Ξέρω, πολλοί θα οργιστείτε αλλά αυτό δεν υποκαθιστά την πραγματικότητα. Οι Γάλλοι είχαν να επιλέξουν ανάμεσα σε κόκκινο ή μαύρο λαϊκισμό ή την κυβέρνηση Μακρόν, που αλήθεια είναι δεν ήταν πολύ ευχάριστη για τους πολίτες.
Οικονομικές δυσκολίες, πληθωρισμός, στεγαστικό, ασφαλιστικό, μεταναστευτικό πίεσαν τη γαλλική κοινωνία η οποία αναζήτησε διέξοδο στα «όμορφα τα λόγια τα μεγάλα». Έτσι αναλόγως της ιεράρχησης των περιφερειών ήρθε το αποτέλεσμα της ακυβερνησίας.
Φερ Ειπείν όπου τα βίαια επεισόδια μεταξύ μεταναστών ήσαν καθημερινότητα, είχαμε επέλαση Λεπέν, όπου τα προβλήματα αφορούσαν ακρίβεια, συνταξιοδοτικό και στεγαστικό «σάρωσε» ο Μελανσόν. Οι περισσότερο ψύχραιμοι επέλεξαν Μακρόν.
Το πρόβλημα όμως δεν λύθηκε και δεν φαντάζει και εφικτό σενάριο. Φυσικά η Γαλλία είναι μια μεγάλη χώρα και οι αγορές προς ώρας, κρατούν στάση αναμονής. Το ερώτημα είναι ως πότε; Αν κρίνουμε από την ανάρτηση του Γάλλου υπουργού Οικονομικών Μπρούνο Λεμέρ μάλλον όχι για πολύ.
Ο Λεμέρ, επεσήμανε τον κίνδυνο δημιουργίας νομισματικής κρίσης και εισόδου της Γαλλίας σε οικονομική παρακμή, αν εφαρμοστεί το οικονομικό πρόγραμμα του Νέου Λαϊκού Μετώπου της Αριστεράς.
«Η εφαρμογή αυτού του προγράμματος θα κατέστρεφε όλα τα επιτεύγματα της οικονομικής πολιτικής που εφαρμόσαμε τα τελευταία επτά χρόνια», υποστήριξε ο Λεμέρ, μιλώντας για τρεις βασικούς κινδύνους για τη Γαλλία μετά τη νίκη του Νέου Λαϊκού Μετώπου στις εκλογές. «Είναι στο χέρι μας να τους αποτρέψουμε» γράφει ο Λεμέρ.
«Η θέση της Γαλλίας στον 21ο αιώνα διακυβεύεται τώρα. Αυτό είναι το τίμημα. Το τίμημα της πραγματικότητας» προειδοποιεί ο Γάλλος αξιωματούχος.
Δεν θα σχολιάσω τη λάθος ανάγνωση των ελληνικών πολιτικών κομμάτων μείζονος και ελάσσονος αντιπολίτευσης. Ούτε το «πάγωμμα» της κυβέρνησης.
Θα θυμίσω μόνο ότι και σε αυτό προηγηθήκαμε με τα γνωστά αποτελέσματα, τα οποία ακόμα πληρώνουμε. Σε μια νομισματική ένωση και με το οικονομικό μοντέλο να συγκεκριμενοποιείται σε βάρος του πρωτογενούς τομέα και της βιομηχανίας της Γηραιάς Ηπείρου, η εφαρμογή πολιτικών που περνούν από το δανεισμό (αφού δεν μπορείς να δημιουργήσεις πλούτο), οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε χρηματοπιστωτικό στραγγαλισμό.
Συνεπώς, δύο δρόμοι υπάρχουν είτε ο Μελανσόν θα υποκύψει και θα εφαρμόσει πρόγραμμα ανάλογο της κυβέρνησης Μακρόν, ή θα τινάξει τη μπάνκα στον αέρα και τότε «κλάψτα Χαράλαμπε» για την ΟΝΕ.
Υ.Γ και μετά μου λέτε δεν είναι τυχερούλης ο Μητσοτάκης, αμ! δε μια χαρά τυχερούλης είναι.
