Γράφει ο Λευτέρης Κουσούλης
Αυτό που συνηθίζουμε να ονομάζουμε πολιτικό σκηνικό έχει εισέλθει στον δρόμο της μεταβολής του. Αυτό που παρουσιάστηκε ως σταθερότητα, με αντοχή και διάρκεια, με όλα τα εξωτερικά χαρακτηριστικά να συνηγορούν υπέρ της, έχει μπει στον δρόμο της τελικής δοκιμασίας της, με την απώλεια εμπιστοσύνης να είναι η εκδήλωση της βαθύτερης κρίσης και μαζί της αναγγελίας του τέλους της. Ολα, πρόσωπα και πολιτικές δυνάμεις, έχουν ήδη συναντηθεί με μια μεταβολή σε εξέλιξη, που ως εξάντληση ενός τρόπου πολιτικής λειτουργίας και ως αίτημα ανασύνταξης, δειλά, άμορφα, άναρχα και κατακερματισμένα ψάχνει τη μορφοποιημένη του έκφραση.
Ο τυπικός χρόνος ως τις εκλογές είναι μακρύς και σύντομος ταυτόχρονα. Εχει προβάδισμα η κυβέρνηση. Στα χέρια της τα μέσα της εξουσίας, έχει την αντικειμενική δυνατότητα να αξιοποιήσει ευκαιρίες, να τροφοδοτήσει υλικά το πολιτικό σχέδιό της με παροχές και υποσχέσεις, να κατασκευάσει επιχειρήματα υπέρ του εαυτού της, να επινοήσει κινδύνους και να εγγυηθεί την αποτροπή τους. Η φθορά που τη συνοδεύει της αποστερεί τον «αέρα νίκης», σπάνια όμως οι πρωταγωνιστές αποδέχονται ότι οριστικά η εποχή άλλαξε και η φαντασία της αυτοδυναμίας τους ανήκει στο παρελθόν.
Με το αίτημα τα πράγματα να γίνουν καλύτερα και αλλιώς προσπαθεί να συνομιλήσει η αντιπολίτευση. Μέσα στη γνωστή πολιτική της αδυναμία, που με αγωνία προσπαθεί να υπερβεί. Να συνομιλήσει και να εκφράσει. Χωρίς πειστικότητα απέναντι στη συμβατική αναμονή μιας εναλλακτικής πρότασης, η αντιπολίτευση υποδέχεται τη δυσαρέσκεια υποβάθρου, έστω και μέσα στον κατακερματισμό της, έστω και μέσα στην ανεπάρκειά της. Στον ευρύτερο αυτόν χώρο της αντιπολίτευσης η μεταβολή σε εξέλιξη, στον χώρο προς τα αριστερά του κυβερνητικού κυρίως, είναι πιο ώριμες οι συνθήκες για την επιτάχυνση, ώριμες και πρόσφορες, για μια επεξεργασία άλλων πολιτικών, που σχήματα νέα μπορεί να αναζητήσουν να εκφράσουν τη διάχυτη αναζήτηση μιας ανασύνταξης, πέραν της κυβέρνησης.
Το ενδεχόμενο δημιουργίας νέου κόμματος από τον κ. Τσίπρα συνδέεται με την ανάγκη των ημερών και η τύχη του εξαρτάται από τη διαχείριση της προσφερόμενης ευκαιρίας, με πολιτικές προτάσεις αντίστοιχες των αναγκών και στο ύψος και την ένταση των απαιτούμενων αλλαγών. Αν τώρα και στον ευρύτερο χώρο της συντηρητικής παράταξης αναλάβει σχετική πρωτοβουλία ο κ. Σαμαράς, όλο το σημερινό σκηνικό, αυτόματα, ακόμη και πριν από τις εκλογές, θα αποκτήσει νέα γνωρίσματα και θα πλημμυρίσει με το ενδιαφέρον μιας εμπλουτισμένης σύγκρουσης, παρά το παρελθόν που τα πρόσωπα κουβαλούν. Αναπόφευκτη η μεταβολή σε εξέλιξη, θα αφομοιώσει διαλεκτικά αυτό που προηγήθηκε, σε μια κίνηση αναγεννητική και ελπιδοφόρα. Στις διπλές κάλπες θα πάρει τη μορφή της.
Πηγή: tovima.gr
