Γράφει ο Γιώργος Καρελιάς
Η ένταξη του Ανδρέα Λοβέρδου στη ΝΔ χαρακτηρίζεται μεν από πολιτικό αμοραλισμό, αλλά κανονικά δεν θα έπρεπε να προκαλεί καμία εντύπωση ούτε και το μιντιακό ντόρο που προκάλεσε. Διότι ούτε ο πρώτος είναι ούτε ο τελευταίος με πλούσια ιστορία σε ένα κόμμα που μεταπηδά στο απέναντι. Από τέτοιες μεταγραφές είναι γεμάτη η κομματική μας ιστορία.
Όμως, το γεγονός αυτό και ο αμοραλισμός που το χαρακτηρίζει έχει μερικά ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, που προκύπτουν από το βίο και την πολιτεία του μεταγραφέντος και από όσα ο ίδιος έχει πει.
Πρώτον, ήταν δυο φορές υποψήφιος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ. Με ποιο στόχο; Μα, για να το ρυμουλκήσει στη συνεργασία με τη ΝΔ, κοινώς να το κάνει μια χρήσιμη (στη ΝΔ) πολιτική τσόντα. Το πράγμα μιλούσε μόνο του από χρόνια. Μόνο στο ΠΑΣΟΚ δεν το έβλεπαν. Όπως δεν βλέπουν ότι ο Λοβέρδος δεν είναι ο μόνος που τρέφει αγνά αισθήματα για τη ΝΔ και τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Υπάρχουν και άλλοι-ες που θα εκδηλωθούν την κατάλληλη στιγμή υπέρ της κυβερνητικής συνεργασίας τους.
Δεύτερον, απέτυχε και τις δύο φορές να αλώσει την αρχηγία της ιστορικής Χαριλάου Τρικούπη. Και ως μετρ του τυχοδιωκτισμού δήλωνε «για πάντα ΠΑΣΟΚ», ενώ ήταν έτοιμος να αποδεχθεί το νεύμα του Μητσοτάκη.
Τρίτον, αφού απέτυχε να γίνει αρχηγός στο ΠΑΣΟΚ, έγινε στο κομματίδιο που έφτιαξε ο ίδιος(«Δημοκράτες»), για να δοκιμάσει την τύχη του στις ευρωεκλογές. Τότε έλεγε (σε συνέντευξή του στο «Βήμα») ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη «υπηρετεί τα καρτέλ», ότι «δεν έχει κάνει σχεδόν τίποτα» στις μεταρρυθμίσεις και ότι ο Μητσοτάκης ξεχειλίζει από «την οίηση στη συμπεριφορά του».
Τέταρτον, κάπου ανάμεσα σε αυτά είχε αποκαλύψει ότι σκεφτόταν «να σπάσει τη μύτη του Τσίπρα».
Αυτά είναι τα ανδραγαθήματα του πολιτικού, στον οποίο από χτες ο κ. Μητσοτάκης μπορεί να αναθέσει να προωθήσει τις «μεταρρυθμίσεις» που δεν έκανε μέχρι τώρα. Μπορεί και να τον εντάξει στο επιτελείο του Μαξίμου, για να μετριάζει την οίησή του (ο Λοβέρδος την οίηση του Μητσοτάκη…). Κυνηγούσε ψήφους τότε, έλεγε και τέτοια που κατά βάθος δεν πίστευε.
Όλα αυτά μπορεί να αποπνέουν τυχοδιωκτισμό, καιροσκοπισμό και αμοραλισμό. Αλλά για το κόμμα από το οποίο προέρχεται ο μεταγραφείς, το ΠΑΣΟΚ, μεγαλύτερη σημασία έχει ένα δίδαγμα που βγαίνει. Και αυτό το δίδαγμα έχει δύο σκέλη:
Πρώτον, ο κ. Λοβέρδος δεν είναι ο μόνος που λοξοκοιτάζει προς τη ΝΔ. Τώρα μεν έχουν λουφάξει, αλλά να το περιμένει ο κ. Ανδρουλάκης: την κατάλληλη στιγμή θα εκδηλωθούν.
Δεύτερον, όσο το ΠΑΣΟΚ θα τρέφει στους κόλπους του τέτοια πολιτικά (δήθεν κεντρώα) φίδια δεν θα έχει καμιά ελπίδα να παίξει το ρόλο του εναλλακτικού πόλου εξουσίας. Θα είναι ένα μικρομεσαίο κόμμα με ύψιστη φιλοδοξία να αποτελέσει το αναγκαίο συμπλήρωμα σε μια κυβέρνηση με τη ΝΔ, με ή χωρίς Μητσοτάκη. Ο προοδευτικός κόσμος, που για δεκαετίες κράτησε το ΠΑΣΟΚ σε τροχιά εξουσίας, στο συντριπτικό ποσοστό του είναι αλλού. Και δεν θα επανέλθει για να επωάζει Λοβέρδους που αύριο θα δουν το φως το αληθινό με στόχο να ξανακάτσουν στα ίδια έδρανα με τον «αδελφό»(του Λοβέρδου) Άδωνη και τους Βορίδη και Πλεύρη. Διότι ο σημερινός Λοβέρδος δεν πήγε στη ΝΔ ως «κεντρώος» και «φιλελεύθερος». Αυτά έχουν τελειώσει. Είμαστε στον αστερισμό των ΛΑΟ(Σ)πρόβλητων, των «Χασάπηδων» και των «Φραπέδων».
Ένα θέμα, λοιπόν, είναι ο άκρατος καιροσκοπισμός και αμοραλισμός του Λοβέρδου. Μεγαλύτερο θέμα είναι αυτό που δεν βλέπουν ο Ανδρουλάκης και οι λοιποί του ΠΑΣΟΚ. Ότι εκτρέφοντας Λοβέρδους είναι σαν να εκτρέφουν φίδια, που κάποια στιγμή θα τους δαγκώσουν πριν πάνε απέναντι, στο φυσικό τους χώρο…
Πηγή: news247.gr
