Η υποκρισία στον πολιτικό κόσμο είναι ένα φαινόμενο που έχει επιβεβαιωθεί επανειλημμένα, και η άνοδος της Ακροδεξιάς δεν αποτελεί εξαίρεση. Αντίθετα, η πολιτική σκηνή έχει προσφέρει το ιδανικό έδαφος για την ανάπτυξη και ενίσχυση τέτοιων φαινομένων, ενισχύοντας την υποκρισία και την ανοχή σε εξτρεμιστικές ιδεολογίες.
Η πορεία της Χρυσής Αυγής από το περιθωριακό σε πολιτική κυρίαρχη δύναμη είναι ένα σκληρό μάθημα για την ελληνική κοινωνία και το πολιτικό σύστημα. Με την ανοδική πορεία της Ακροδεξιάς, πολλοί από τους πολιτικούς μας ηγέτες αποφάσισαν να κοιτάξουν αλλού, ελπίζοντας ότι οι άκρες του πολιτικού φάσματος θα περιορίζονταν αυτόματα.
Η αλήθεια είναι ότι η Χρυσή Αυγή κατόρθωσε να εκμεταλλευτεί τον θυμό και την αγανάκτηση των πολιτών απέναντι σε ένα πολιτικό σύστημα που αποδείχθηκε ανίκανο να διαχειριστεί την κρίση. Οι πολιτικοί, αντί να αναγνωρίσουν τις αδυναμίες τους και να προσπαθήσουν να διορθώσουν τα λάθη του παρελθόντος, επέλεξαν να αποπροσανατολίσουν την προσοχή του κοινού σε άλλους στόχους, εστιάζοντας σε εχθρούς εξωτερικούς και εσωτερικούς.
Η Χρυσή Αυγή, με τη ρατσιστική και ξενοφοβική της προπαγάνδα, κατάφερε να αποσπάσει την υποστήριξη από ανθρώπους που ένιωθαν αποκλεισμένοι και αναξιοποίητοι από το σύστημα. Αντί να αντιμετωπίσουν τα αίτια αυτής της αγανάκτησης και να προσφέρουν λύσεις, οι πολιτικοί αποφάσισαν να εκμεταλλευτούν τον φόβο και τον προβληματισμό των πολιτών για το μέλλον τους.
Το αποτέλεσμα ήταν η ανάδυση ενός φαινομένου που οι ίδιοι οι πολιτικοί είχαν υποτιμήσει και αγνοήσει για πολλά χρόνια. Η υποκρισία του πολιτικού κόσμου είναι πλέον προδιαγεγραμμένη, καθώς η ίδια η ανοχή και η αδράνεια των κομμάτων του κέντρου στις εξτρεμιστικές ιδεολογίες άνοιξε τον δρόμο για την άνοδο της Χρυσής Αυγής.
Είναι καιρός οι πολιτικοί να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα και να αναλάβουν την ευθύνη για τις παρελθούσες αμέλειες τους. Η υποκρισία και η απόκρυψη των πραγματικών προβλημάτων της κοινωνίας δεν θα οδηγήσει παρά σε περαιτέρω ενδυνάμωση των εξτρεμιστικών κινημάτων και την υπονόμευση της δημοκρατίας. Είναι καιρός για αλλαγή και δράση, προτού είναι πολύ αργά.
Η πολιτική μας σκηνή μετατράπηκε σε ένα σκηνικό γεμάτο αποκρουστικές πράξεις και αμφιλεγόμενα θεάματα. Το να βλέπουμε βουλευτές να επιδίδονται σε χυδαιότητες και βιαιότητες μέσα στον ίδιο τον «Ναό της Δημοκρατίας» είναι μια ντροπή για το κράτος μας και για την κοινωνία μας γενικότερα.
Η αγανάκτηση που εκδηλώθηκε πριν από λίγα χρόνια έξω από τη Βουλή με το σύνθημα «να καεί το μπουρδέλο…» φαίνεται πλέον να ήταν μόνο η αρχή μιας πιο σκοτεινής πραγματικότητας. Οι πολίτες έχουν κάθε λόγο να αναρωτιούνται αν η εκπροσώπησή τους στην Βουλή είναι πραγματικά αυτή που τους αντιπροσωπεύει ή αν έχει μετατραπεί σε ένα θέατρο όπου οι πολιτικοί επιδεικνύουν την αντιπαλότητά τους με πρωταγωνιστές την αχαρακτήριστη προσωπική επίθεση και τη βίαιη σύγκρουση.
Η παράσταση που παρακολουθούμε τώρα δεν είναι απλώς μια σκληρή κωμωδία, αλλά ένα επικίνδυνο θέαμα που απειλεί την ίδια την ουσία της δημοκρατίας. Όταν οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι του λαού δεν μπορούν να διαχειριστούν τις διαφορές τους με ειρήνη και αξιοπρέπεια, πώς μπορούμε να περιμένουμε από τους πολίτες να διατηρήσουν την εμπιστοσύνη τους στο σύστημα;
Η απαξίωση της Βουλής και της πολιτικής εκπροσώπησης δεν είναι πλέον απλώς ένα επιθυμητό αποτέλεσμα της αγανάκτησης των πολιτών. Είναι ένα σημάδι ότι κάτι σοβαρά πήγε στραβά στη λειτουργία της δημοκρατίας μας. Οι πολίτες πρέπει να απαιτήσουν λογοδοσία και ευθύνη από τους εκπροσώπους τους και να μην αποδέχονται τίποτα λιγότερο από την ακεραιότητα και τον σεβασμό προς τις θεσμικές διαδικασίες.
Είναι καιρός να αναθεωρήσουμε την πολιτική μας κουλτούρα και να απαιτήσουμε από τους εκλεγμένους μας να ενεργούν με αξιοπρέπεια και σεβασμό προς τους πολίτες που τους έδωσαν την εξουσία τους. Η συνέχιση αυτής της κατάστασης θα οδηγήσει μόνο σε περαιτέρω υπονόμευση της δημοκρατίας και εκθέτει την κοινωνία μας σε μια επικίνδυνή πορεία προς το χάος και την απώλεια των θεμελιωδών αξιών μας. Είναι καιρός να αντιμετωπίσουμε αυτήν τη πραγματικότητα με σοβαρότητα και αποφασιστικότητα. Οι πολίτες έχουν την εξουσία να αλλάξουν αυτήν την κατάσταση με την ψήφο τους και την ενεργό συμμετοχή τους στη δημόσια σφαίρα.
Επίσης, είναι καιρός οι πολιτικοί ηγέτες να αντιληφθούν ότι η ανάληψη ευθυνών και η δράση για την επίλυση των προβλημάτων της κοινωνίας είναι η μόνη οδός προς την ανανέωση και την επανάκτηση της εμπιστοσύνης του λαού. Η υποκρισία και η αποφυγή των πραγματικών προβλημάτων δεν θα οδηγήσουν παρά σε περαιτέρω απογοήτευση και δυσπιστία.
Το μέλλον της δημοκρατίας μας εξαρτάται από τη δράση και την αποφασιστικότητα όλων μας. Είναι καιρός να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και να δράσουμε για ένα καλύτερο αύριο για όλους μας.
