Γράφει ο Γιάννης Πρετεντέρης
Ο πρόεδρος της Γερμανίας Φρανκ-Βάλτερ Στάινμαϊερ μίλησε στο όνομα πολλών όταν είπε ότι «η σκηνή στον Λευκό Οίκο με άφησε άναυδο» (1/3).
Και τον αποτροπιασμό του ήλθε να συμπληρώσει η απερχόμενη υπουργός Εξωτερικών Αναλένα Μπέρμποκ λέγοντας ότι μπαίνουμε «σε μια νέα εποχή αχρειότητας» (1/3).
Η αλήθεια είναι ότι κανείς κανονικός άνθρωπος δεν μπορεί να αντέξει αυτό που συνέβη στον Λευκό Οίκο.
Δεν είναι μόνο η επίθεση στον Ζελένσκι. Δεν ενδιαφέρει καν αν ήταν «ενέδρα» ή «προσχεδιασμένο» από τον Τραμπ και γι’ αυτό μετείχε στην παρέα «ο γλοιώδης τηλεοπτικός συνοδοιπόρος του» (The Atlantic, 1/3).
Είναι ότι τέτοιες αθλιότητες είχαν να συμβούν από τις 15 Μαρτίου 1938 όταν ο πρόεδρος της Τσεχοσλοβακίας Εμιλ Χάχα εκλήθη στο Βερολίνο από τον Χίτλερ όπου οι Ναζί του επέβαλαν βίαια να υπογράψει την κατάλυση της ανεξαρτησίας της χώρας του.
Το ζήτημα λοιπόν δεν είναι ο αποτροπιασμός. Αυτός είναι αυτονόητος. Το ζήτημα είναι η αντίδραση.
Στη ζωή βλέπετε υπάρχουν μερικά πράγματα σημαντικότερα από την πολιτική, την οικονομία ή τις διεθνείς σχέσεις. Είναι κάποιοι κανόνες κοινωνικής συμπεριφοράς που μας επιτρέπουν να συνυπάρχουμε με άλλους ανθρώπους ακόμη κι όταν διαφωνούμε.
Αυτοί οι κανόνες δεν επιβάλλονται εκ των άνω. Είναι μέρος της αγωγής που από παιδική ηλικία έχει φροντίσει να μας δώσει το σπίτι μας. Τόσο απλό.
Η άγνοιά τους είναι «η νέα εποχή αχρειότητας» που λέει η Μπέρμποκ. Κι η αχρειότητα απαιτεί από μια χώρα που αντιστέκεται να υποταχθεί στον ισχυρό εισβολέα.
Προφανώς η κατάσταση δεν είναι εύκολη, ιδίως τώρα που η Αμερική άλλαξε στρατόπεδο. Αλλά δεν θα είναι η πρώτη φορά που ο «Παλιός Κόσμος» (για να δανειστώ μια αγαπημένη έκφραση του Τσόρτσιλ) θα σταθεί μόνος απέναντι στην αχρειότητα.
Το ευχάριστο είναι ότι όλοι και πάντως οι περισσότεροι δείχνουν να αντιλαμβάνονται πλήρως τι πραγματικά παίζεται.
Αν δεν σταματήσουμε τον Πούτιν θα φτάσει στη Μολδαβία και τη Ρουμανία, είπε προχθές ξεκάθαρα ο Μακρόν.
Το δυσάρεστο όμως είναι ότι έχει αναπτυχθεί και στην Ευρώπη μια «Πέμπτη Φάλαγγα» αχρείων που είτε ποντάρουν στον Πούτιν, είτε ο Πούτιν ποντάρει σε αυτούς.
Για τη μεθαυριανή έκτακτη Σύνοδο Κορυφής, ο Ορμπαν ζήτησε προκαταβολικά να μην υπάρξουν γραπτά συμπεράσματα για να μην καταγραφούν διαφωνίες και να ξεκινήσουν «απευθείας συνομιλίες με τη Ρωσία» (1/3).
Ο «Παλαιός Κόσμος» του Τσόρτσιλ όμως έχει μια σχεδόν έμφυτη διαίσθηση της «σωστής πλευράς της Ιστορίας».
Μπορεί να το επιβεβαιώσει και πάλι. Χωρίς (αν χρειαστεί) «γλοιώδεις συνοδοιπόρους».
Πηγή: tovima.gr
