Γράφει η Φώφη Γιωτάκη
Η χθεσινή 51η επέτειος του ΠΑΣΟΚ στο Ζάππειο ήταν για πολλούς του χώρου μια ακόμη ευκαιρία να αντιληφθούν τι δεν έκαναν και πρέπει να κάνουν για να βγουν σύντομα από το καθεστώς των χαμηλών πτήσεων στα γκάλοπ που θα ακολουθήσουν αλλά και (κυρίως) στις επόμενες εκλογές
Χωρίς πολλά λόγια, αυτή ήταν η αγωνία τους.
Στο ΠΑΣΟΚ έχουν δει ουκ ολίγες φορές τα τελευταία τρία χρόνια να ανακάμπτουν και σε χρόνο d/t να επιστρέφουν στα ισχνά διψήφια ποσοστά. Τον περσινό Οκτώβριο-Νοέμβριο μετά από τις εσωκομματικές κάλπες είδαν τα δημοσκοπικά τους ποσοστά να εκτινάσσονται και ταυτόχρονα να αποκτούν τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη βουλή, λόγω των διασπάσεων του ΣΥΡΙΖΑ. Από τις αρχές του 2025 άρχισε η καθοδική πορεία και το (για λίγους μήνες) ντέρμπι με το κόμμα της Ζωής Κωνστνατοπούλου. Τώρα φαίνεται ότι σταθεροποιείται στη δεύτερη θέση κι ότι ακολουθεί σε σχετική απόσταση η Πλεύση Ελευθερίας αλλά η διαφορά με τη Νέα Δημοκρατία παραμένει διψήφια και το σενάριο ίδρυσης νέου κόμματος από τον Αλέξη Τσίπρα ροκανίζουν τις αισιόδοξες προβλέψεις στελεχών του ΠΑΣΟΚ. Ο χρόνος προς τις εκλογές ξεκινά από τη ΔΕΘ να μετρά αντίστροφα, κάτι που ξέρουν καλά όλα τα κόμματα που θέλουν να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο την επόμενη μέρα. Το ΠΑΣΟΚ μπορεί και από ποια θέση;
Αν δεν καταφέρει σύντομα να πλασαριστεί ως το κόμμα που έχει σχέδιο για τη συγκρότηση εναλλακτικού κυβερνητικού πόλου, ενδέχεται μέσα σε ελάχιστους μήνες από τώρα να βρεθεί ίσως στη δυσκολότερη θέση από τα χρόνια της κρίσης και παρά τις προσπάθειες που έκανε για να σταθεί όρθιο να επιστρέψει στους υπαρξιακούς του προβληματισμούς. Δεν υπάρχει κόμμα που να «πετάει» σήμερα στα γκάλοπ, αλλά αυτό είναι κάτι που μπορεί να συμβεί «αύριο». Είναι προφανές ότι το ενδεχόμενο εγχείρημα του Αλέξη Τσίπρα δεν μπορεί επί του παρόντος να «ζυγιστεί», ωστόσο θα ανακατέψει την τράπουλα στο χώρο της κεντροαριστεράς και θα στρέψει τους προβολείς της κοινής γνώμης και εκτός ΠΑΣΟΚ. Μπορεί η Χαριλάου Τρικούπη να υποστηρίζει ότι στόχος της είναι η «ανατροπή» και η πρώτη θέση, αλλά στην πραγματικότητα το στοίχημά της στις εθνικές κάλπες θα είναι η διατήρηση στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ώστε στο δεύτερο γύρο να μπει με τους όσο το δυνατόν ευνοϊκότερους όρους. Αν κερδίσει αυτό το στοίχημα θα έχει διανύσει μια μεγάλη απόσταση, αν όχι θα εγκλωβιστεί σε ένα άχαρο ρόλο. Και τότε το κάλεσμα για τη συγκρότηση της ισχυρής κεντροαριστεράς θα γίνει προς το ΠΑΣΟΚ από άλλους…
Είναι αναμφίβολα προς τη σωστή κατεύθυνση η λογική ενίσχυσης του προγραμματικού του λόγου αλλά για να εμπνεύσει ευρύτερα κοινά χρειάζεται «ψυχή» και όραμα. Η επίκληση του παρελθόντος δεν αρκεί. Το ΠΑΣΟΚ αντιμετωπίζει …δημογραφικό πρόβλημα, παρότι στις τελευταίες εθνικές κάλπες σημείωσε σημαντική άνοδο στις νεότερες ηλικίες. Πιστοί ψηφοφόροι του όμως παραμένουν οι των μεγαλύτερων ηλικιών, αυτοί που γεμίζουν συνήθως τις αίθουσες των εκδηλώσεων στο λεκανοπέδιο και σε κάποιες άλλες εκλογικές περιφέρειες. Σωστά η Άννα Διαμαντοπούλου, μια πολιτικός του ΠΑΣΟΚ με σημαντική και επί χρόνια διαδρομή στο πολιτικό σκηνικό (πρώην Επίτροπος, υπουργός, βουλευτής και σήμερα επικεφαλής του Πολιτικού Σχεδιασμού) τόνισε με αφορμή την 51η επέτειο του ΠΑΣΟΚ ότι: «Η επιλογή είναι Μια! Παράλληλα με τα δύσκολα, πολύπλοκα και καθημερινά προβλήματα της χώρας μας , να δώσουμε εμείς το πατριωτικό όραμα του 21ου αιώνα που να συνεπάρει τους Millennial, την γενιά Ζ, την γενιά Α , τις γενιές που δεν έχουν σχέση με τις μνήμες αλλά με τα όνειρα». Θέλουν-μπορούν;
Πηγή: protothema.gr
