Γράφει ο Πάνος Λουκάκος
Ενας από τους αξιολογότερους και ευφυέστερους Ελληνες σκηνοθέτες, ο Σωτήρης Γκορίτσας, γύρισε πριν από 25 χρόνια, το 2000, μία απολαυστική μεν προφητική δε ταινία για τα όσα παρακολουθούμε αυτές τις ημέρες σχετικά με τα πολλαπλά σκάνδαλα των επιδοτήσεων
Ηταν η ταινία «Μπραζιλέρο», τα κύρια σημεία της πλοκής της οποίας είναι εν τάχει τα εξής:
Ενας ήδη ευκατάστατος παράγοντας ελληνικής πόλης, κάπου στη Θράκη, εισπράττει μεγάλα ποσά από ευρωπαϊκές επιδοτήσεις για να δημιουργήσει στην παραμεθόριο ένα Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού. Οι πρώτες του κινήσεις είναι να αγοράσει τζιπ 4Χ4, νέο σπίτι, αρχίζει να ζει την «επαρχιακή μεγάλη ζωή», να κάνει τις φιγούρες του σε κυρίες των σκυλάδικων της εποχής και τελικά, στην αποθέωση της δόξας του, δανείζει με το κοινοτικό χρήμα ένα σεβαστό ποσό στην τοπική ομάδα ώστε να αγοράσει έναν μεγάλο Βραζιλιάνο παίκτη, με στόχο να ανέλθει κατηγορία. Οι παράγοντες της ομάδας φαίνεται όμως ότι εξαπατούν τον χρηματοδότη τους, αγοράζουν πράγματι τον Βραζιλιάνο ποδοσφαιριστή, ο οποίος όμως δεν είναι απλά ένας ξεπεσμένος παίκτης στα αζήτητα, αλλά είναι και κουτσός. Εντέλει, η τοπική ομάδα αντί να ανέβει πέφτει κατηγορία και φυσικά ούτε λόγος για την επιστροφή των δανεικών. Ολα ωραία και καλά έως τη στιγμή όμως που φτάνουν εκεί οι ελεγκτές της τότε ΕΟΚ. Και όταν αναζητούν το παραμεθόριο Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού, αντικρίζουν ένα άθλιο καραγιαπί στα τσιμέντα, πλήρως εγκαταλειμμένο, στη μέση του πουθενά. Ο παράγων, ένα κλασικό κουτοπόνηρο λαμόγιο, που το υποδύεται υποδειγματικά ο Στέλιος Μάινας, προσπαθεί αρχικά να κουκουλώσει την απάτη, στη συνέχεια να εξαγοράσει τους ελεγκτές και φτάνει ακόμη και στο σημείο να τους απειλήσει. Πλην, ματαίως.
Πρόκειται για μία προφητική ταινία που κυριολεκτικά τσακίζει κόκαλα. Ηταν τότε η εποχή της αστακομακαρονάδας. Γι’ αυτό και δεν έγινε δεκτή με ιδιαίτερη χαρά από μία μεγάλη μερίδα του πολιτικού συστήματος αλλά και από πάσης προελεύσεως εξαρτώμενους από αυτό. Ο Σωτήρης Γκορίτσας χαλούσε το πάρτυ, ξεσκεπάζοντας πώς γινόταν η κατασπατάληση των κοινοτικών πόρων, ποιοι και πώς τους διαχειρίζονταν.
Συμπληρωματικά αργότερα, ο Θεόδωρος Πάγκαλος, κυνικός μέχρι ωμότητος, είχε δηλώσει σε συνέντευξή του για το περιεχόμενο μυστικής σύσκεψης κομματικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ με εκπροσώπους αγροτών και κτηνοτρόφων, αποκλειστικά επίσης μελών του ΠΑΣΟΚ, τα εξής: «Ηταν σύσκεψη κλεπτών, αφού είχαν δηλώσει τετραπλάσια παραγωγή από την κανονική τους και τους είχα προτείνει να συνεχίσουν την ίδια τακτική, αλλά με κάποιο μέτρο. Δηλώστε τα διπλάσια, αλλά όχι τα τετραπλάσια. Σας προτείνω να κλέψουμε την κοινότητα, αλλά με κάποια λογική. Εχει και όρια η απάτη».
Τέλος, δεν μπορώ να μην αναφέρω συνομιλία δική μου με τον Κώστα Σημίτη, στο γραφείο του, πάλι στα χρόνια της αστακομακαρονάδας, που αφορούσε συνάντησή του με εκπροσώπους των γεωργοκτηνοτρόφων του ΠΑΣΟΚ για τα θέματα των επιδοτήσεων. Σημίτης:
«Λέω στους δικούς μας “αυτά που ζητάτε δεν γίνονται, είναι παράνομα”. “Γίνονται, πώς γίνονταν τόσο καιρό”, μου απάντησαν απτόητοι. “Γίνονταν παράνομα” τους λέω και τώρα μας ζητάει η ΕΟΚ πίσω τα λεφτά. Ε, λοιπόν, να συνεχίσουν να γίνονται παράνομα όπως πριν, τι μας νοιάζει εμάς, ήταν η καταληκτική άποψή τους».
«Και δεν είναι μόνο οι δικοί μας έτσι», πρόσθεσε ο Σημίτης στη συνομιλία μας. «Ολοι τα ίδια λένε και τα ίδια κάνουν. Να δούμε πού και πώς θα τελειώσει αυτή η ιστορία», έκλεισε τη συζήτηση.
Σήμερα αρχίζουμε να βλέπουμε πού και πώς θα τελειώσει αυτή η επαναλαμβανόμενη από το 1981 ιστορία. Διότι τώρα κάπως θα τελειώσει, αφού βρίσκεται πλέον στα χέρια της Ευρωπαϊκής Γενικής Εισαγγελίας και όχι ανεκδιήγητων ελληνικών ελεγκτικών και δικαστικών αρχών. Το υλικό που έχουν ήδη στη διάθεσή τους για τα τελευταία διερευνώμενα χρόνια του σκανδάλου, το οποίο μάλιστα καθημερινά διευρύνεται, αποκαλύπτει:
Δίκτυα κομματικών εγκαθέτων της Νέας Δημοκρατίας του αγροτοκτηνοτροφικού τομέα, σε συνεργασία με υπαλλήλους και ηγετικά στελέχη του ΟΠΕΚΕΠΕ, συνδικαλιστές, συμβούλους, τοπικούς κομματάρχες, δημόσιους υπαλλήλους, στελέχη της Περιφέρειας και των Δήμων, ιδιωτικούς φορείς μεσαζόντων και απατεώνων, βουλευτές, υπουργούς, παρατρεχάμενους, επιδόθηκαν σε ανελέητο πλιάτσικο των κοινοτικών επιδοτήσεων, στερώντας τους από πράγματι εκτός κυκλωμάτων δικαιούχους.
Η ίδια αυτή ιστορία με παραλλαγές προσώπων σταθερά επαναλαμβάνεται από το 1981. Κλέβουν και ενθυλακώνουν τα χρήματα των Ευρωπαίων φορολογουμένων και στη συνέχεια ο Ελληνας φορολογούμενος επί Νέας Δημοκρατίας, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ καλείται να πληρώσει τα πρόστιμα, που θα αγγίξουν συνολικά το δισεκατομμύριο.
Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης υπήρξε τυχερός στην πρώτη τετραετία του, όλα τού πήγαν καλά. Στο μέσο της δεύτερης τετραετίας του, όμως, αποδεικνύεται ιδιαιτέρως άτυχος. Μετά τα Τέμπη σκάει τώρα στα χέρια του και η βόμβα του ΟΠΕΚΕΠΕ. Δικαιολογίες δεν υπάρχουν. Ουδείς αγνοούσε όλα αυτά τα έξι χρόνια που κυβερνά η Νέα Δημοκρατία τι συνέβαινε με τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις, ενήμεροι ήταν και κεντρικοί συνεργάτες του στο Μέγαρο Μαξίμου. Και αντί να αναλάβει πρώτη η κυβέρνηση την εκκαθάριση της Κόπρου του Αυγείου μέσα σε αυτά τα έξι χρόνια, σύρεται τώρα πίσω από τους Ευρωπαίους εισαγγελείς. Δεν το λες αυτό και μεγάλη επιτυχία του λεγόμενου επιτελικού κράτους.
Πηγή: protothema.gr
