Ο Φαραντούρης έχει το ταλέντο να κάνει την οικονομία να φαίνεται σαν αστείο stand-up. Με τη φιλοσοφία του “εκείνος με το selfie stick στο χέρι”, αντί να αποκαλύπτει τα μυστικά της οικονομίας, αποφάσισε να γίνει TikTok superstar. Το “BBB-” δεν επηρεάζει την τσέπη μας; Μάλλον το είπε κάπου μεταξύ των selfie και των χαζογρίφων του TikTok. Έλα ρε Φαραντούρη, αν θέλεις να μας πείσεις, πρέπει να είσαι πιο αποτελεσματικός από ένα αστείο βίντεο στο TikTok. Και ναι, οι πολίτες έχουν κάθε δικαίωμα να μαθαίνουν περισσότερα για την οικονομία χωρίς να τους βαράς το νταούλι ή να τους πετάς αστεία που δεν κάνουν ούτε για σκέτο γέλιο. Ελάτε τώρα, ας αφήσουμε τα TikTok για τις χορευτικές προκλήσεις και ας ασχοληθούμε με τα πραγματικά προβλήματα, είτε μας αρέσει είτε όχι.
Η άποψη του Φαραντούρη μπορεί να χαρακτηριστεί ως λαϊκίστικη για πολλούς λόγους:
1. Απλοποίηση της πραγματικότητας: Ο Φαραντούρης προσπαθεί να απλουστεύσει έννοιες και γεγονότα της οικονομίας με αστεία και αφελή σχόλια, αντί να παρουσιάσει τα πράγματα με περισσότερη σοβαρότητα και βάθος.
2. Αντιπαράθεση “εμείς” έναντι “αυτών”: Η διάκριση ανάμεσα στους απλούς πολίτες και τους “ειδικούς” της οικονομίας δημιουργεί μια υποτιμητική διάκριση που υπονοεί ότι οι πολίτες δεν μπορούν να καταλάβουν τα οικονομικά ζητήματα.
3. Παρουσίαση της οικονομίας ως απλή και αστεία: Με τα αστεία και τις απλουστεύσεις, ο Φαραντούρης προσπαθεί να δημιουργήσει την εντύπωση ότι η οικονομία είναι κάτι που μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με λαϊκισμό, αγνοώντας την πολυπλοκότητα και τις σοβαρές επιπτώσεις που μπορεί να έχει στη ζωή των ανθρώπων.
4. Επικοινωνία μέσω social media και λαϊκισμός: Η χρήση του TikTok και η προσέγγιση του Φαραντούρη είναι λαϊκίστικες, καθώς απευθύνονται σε ένα ευρύ κοινό με απλουστευμένο και ψυχαγωγικό τρόπο, αντί να προβαίνει σε σοβαρές και βαθιές συζητήσεις για τα οικονομικά θέματα. Φυσικά και αυτή τη λογική τη μεταφέρει και στις τηλεοπτικές του εμφανίσεις. Τελικά ο τίτλος του καθηγητή και το σπουδαίο βιογραφικό πάει κουβά καθώς αυτά που λέει αν τα έγραφε σε κάποιου είδους επαναξιολόγηση θα του είχαν πάρει όλα τα πτυχία.
Συνολικά, η άποψη του Φαραντούρη μπορεί να θεωρηθεί λαϊκίστικη επειδή προσπαθεί να προβάλει τα οικονομικά θέματα με απλοϊκό και ψυχαγωγικό τρόπο, αντί να προωθεί σοβαρές και εμπεριστατωμένες συζητήσεις για τις πραγματικές επιπτώσεις στη ζωή των ανθρώπων.
Ο Φαραντούρης, φυσικά έχει στόχο, να εκλεγεί ο ίδιος ευρωβουλευτής και να εξασφαλίσει τα 25.000 ευρώ μηνιαίως του ευρω-μισθού και εκμεταλλεύεται ότι «το 55% των Ελλήνων στερείται βασικών οικονομικών γνώσεων που θα τους καθοδηγούν στις επιλογές της ζωής τους» αλλά και ότι οι πολίτες τα βγάζουν δύσκολα πέρα.
Το εκμεταλλεύτηκε ωραιότατα ο ΣΥΡΙΖΑ την εποχή της κρίσης που έλεγε για τα νταούλια και τις αγορές.
Μετά την ανακοίνωση του δημοψηφίσματος, με τη χώρα σε τραπεζική αργία, οι συνταξιούχοι σχημάτιζαν ουρές έξω από τα ATM για να σηκώσουν ένα μικρό ποσό από τη σύνταξή τους. Οσα ακολούθησαν είναι γνωστά. Αλλά οι πολιτικές καριέρες χτίστηκαν και ο λογαριασμός πήγε στους πολίτες! Θα αφήσουμε κάθε είδους Φαραντούρηδες να γεμίσουν τους λογαριασμούς τους και να φτιάξουν πολιτικές καριέρες στην πλάτη μας;
