Δεν ξέρω τι λένε οι αναλυτάδες για το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών και για το τι θα γίνει από δω και πέρα, αλλά το πρώτο θετικό φάνηκε ήδη. Και προσωπικά το απόλαυσα: Ησυχάσαμε για λίγο από τον Κασσελάκη!
Ούτε τικ τόκια ούτε στασίδι στα μίντια ούτε χαμόγελα Kolynos ούτε τούρμπο δηλώσεις ότι θα αλλάξει την Ελλάδα. Ακόμη κι αυτός ο αλαζόνας κατάλαβε ότι η σφαλιάρα που έφαγε την Κυριακή επιβάλλει σιωπή και απόσυρση έστω για λίγο.
Ετσι, με ψαλιδισμένα τα φτερά πήρε των ομματιών του και αποσύρθηκε οικογενειακώς στις Σπέτσες για ξεκούραση. Είναι και μια ευκαιρία να ξανασκεφθεί τα πεπραγμένα του και ίσως να τα δεί αυτοκριτικά, αλλά δεν το βλέπω.
Δεν το επιτρέπει ο ναρκισσισμός του. Η ιδέα που έχει για τον εαυτό του σε συνάρτηση με την αλαζονεία και την ροπή του στις ευκολίες και στον λαϊκισμό τον έχουν κάνει να χτίσει άγαλμα στον εαυτό του και να το προσκυνάει νύχτα-μέρα. Ποια αυτοκριτική, λοιπόν, και ποιος αναστοχασμός;
Πάντως τα όργανα έχουν αρχίσει. Ο Τεμπονέρας και ο Κοτσακάς προτείνουν σύμπλευση ΣΥΡΙΖΑ/ΠΑΣΟΚ/Νέας Αριστεράς, τα στελέχη που εμφανίζονται στα κανάλια έχουν αφήσει τα χαμόγελα στο σπίτι και δεν αποκλείεται μέχρι το Συνέδριο του Φθινοπώρου να έχουμε ντράβαλα στον ΣΥΡΙΖΑ.
Ειδικά αν συμπαραταχθούν με τους Τεμπονέρα/Κοτσακά κάποια στελέχη πρώτης γραμμής και ανάψει η κουβέντα για Μέτωπο της Κεντροαριστεράς, ικανό να αντιμετωπίσει τον Μητσοτάκη.
Όμως ο Κασσελάκης βγάζει φλύκταινες όταν ακούει για αφ΄υψηλού συνεννοήσεις και διεργασίες με στόχο ένα μετωπικό σχήμα.
Πρώτον, γιατί θεωρεί ότι μπορεί μόνος του να τα καταφέρει και να ανατρέψει τον Μητσοτάκη, παίρνοντας μαζί του ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ, της Αριστεράς και του Κέντρου που μητσοτακίζει.
Δεύτερον, γιατί έχει ξεκόψει κάθε επαφή με τον Ανδρουλάκη, και μιλάει μονάχα για κοινωνικές συμμαχίες και τα λοιπά. Και τρίτον γιατί ακόμη και αν δημιουργηθεί τέτοιο Μέτωπο θα ήθελε να είναι αυτός ο αρχηγός.
Με άλλα λόγια, θέλει το μαγαζάκι του ο άνθρωπος. Να το σενιάρει όπως νομίζει και να πάει με κόμμα γιώτα χι στις εκλογές, αφού θα το έχει καθαρίσει από αντιφρονούντες. Οσο για τις πιθανότητες να το αναδείξει σε κόμμα εξουσίας, είναι περιορισμένες αν όχι ανύπαρκτες.
Ε, το ίδιο θέλει και ο Ανδρουλάκης για το δικό του κόμμα, όπου άρχισαν κι εκεί οι μουρμούρες που ίσως μεταβληθούν σε κραυγές εναντίον του αρχηγού. Όμως δεν το κουνάει ρούπι ο αγέλαστος.
Κι αν χρειαστεί, θα κάνει κι αυτός εκκαθαρίσεις στελεχών που είτε τον αμφισβητούν είτε είναι οπαδοί του Μετώπου που λέγαμε. Ιδια λογική με αυτή του Κασσελάκη; Μα βέβαια! Πως τα φέρνει καμιά η ζωή, ρε παιδιά…
Κοιτάξτε, τώρα. Εγώ δεν είμαι(…ακόμη) Αση Μπήλιου για να προβλέψω τις εξελίξεις στην Κεντροαριστερά, αλλά για όσα σας ανέφερα παραπάνω, παίρνω όρκο ότι έτσι θα συμβούν. Αν πέσω έξω, θα το σκίσω το δίπλωμα δημοσίως.
Και κάτι ακόμη: Μην ξαφνιαστείτε αν δείτε κάποια στιγμή να μπαίνουν στο παιχνίδι της Κεντροαριστεράς και κάποια γκεσέμια του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ( πρώην πρωθυπουργοί, ας πούμε)με στόχο το Μέτωπο.
Εννοείται ότι θα μπούν με τον τρόπο τους κι όχι απαραίτητα με προσωπικές φιλοδοξίες. Δεν είναι χαζοί να επιδιώξουν αρχηγίες και οφίτσια και να ρισκάρουν μια αποτυχία. Όμως ποτέ δεν ξέρεις. Όλα μπορεί να συμβούν αν οι συνθήκες το επιτρέψουν.
Ποιες συνθήκες; Μα οι εξελίξεις στη ΝΔ και η κατάσταση της χώρας φυσικά, που δεν είναι τόσο ρόδινη όσο την παρουσιάζει ο Μητσοτάκης. Εχω και γι΄αυτόν νέα να σας πώ. Όχι για τον ανασχηματισμό, μωρέ.
Αλλά για κάτι καζάνια που σιγοβράζουν και πιθανώς να τον ζεματίσουν και να ‘χουμε σύννεφα και ομίχλες στο Μαξίμου.
Θα πούμε γι αυτά στο επόμενο.
