Γράφει η Μαρίλια Παπαθανασίου
«Γνωρίζετε τον Νέρωνα;». Αυτό απάντησε η Μπερναντέτ Σιράκ, σύζυγος του δεξιού πρώην προέδρου της Γαλλίας Ζακ Σιράκ, όταν κλήθηκε να σχολιάσει την απόφασή του να διαλύσει την Εθνοσυνέλευση, τον Απρίλιο του 1997, και να προκηρύξει πρόωρες βουλευτικές εκλογές.
Ο «Νέρων» που κατακεραύνωσε η Μπερναντέτ Σιράκ ήταν ο Ντομινίκ ντε Βιλπέν, τότε γενικός γραμματέας του Μεγάρου των Ηλυσίων και μετέπειτα πρωθυπουργός. Ο Σιράκ, του οποίου το κόμμα είχε πλειοψηφία στη Βουλή, συμβουλεύτηκε τον Αλέν Ζιπέ, τον τότε πρωθυπουργό του, έμπιστο αλλά ελάχιστα δημοφιλή εξαιτίας της αυστηρής δημοσιονομικής πολιτικής του, και τον «Νέρωνα» Βιλπέν, οι οποίοι τον παρότρυναν να προχωρήσει στη διάλυση της Βουλής.
Το βασικό τους επιχείρημα ήταν να δοθεί νέα ώθηση στην κυβέρνηση προτού επιδεινωθεί η κατάσταση της οικονομίας. Η απόφαση αποδείχθηκε μέγα σφάλμα, γιατί οι βουλευτικές εκλογές έδωσαν τη νίκη στους Σοσιαλιστές του Ζοσπέν και ο Σιράκ αναγκάστηκε να «συγκατοικήσει» μέχρι το 2002 με μια αριστερή κυβέρνηση.
Είκοσι οκτώ χρόνια αργότερα, τον ρόλο του Νέρωνα στη Γαλλία κρατεί ο πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν. Προκηρύσσοντας πρόωρες βουλευτικές εκλογές τον Ιούλιο του 2024, όπου κανένα κόμμα δεν εξασφάλισε πλειοψηφία, ο Μακρόν πυρπόλησε το γαλλικό πολιτικό σύστημα και η πυρκαγιά διαρκεί ακόμη. Την ώρα που διαβάζετε αυτό το άρθρο, η Γαλλία μπορεί να έχει αποκτήσει πρωθυπουργό, όμως η κρίση που προκάλεσε ο Μακρόν δεν θα αποσοβηθεί εύκολα.
Εμμονικά, εδώ και έναν χρόνο, ο Μακρόν αναθέτει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης σε «δικούς» του ανθρώπους, που δεν έχουν καμία πιθανότητα να συγκροτήσουν σταθερή κυβέρνηση. Ο πρόεδρος το γνωρίζει, όμως κρατεί τη Γαλλία έρμαιο του «εγώ» του.
Η απολύτως νόμιμη διεκδίκηση του Σοσιαλιστικού Κόμματος, των Οικολόγων και του Κομμουνιστών να ανατεθεί σε έναν αριστερό πολιτικό να σχηματίσει κυβέρνηση – ο συνασπισμός της Αριστεράς είχε έλθει πρώτος στις βουλευτικές εκλογές του 2024 – προσκρούει σε τοίχο. Ο Μακρόν συμπεριφέρεται λες και του προτείνουν να αναθέσει την πρωθυπουργία σε έναν αιμοβόρο Τζένγκις Χαν ή σε έναν βουλευτή της ακροαριστερής Ανυπότακτης Γαλλίας, η οποία – όπως και η γαλλική Ακροδεξιά της Λεπέν – λέει «όχι» σε όλα.
Ο Μακρόν διατέλεσε υπουργός Οικονομίας του Σοσιαλιστή προέδρου Φρανσουά Ολάντ, από την κυβέρνηση του οποίου αποχώρησε για να ακολουθήσει τον δρόμο του Κέντρου. Η περιφρόνησή του προς τους πρώην συμμάχους του και νυν πολιτικούς του αντιπάλους, τη Γαλλία και την Ευρώπη είναι εντυπωσιακή. Και η Μπερναντέτ Σιράκ δεν είναι πια σε θέση να τη σχολιάσει.
Πηγή: tovima.gr
