε στη φόρμουλα των συμφωνιών του Αβραάμ που είχε προωθήσει ο Τραμπ, δηλαδή στη συμμαχία Ισραήλ-Σαουδικής Αραβίας εναντίον του Ιράν, με αντάλλαγμα τη μη αντιστρέψιμη δυναμική δημιουργίας παλαιστινιακού κράτους.
Η εισβολή της Χαμάς στο Ισραήλ στις 7.10.2023 ήταν ένα ακόμη θεόσταλτο δώρο στους αντιπάλους της προσέγγισης ΗΠΑ-Ιράν.
Πέραν της πυκνής ομίχλης που σκεπάζει τα δύο μέτωπα του πολέμου στη Γάζα και στον Νότιο Λίβανο, τίθεται το ερώτημα ποια στάση θα κρατήσουν η Ρωσία, η Αίγυπτος και η Σαουδική Αραβία, αλλά και η Τουρκία.
Η δυναμική των εξελίξεων στη Μέση Ανατολή σήμερα παραπέμπει σε αεροσκάφος που έχει αναπτύξει τη μέγιστη ταχύτητα, πέραν της οποίας δεν υπάρχει δυνατότητα ματαίωσης της απογείωσης.
Από μόνη της η ισχύς των όπλων δεν μπορεί να σταθεροποιήσει μια χώρα ή μια περιοχή, χωρίς μια ισορροπία των ζωτικών συμφερόντων όλων των πλευρών.
Πηγή: efsyn.gr
