Γράφει ο Μιχάλης Στούκας
«The higher you fly, the harder you fall» («Όσο πιο ψηλά πετάς, τόσο πιο δυνατά πέφτεις»), Barclay James Harvest, «Rock ‘N Roll Star», 1976
Ή σε ελληνική απόδοση (πολύ ελεύθερη…), «της Παρασκευής χαρά, της Κυριακής η λύπη»… Αυτό βέβαια ισχύει για την εθνική ομάδα μπάσκετ της Τουρκίας, που επικράτησε πανηγυρικά επί της Εθνικής μας με 94-68 την περασμένη Παρασκευή 12/9/2025 και τους Τούρκους που έκαναν προκλητικές δηλώσεις σε βάρος της χώρας μας, αλλά και παικτών, όπως ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, για να προσγειωθούν απότομα 48 ώρες αργότερα από την κατραπακιά που δέχτηκαν από τη Γερμανία του Ντένις Σρέντερ και της παρέας του. Να σημειώσουμε εδώ, ότι ο Έλληνας προπονητής μπάσκετ Κώστας Φλεβαράκης ήταν ίσως ο πρώτος που πίστεψε στην αξία του Σρέντερ, όταν βρισκόταν στην ηγεσία της Μπράουνσβαϊγκ, στις αρχές της δεκαετίας του 2010. Ιταμότερος όλων των Τούρκων, ο 23χρονος Αλπερέν Σενγκούν που έκανε αναρτήσεις οι οποίες παρέπεμπαν ευθέως στη μικρασιατική καταστροφή («Ωραίος καιρός για θάλασσα») και φωτογραφία του Κεμάλ Ατατούρκ, καθισμένου αναπαυτικά σε καρέκλα μπροστά από την τουρκική εθνική μπάσκετ, ενώ προσπάθησε να μειώσει τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, αμφισβητώντας το πόσο καλός πασέρ είναι.
Όπως είναι ευνόητο υπήρξαν στη χώρα μας σφοδρές αντιδράσεις εναντίον του Σενγκούν. Αντίθετα, ο προπονητής της Εθνικής Τουρκίας και του Παναθηναϊκού Εργκίν Αταμάν, που έχει προκαλέσει βέβαια άλλες φορές, ήταν σαφώς πιο προσεκτικός στις δηλώσεις του και δεν έδωσε αφορμή για σχόλια. Επειδή όμως έχει ο καιρός γυρίσματα, στον τελικό της Κυριακής απέναντι στη Γερμανία, ο Σενγκούν παρά τους 28 πόντους που πέτυχε ήταν ο μοιραίος παίκτης για την ομάδα του καθώς αστόχησε στα δύο τελευταία σουτ. Η πτώση από το Έβερεστ στην τάφρο των Μαριανών ήταν πολύ οδυνηρή για τον νεαρό Τούρκο, που άκουσε και διάβασε τα εξ αμάξης, αυτή τη φορά από τους συμπατριώτες του… Μέσα σε 48 ώρες κατάφερε να γίνει ο αποδιοπομπαίος τράγος τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Τουρκία… Τελικά, ο Σενγκούν, του οποίου είχε «σβήσει τα φώτα» στον ημιτελικό της Παρασκευής 1-2 φορές ο Κώστας Αντετοκούνμπο έσβησε το σχόλιο περί θάλασσας και με μια κοινή ανάρτηση με τον Γιάννη «έθαψε το τσεκούρι του πολέμου», που είχε ξεθάψει ο ίδιος.
Όσο για την τουρκική Ομοσπονδία Μπάσκετ κατέβασε μια επίσης προκλητική ανάρτηση για «κανένα έλεος» μετά τον ημιτελικό της Παρασκευής. Όπως είπε και ο Αταμάν, επρόκειτο για ενέργεια κάποιου, μάλλον απερίσκεπτου, ο οποίος απολύθηκε (;) στη συνέχεια. Αν και διατηρούμε κάποιες επιφυλάξεις για το αν απολύθηκε ή όχι ο συγκεκριμένος, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία.
Για τον αγώνα Ελλάδας – Τουρκίας, που έλαβε απίστευτες διαστάσεις, βοηθούντων και των τοξικών μέσων κοινωνικής δικτύωσης διαβάσαμε πάρα πολλά σχόλια, από σχετικούς και άσχετους με το άθλημα. Ξεχωρίζουμε και υιοθετούμε την ανάρτηση ενός κυρίου ο οποίος έχει πάει πολλές φορές στην Τουρκία και έχει συναντήσει, ιδιαίτερα στα μικρασιατικά παράλια, ανθρώπους, μάλλον 50+ ετών σήμερα, που ήταν ιδιαίτερα φιλικοί προς τον ίδιο και μιλούσαν με θερμά λόγια για την Ελλάδα. Όπως ο ίδιος διαπίστωνε όμως, οι νεότεροι Τούρκοι, της γενιάς του Σενγκούν και ακόμα πιο μικροί έχουν γαλουχηθεί με τις ψευτοθεωρίες περί «Γαλάζιας Πατρίδας», με τα περί αυτοχθονίας των Τούρκων, στα σημερινά όρια της χώρας τους, με τα περί των κακών Ελλήνων, τους οποίους πάντως τους έριξαν στη θάλασσα κ.λπ.
Όλη αυτή η προσπάθεια των Τούρκων να παρουσιάσουν μια «πλαστή» ανωτερότητα αποτελεί δείγμα ανασφάλειας. Όποιος είναι σίγουρος για τον εαυτό του, δεν κομπορρημονεί και δεν προσπαθεί να μειώσει τους άλλους. Δεν ασχολείται με το τι έγινε το 1071 στο Μαντζικέρτ ή το 1922 στη Μικρά Ασία. Τα προηγούμενα χρόνια, σχεδόν κάθε μέρα ο Ερντογάν μας απειλούσε ότι «θα έρθουν ξαφνικά μια νύχτα». Τελικά, το σταμάτησε μόνος του, ίσως και μετά τη συνάντηση στην Κωνσταντινούπολη με τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Είναι αλήθεια ότι η Τουρκία έχει εξαιρετικούς διπλωμάτες, μια αξιόλογη αμυντική βιομηχανία και έναν πληθυσμό 80+ εκατομμυρίων, που σε συνδυασμό με τη γεωγραφική της θέση, της δίνει τη δυνατότητα να διαπραγματεύεται συχνά από θέση ισχύος. Φαίνεται όμως ότι έχει σύμπλεγμα κατωτερότητας (κν. κόμπλεξ) απέναντι στην Ελλάδα των 10 εκατομμυρίων και μεγάλο φόβο για το μέχρι πού μπορεί να φτάσει το Ισραήλ… Πάντως, η εικόνα του Τούρκου φιλάθλου, ο οποίος στον μικρό τελικό Ελλάδας – Φινλανδίας, «ξόρκιζε» τον Βάλτονεν (επώνυμο κι αυτό…) να αστοχήσει στις τρεις τελευταίες βολές (τελικά αστόχησε στην τρίτη), που δεν προβλήθηκε ιδιαίτερα, μάλλον δείχνει ότι υπάρχουν σώφρονες και στη γειτονική χώρα που δεν ασπάζονται τα παραπάνω…
Ας πάμε τώρα στον 57χρονο Πρόεδρο της Φινλανδίας, Αλεξάντερ Στουμπ, ο οποίος παρακολούθησε από κοντά τον ημιτελικό με την Ελλάδα και τον έζησε πραγματικά, όπως φαινόταν και στις αντιδράσεις του. Με κάζουαλ ντύσιμο, παρέπεμπε με την όλη συμπεριφορά του, σε έναν απλό φίλαθλο από τη Φινλανδία, που παρακολουθούσε με αγωνία τον ημιτελικό. Λίγο μετά τη λήξη του αγώνα, πήγε στα αποδυτήρια της ελληνικής ομάδας. Κάποιος διευκρίνισε ότι πρόκειται για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας της Φινλανδίας. Αιφνιδιασμένοι οι διεθνείς μας είδαν έναν καλοστεκούμενο μεσήλικα κύριο με ύψος 1,89μ. να τους συγχαίρει και να λέει ότι καθώς υπάρχουν κάμερες, δεν μπορεί να πει τη μόνο ελληνική λέξη που γνωρίζει. Προφανώς, η γνωστή λέξη έχει γίνει παντού γνωστή. Αυτά τα λίγα είπε ο κύριος Στουμπ που χειροκροτήθηκε και έφυγε. Πολλά «μπράβο» στον Φινλανδό Πρόεδρο, ο οποίος όχι απλά είναι αθλητικός τύπος, αλλά συμμετέχει και σε αθλητικές δραστηριότητες στη χώρα του.
Δυστυχώς η ελληνική πολιτική ηγεσία έλαμψε δια της απουσίας της. Μόνο ο αρμόδιος Υφυπουργός Γιάννης Βρούτσης έδωσε το «παρών». Οι γνωστοί μπασκετόφιλοι και ερασιτέχνες μπασκετμπολίστες Κυριάκος Μητσοτάκης και Νίκος Ανδρουλάκης περιμέναμε ότι θα βρίσκονταν στη Ρίγα. Ο Δημήτρης Κουτσούμπας, μάλλον δεν έχει μεγάλη σχέση με το άθλημα. Όσο για τον Κυριάκο Βελόπουλο; Αν του μιλούσαν για «σπυριάρα μπάλα», θα έλεγε ότι έχει μια κηραλοιφή που εξαφανίζει ακόμα και τα σπυριά από μπάλες!
Κλείνοντας, να αναφέρουμε την άποψη μας για το φετινό Eurobasket: πολύ ψηλό επίπεδο, κάκιστες διαιτησίες, εκπλήξεις (όπως οι αποκλεισμοί Σερβίας και Σλοβενίας) κάτι που δείχνει ότι ένας Γιόβιτς ή ένας Ντόντσιτς δεν φέρνει την άνοιξη και αναμφισβήτητα, επιτυχία για τη χώρα μας η κατάληψη της τρίτης θέσης. Ένας Γιάννης πιο ώριμος από ποτέ, Σλούκας και Παπανικολάου να θυμίζουν εικοσάχρονους και όχι τριανταπεντάρηδες, ένας κρυφός άσος (Ντόρσεϊ, Τολιόπουλος, Σαμοντούροβ) να εμφανίζεται σε κάθε παιχνίδι, κι ένας Κώστας Αντετοκούνμπο (πρώτος μάλλον στις τάπες), να «σβήνει τα φώτα» περισσότερες από δέκα φορές σε αντιπάλους. Εκείνο το παλικάρι από τη Λιθουανία, ο Toubelis (αγωνίζεται στη Ζαλγκίρις Κάουνας), θα βλέπει εφιάλτες στον ύπνο του (3 ή 4 φορές τον έκοψε ο Κώστας κι ακόμα ψάχνεται να δει τι έγινε…).
Τελικό συμπέρασμα: 16 χρόνια μετά το 2009 κατακτήσαμε μετάλλιο σε ευρωμπάσκετ. Μακάρι να είχε άλλο χρώμα. Θα μπορούσαμε όμως να έχουμε γυρίσει πρόωρα στην Ελλάδα με άδεια χέρια. Ο Βασίλης Σπανούλης δείχνει ότι έχει λαμπρό μέλλον. Το θέμα είναι να αξιοποιήσει και να εμφυσήσει το πνεύμα του νικητή και στα νεότερα παιδιά που θα στελεχώσουν την Εθνική στις επόμενες διοργανώσεις. Χαμηλά το κεφάλι, σκληρή δουλειά και πάθος για όσους δεν είναι κουρασμένοι και θέλουν να αγωνίζονται με την Εθνική. Η αλαζονεία τιμωρείται, η σεμνότητα επιβραβεύεται. Και ο Ντένις Σρέντερ, με όσα είπε μετά την κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο έδειξε πόσο σπουδαίος είναι. Εντάξει Ντένις, νερό κι αλάτι, κι αν είπαμε και μια κουβέντα παραπάνω, μην μας παρεξηγείς…
ΥΓ. Για τον τριποντίνο, τον Σλούκι Λουκ, τον Πιστολιόπουλο, τον Θανάση τον elevator(ανελκυστήρας) κ.λπ. διαβάσαμε αμέτρητα επικριτικά σχόλια. Αυτοί οι εξυπνακίστικοι χαρακτηρισμοί, σε συνδυασμό με την ακατάσχετη ξενομανία, λες και όλοι στην Ελλάδα είναι προπονητές μπάσκετ, καλό θα είναι να εκλείψουν. Δεν προσφέρουν τίποτα, μόνο εκνεύρισαν όσους και όσες παρακολουθούσαν τους αγώνες από τη δημόσια τηλεόραση…
Πηγή: protothema.gr
