Γράφει η Δέσποινα Δημά
άτι τέτοιοι άνδρες κρατάνε την τύχη μας στα χέρια τους», γράφει ένα από τα εκατοντάδες Xs μετά το χαστούκι που έδωσε η Μπριζίτ στον Εμανουέλ Μακρόν λίγο πριν αποβιβαστούν από το αεροπλάνο στο Βιετνάμ. Φυσικά και «απολαμβάνει» αποδοχής με τα likes να αυξάνονται σε κάθε refresh της σελίδας.
Όσες ανακοινώσεις κι αν βγάλει το Ελιζέ, ο Εμανουέλ Μακρόν δεν θα μπορέσει να αποσοβήσει τα σχόλια που συσχετίζουν τη «διακυβέρνηση» του οίκου του με τη διακυβέρνηση της Γαλλίας.
Ευάλωτος και χωρίς πυγμή στα θολωμένα μάτια όσων αστειεύτηκαν με το περιστατικό και σκάρωσαν ατακούλες για δασκάλες με μαθητές ή συζυγικές παντόφλες.
«Η Μπριζίτ Μακρόν χτύπησε τον Μακρόν, μια ζωντανή ντροπή για τη Γαλλία. Εύθραυστος και αξιολύπητος, ανίκανος να κρύψει την οργή του, αυτός ο άνθρωπος που έσπασε από τα χτυπήματα της Μπριζίτ όταν ήταν παιδί, είναι το σύμβολο της αδυναμίας και της εθνικής ντροπής. Ο Μακρόν αξίζει την απόλυτη περιφρόνηση».
«Πρέπει να αποκτήσουμε μερικούς ανδροπρεπείς ηγέτες. Σε σένα μιλάω Εμανουέλ Μακρόν. Χρειαζόμαστε την επιστροφή των ισχυρών ανδρών. Αδύναμοι άνδρες = τυραννία».
Δύο ακόμα τοποθετήσεις κι ενώ ακόμα αναζητάμε άντρες παντελονάτους που δεν τις τρώνε αλλά τις ρίχνουν. Εκείνα τα γνήσια αρσενικά που ξεπλένουν την ντροπή και τραβάνε από τα βάθη της ταπείνωσης το «είδος» τους.
Ακόμα και ο ίδιος ο Εμανουέλ Μακρόν αποπροσανατόλισε τη σοβαρή συζήτηση, υποβαθμίζοντας με τις δηλώσεις του ένα καταφανές περιστατικό βίας.
«Πειραζόμασταν, ή μάλλον κάναμε πλάκα, με τη γυναίκα μου. Δεν είναι τίποτα. Αστειευόμασταν με τη σύζυγό μου, όπως κάνει κάποιος αρκετά συχνά. Εδώ και τρεις εβδομάδες, είναι κάποιοι που είδαν βίντεο και νομίζουν πως μοιράστηκα ένα σακουλάκι κοκαΐνη… η χειραψία με τον Τούρκο πρόεδρο, και εδώ, τώρα, έχω οικογενειακό καβγαδάκι με τη σύζυγό μου.
Τίποτα από όλα αυτά δεν είναι αλήθεια (…), άρα πρέπει όλοι να χαλαρώσουν», δήλωσε πυροδοτώντας κάθε είδους τρολ που περιμένει με το χέρι στη σκανδάλη να υποβαθμίσει την ενδοοικογενειακή βία με θύματα γυναίκες.
Τα εξοργιστικά χάσταγκ «κανείς άνδρας μόνος» και «λεμε όχι στη μητριαρχία» έρχονται να σταθούν απέναντι σε αγώνες δεκαετιών και με τρόπο περιπαικτικό να μετακινήσουν τον διάλογο από το πραγματικό πρόβλημα.
Το πραγματικό πρόβλημα δεν μπορεί να είναι άλλο από την ενδοοικογενειακή βία χωρίς έμφυλο πρόσημο.
Τα στερεότυπα και οι προκαταλήψεις προωθούν κι επιτάσσουν συγκεκριμένους ρόλους και χαρακτηριστικά για το κάθε φύλο, γεννώντας έτσι έμφυλες ανισότητες και σεξιστικές συμπεριφορές. Κι έτσι ξαφνικά ένα χαστούκι γεννάει γέλιο, βαφτίζεται παιχνίδισμα μεταξύ συντρόφων και αμφισβητεί τον ανδρισμό του αποδέκτη του.
Ένα χαστούκι δεν μπορεί να εξυπηρετεί κανένα από τα παραπάνω αφηγήματα. Ένα χαστούκι, από όποιον/όποια κι αν προέρχεται, είναι μορφή βίας κι ως τέτοια οφείλουμε να το αντιμετωπίζουμε.
Όλα τα υπόλοιπα δομούν μία εσφαλμένη εικόνα για τον ρόλο των φύλων που διαιωνίζεται και αλληλεπιδρά με πολλά ακόμα προβλήματα δικαιολογώντας την έμφυλη βία στα μάτια όλων, ανδρών αλλά και γυναικών.
Πηγή: tovima.gr
