Γράφει ο Βασίλης Στεφανακίδης
Μερικές φορές η λύση, σε κάποια προβλήματα που ταλανίζουν τη ζωή των ανθρώπων, μοιάζει με το αυγό του Κολόμβου
Αρκεί να υπάρχει βούληση και απλές πρακτικές εφαρμογές από τα σύγχρονα τεχνολογικά εργαλεία που είναι πλέον στη διάθεση του καθενός.
Αναφέρομαι στην εργασιακή ζούγκλα που επικρατούσε για χρόνια στη χώρα, η οποία και το τερμάτισε στα χρόνια των μνημονίων, όταν η ανεργία είχε εκτοξευθεί πάνω από 20 %, τότε που είχαν «ανακαλυφθεί» από τους εργοδότες, οι όροι της μερικής απασχόλησης, των ωρομίσθιων, της 6ωρης απασχόλησης που στα χαρτιά όμως φαίνονταν μόνο οι 4 ώρες και του μισθού των 400 ευρώ!
Οι αναγκαστικές και απλήρωτες υπερωρίες, είναι μια άλλη αμαρτωλή ιστορία κι είναι βαθιά ριζωμένη σε πολλούς κλάδους της οικονομίας. Και μιλάμε πάντα για τον ιδιωτικό τομέα γιατί στον Δημόσιο αυτά τα θέματα έχουν λυθεί από την εποχή της καθιέρωσης της μονιμότητας ,του καθεστώτος αορίστου χρόνου και του ακαταδίωκτου.
Μέχρι το 2022, ουδείς είχε ασχοληθεί στα σοβαρά για την επίλυση του προβλήματος της μαύρης εργασίας και των απλήρωτων υπερωριών των εργαζομένων. Μόνο αν κάποιος εργαζόμενος, είχε το σθένος αλλά και έπαιρνε το ρίσκο της απόλυσης και κατήγγελλε το εργοδότη του στην Επιθεώρηση Εργασίας. Κι αυτές οι περιπτώσεις ήταν σπάνιες και μόνο αν κάποιοι εργαζόμενοι ήταν αποφασισμένοι να υποστούν την απόλυση γιατί δεν άντεχαν άλλο την ωμή εκμετάλλευση της υπερωριακής τους απασχόλησης.
Έτσι λοιπόν, το 2022 το υπουργείο Εργασίας επέβαλλε πιλοτικά στην αρχή στα Σούπερ Μάρκετ, την ψηφιακή κάρτα εργασίας, όπου αποτυπώνονταν σε πραγματικό χρόνο η ώρα έναρξης και η ώρα αποχώρησης του εργαζομένου. Ψηφιακή κάρτα εργασίας σε On line σύνδεση με τις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Εργασίας. Από την πιλοτική εφαρμογή, είδαμε αίφνης να καταγράφονται θεαματικές αυξήσεις στις υπερωρίες στον συγκεκριμένο κλάδο και τις οποίες δεν μπορούσε να αποφύγει την πληρωμή η επιχείρηση.
Ο θεσμός πλέον της ψηφιακής κάρτας εργασίας, έχει επεκταθεί και άρχισε να εφαρμόζεται και σε άλλους κλάδους απασχόλησης όπου αποδεδειγμένα γινόταν όργιο με τις απλήρωτες υπερωρίες, όπως τα τουριστικά επαγγέλματα, η εστίαση, το λιανεμπόριο και η βιομηχανία.
Τα αποτελέσματα; Θεαματικά. Σε σημείο να αναλογίζεται κανείς, μα είναι δυνατόν, για τόσα χρόνια να υπήρχαν εκατοντάδες χιλιάδες απλήρωτες υπερωρίες και να κάνανε όλοι τα στραβά μάτια; Ή με το μπαμπούλα της ανεργίας, επιχειρηματολογούσαν κυνικά , « να λες ευχαριστώ που έχεις και δουλειά, γιατί έξω υπάρχει στρατιά ανέργων!»
Τον περασμένο Μάρτιο το μέτρο εφαρμόστηκε στον τουρισμό και στην εστίαση. Αν και μήνας που δεν είναι στην αιχμή της σεζόν, τα αποτελέσματα με τις δηλωθείσες υπερωρίες και το «άσπρισμα» τους, είναι καθηλωτικά. Αυξήθηκαν κατά 637% σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του 2024! Αλλά και στην εστίαση τον ίδιο μνα καταγράφηκε αύξηση 55,2%.
Στη βιομηχανία, στο πρώτο τρίμηνο του 2025, παρατηρείται αύξηση των δηλωθεισών υπερωριών κατά 81% σε σχέση με το ίδιο τρίμηνο του 2024, στο λιανεμπόριο η αύξηση ήταν 97,2% μέσα σε ένα χρόνο, στα Σούπερ μάρκετ κατά 20%, στις ΔΕΚΟ 17,4% και στις εταιρείες security 15,6%.
Όμως το μέτρο της ψηφιακής κάρτας εγασίας πέραν από την επιβολή της νομιμότητας και της εξασφάλισης των δικαιωμάτων των εργαζομένων, συμβάλλει και στον υγιή ανταγωνισμό μεταξύ των επιχειρήσεων αφού οι όροι του μισθολογικού κόστους των επιχειρήσεων είναι ίδιοι για όλους και επιβραβεύονται στην πράξη οι έντιμοι εργοδότες που δεν έκρυβαν τις υπερωρίες του προσωπικού τους και τις πλήρωναν κανονικά ενώ οι κάποιοι ανταγωνιστές τους δεν το έκαναν εις βάρος τόσο του προσωπικού τους όσο και των ομοειδών ανταγωνιστών τους.
Προφανώς και υπάρχουν ακόμα πολλοί κλάδοι του ιδιωτικού τομέα στους οποίους πρέπει να εφαρμοστεί η ψηφιακή κάρτα και να μπει μια τάξη γιατί τελικά, όταν στη χώρα μας οι μέσοι μισθοί αλλά και ο κατώτατος, βρίσκονται στις τελευταίες θέσεις της ΕΕ, πάει πολύ να υπάρχουν ακόμα και μεσαιωνικές αντιλήψεις για την υποχρεωτική και απλήρωτη υπερεργασία γιατί αλλιώς δεν…βγαίνει το αφεντικό!
Πηγή: protothema.gr
