Γράφει ο Δημήτρης Παγαδάκης
Ούτε περσινά ξινά σταφύλια, ούτε περασμένα ξεχασμένα. Κάθε εκδήλωση δυσπιστίας, σκεπτικισμού, επιφυλακτικότητας, κοντόθωρου ωχαδερφισμού απέναντι στους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς της σκευωρίας Νοβάρτις συνιστά έγκλημα
Τόσο εναντίον της θωράκισης της θεσμικής σταθερότητας της χώρας όσο, εν τέλει, κατά της λειτουργίας της ελληνικής δημοκρατίας Τι θα έπρεπε να κάνει, δηλαδή, η πολιτεία για να ικανοποιήσει κάποιους ευαισθητούληδες;
Να παρακάμψει την εκπλήρωση των δεσμεύσεών της για τη τήρηση των νόμων; Να αποπέμψει τη πολιτική, νομική και ηθική της υποχρέωση να αντισταθεί σε κάθε απόπειρα αλλοίωσης του πολιτεύματος;
Να αφήσει άραγε ακαταδίωκτους τους «προστατευόμενους» ψευδομάρτυρες των ανυπόστατων καταγγελιών; Ή μήπως να τιμήσει με παράσημα τους αφανείς λαθρέμπορους λάσπης που τους κατηύθυναν και τους χειραγώγησαν; Ελάτε τώρα;
Οι μεν αναξιόπιστοι πρώτοι ευτέλισαν το θεσμό του προστατευόμενου μάρτυρα και καταστρατήγησαν τη σκοπιμότητά του. Οι δε μοχθηροί δεύτεροι εργαλειοποίησαν πολιτικά τη Δικαιοσύνη για να εξυπηρετήσουν τη δική τους πολιτική ατζέντα.
Αντάμα αυτό το συμμορίτικο τσούρμο κουρέλιασε κάθε έννοια διαφάνειας, αμεροληψίας και λογοδοσίας. Έσπειρε με την εξαπάτηση μερίδας του ελληνικού λαού διχασμό και πόλωση. Μετήλθε διαβολής, σπίλωσης, συκοφαντίας, ψευδορκίας, κατασκευασμένων κατηγοριών κατά των πολιτικών αντιπάλων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Το χειρότερο, στόχευσε κακόβουλα μέχρι πολιτικής, προσωπικής και ηθικής εξόντωσης 10 εγχώριες πολιτικές προσωπικότητες. Όχι για ενδεχόμενες πράξεις ή παραλήψεις τους. Τους σημάδεψε με δολοπλόκα πλεκτάνη εξαιτίας της πολιτικής τους ταυτότητας. Όπως ακριβώς ενεργούν τα ασύδοτα ολοκληρωτικά καθεστώτα.
Και έρχονται σήμερα αυτές οι αναίσχυντες καρικατούρες που υπονόμευσαν την έννοια του κράτους δικαίου και υπέσκαψαν την αρχή της διάκριση των εξουσιών, να ξεσαλώσουν. Να κραυγάσουν για ρεβανσισμό , αντεκδίκηση, αντίποινα. Να κάνουν λάβαρο τους το νομικό πολιτισμό που βάναυσα ποδοπάτησαν
Η ίδια λαίλαπα που παροξυσμικά διατράνωνε περί του «μεγαλύτερου σκανδάλου από συστάσεως του κράτους» λουφάζει πια στη ζούλα. Βάζει στην άκρη τις καυχησιές της γιατί έχει λερωμένη τη φωλιά της. Σκιάζεται για το φινάλε που της ξημερώνει.
Τρέμει μην κελαηδήσουν οι κουκουλοφόρους μάρτυρες. Ειδικότερα από τη στιγμή που αναστάλθηκε κάθε προστασία και άρθηκε η ποινική ασυλία που τους παρασχέθηκε. Πράγμα που σημαίνει ότι ανοίγει ο δρόμος στα κατασυκοφαντημένα θύματα τους να ζητήσουν απονομή δικαιοσύνης για τα όσα υπέστησαν λόγω της ψευδομαρτυρίας τους.
Παράλληλα ο εισαγγελέας που θα χειριστεί την υπόθεση έχει τη δυνατότητα να διερευνήσει πώς στήθηκε όλη η σκευωρία. Δεδομένου ότι δρομολογείται πλέον νομικό πεδίο για τη διερεύνηση του παρασκηνιακού πυρήνα της ραδιουργίας, στο κάδρο μπαίνουν και οι λεγόμενοι ηθικοί αυτουργοί της.
Εφόσον προσκομιστούν ατράνταχτα στοιχεία, κατονομαστούν και αποκαλυφθούν, τότε προφανώς και θα βαρύνονται με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας. Όλα τα υπόλοιπα αποτελούν υπεκφυγές, μισοκακομοιριές και σκόρπιες προσχηματικές κουβέντες. Εκστομισμένες από εκείνους που επεδίωξαν την πολιτική τους επιβίωση μέσω της προκλητικής καταβαράθρωσης των δημοκρατικών θεσμών. Μόνο που η ρητορική βαλίτσα τους δεν πάει μακριά. Έτσι και αλλιώς οι δεξαμενές οργής στέρεψαν και τα θερμοκήπια ψευδαισθήσεων ξοφλήσαν μαζί με τα επινοημένα μυθεύματα για τις τροχήλατες βαλίτσες.
Απομένει η πλήρης εξιχνίαση της υπόθεσης να μπει στις ράγες της ανεξάρτητης Δικαιοσύνης, Ώστε να διασφαλιστεί ότι τέτοιες σκευωρίες δεν θα ξανασυμβούν. Με τη προϋπόθεση ότι η ερευνά θα φτάσει μέχρι τέλους Διαφορετικά, φασκελοκουκούλωστα.
Πηγή: protothema.gr
