«Ο δρόμος, που σε πάει στους γκρεμούς και στ’ ανάθεμα, ξεκινάει από παντού. Τώρα πια δρόμους και μοίρες και χαμούς, όλα…- τα διαλέξανε γι’ αυτόν άλλοι.» απόσπασμα από το μυθιστόρημα «Ένα παιδί μετράει τ’ αστρα»
Σήμερα τα παιδιά στην Ελλάδα δεν «μετράνε τ’ άστρα» ξεχαρβαλώνουν καθίσματα από γήπεδα και ύστερα φωτογραφίζονται με τους πατεράδες τους στα social media.
Ναι αναφέρομαι στην ανάρτηση που έκανε το γύρο του διαδικτύου το βράδυ του τελικού μεταξύ Ολυμπιακού και Φιορεντίνα, όταν ένας πατέρας είχε το θράσος να αναρτήσει μια φωτογραφία στην οποία κρατά στα χέρια του τα κίτρινα καθίσματα που βανδάλισε από την Opap Arena. Μάλιστα τον συνόδευε και το ανήλικο παιδί του, που ούτε αυτό δεν σκέφτηκε να προφυλάξει!
Προς θεού δεν τα βάζω με το παιδί! Είναι αυτονόητο, όμως, ότι για να μάθεις το παιδί να σέβεται πρέπει ΕΣΥ πρώτα να δώσεις το καλό παράδειγμα.
Δύσμοιρη κοινωνία με την νοοτροπία σου! Έρμαια στην δική σου μοίρα άφησες τα παιδιά σου, να μιμούνται τις ασεβείς σου πράξεις κι εσύ να χαίρεσαι που ακολουθούν πιστά τα βήματά σου…
Τους έδωσες ένα κινητό, τους έβαλες στην βάρκα και τους αφαίρεσες και την τάπα και ύστερα αναρωτιέσαι γιατί η νεανική παραβατικότητα έχει πάει ταβάνι και η οπαδική βία ολοένα θεριεύει!
