Καλησπέρα, φίλε αναγνώστη. Σκοπός του σημερινού μου πονήματος είναι να σε κάνω να σκεφτείς out of the box. Ούτε για την μετενσάρκωση του Night King που ακούει στο όνομα Πούτιν θα σου μιλήσω, ούτε για βιαστές και bullying. Θα ασχοληθώ με τον μεγαλύτερο σε διάρκεια Εθνικό Ύμνο χώρας του πλανήτη Γη. Μάντεψε: Ναι, είναι ο Ελληνικός.
Ο «Ύμνος Εις την Ελευθερίαν» γράφτηκε από τον Διονύσιο Σολωμό τον Μάιο του 1823 στη Ζάκυνθο και έναν χρόνο αργότερα τυπώθηκε στο Μεσολόγγι. Το ποίημα συνδυάζει στοιχεία από τον ρομαντισμό αλλά και τον κλασικισμό. Οι στροφές που χρησιμοποιούνται είναι τετράστιχες, ενώ, στους στίχους παρατηρείται εναλλαγή τροχαϊκών οκτασύλλαβων και επτασύλλαβων.
Το 1828 μελοποιήθηκε από τον Κερκυραίο Νικόλαο Μάντζαρο πάνω σε λαϊκά μοτίβα, για τετράφωνη ανδρική χορωδία. Από τότε ακουγόταν τακτικά σε εθνικές γιορτές, αλλά και στα σπίτια των Κερκυραίων αστών και αναγνωρίστηκε στη συνείδηση των Ιονίων ως άτυπος ύμνος της Επτανήσου. Ακολούθησαν και άλλες μελοποιήσεις από τον Μάντζαρο (2η το 1837 και 3η το 1839-40), ο οποίος υπέβαλε το έργο του στο Βασιλιά Όθωνα (4η «αντιστικτική» μελοποίηση, Δεκέμβριος 1844).
Το ποίημα αποτελείται από 158 τετράστιχες στροφές. Από αυτές, οι 24 πρώτες καθιερώθηκαν ως Eθνικός Ύμνος το 1865. Οι δύο πρώτες ανακρούονται και συνοδεύουν πάντα την έπαρση και την υποστολή της σημαίας και ψάλλονται σε επίσημες στιγμές και τελετές. Κατά τη διάρκεια της ανάκρουσής του αποδίδονται ορθίως τιμές στρατιωτικού χαιρετισμού «εν ακινησία».
Από τις 18 Νοεμβρίου 1966 καθιερώθηκε, με την απόφαση 6133[1] και ως ο Εθνικός Ύμνος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Σύμφωνα με το άρθρο 4 της απόφασης «Το Συμβούλιον απεφάσισεν όπως υιοθετηθή ως Εθνικός Ύμνος της Κύπρου η μουσική του Εθνικού Ύμνου της Ελλάδος».
Φόρος τιμής σε δύο εκ των πιο χαρισματικών Ελλήνων
Παρόλα αυτά, να προτείνω κάτι ρηξικέλευθο: Χωρίς καμία δόση «εθνικής βλάσφημίας» ή «τρολιάς», μήπως το πόνημα των Μάνου Χατζιδάκι και Νίκου Γκάτσου υπό τον τίτλο «Τσάμικος» θα μπορούσε να αντιπροσωπεύσει καλύτερα, και πιο άμεσα, την ελληνική πραγματικότητα;
Το 1976 οι Μάνος Χατζιδάκις και Νίκος Γκάτσος θα κυκλοφορήσουν έναν από τους πιο γνωστούς δίσκους τους, την «Αθανασία». Μέσα στο δίσκο αυτό υπάρχει και το υπέροχο τραγούδι με τίτλο «Τσάμικος», όπου αποτυπώνονται από το Νίκο Γκάτσο οι αγώνες των Ελλήνων μέσα στο χρόνο, για να «γλιτώσουν αυτή τη φλούδα / απ’ το τσακάλι και την αρκούδα».
Ο «Τσάμικος» του Μάνου Χατζιδάκι είναι ίσως πιο γνωστός στον κόσμο από την πρώτη φράση του («Στα κακοτράχαλα τα βουνά») μα κερνά ρίγη συγκίνησης που είναι ικανά να διαπεράσουν το δέρμα οποιουδήποτε κυνικού ή χοντρόπετσου.
Ψήνεσαι να κάνουμε τη διαφορά; Δεν είμαι ο πρώτος που το προτείνει…
