Γράφει ο Γιώργος Καρελιάς
Γιατί δίνουν συνεντεύξεις οι πρωθυπουργοί, όταν τα έχουν πει όλα και δεν έχουν κάτι νέο να προσθέσουν; Η απάντηση είναι απλή και διαχρονική. Διότι “ζορίζονται”. Κάποια προβλήματα τους έχουν πάρει αποκάτω, αισθάνονται ανασφάλεια για τη συνέχεια και κάπως πρέπει να αντιδράσουν.
Ακριβώς αυτό έγινε και με τη συνέντευξη του Κυριάκου Μητσοτάκη που μεταδόθηκε χτες το βράδυ από τον τηλεοπτικό ΣΚΑΪ. Ο πρωθυπουργός ήταν απολογητικός. Και σε τουλάχιστον τέσσερα θέματα δεν ήταν καθόλου πειστικός και έδειξε τους φόβους που τον διακατέχουν.
Πρώτον, χαρακτήρισε το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ “διακομματικό και διαχρονικό”. Όμως, έσκασε στη δική του βάρδια, η οποία είναι πλέον εξαετής. Η “βουτιά” σε 20 και 30 χρόνια χρόνια πίσω, δηλαδή ο συμψηφισμός, δείχνει πόσο το φοβάται. Άλλωστε πόσο πειστικός μπορεί να είναι με το να λέει “δεν βλέπουμε ποινικές ευθύνες των υπουργών μας”, όταν στην αμέσως προηγούμενη υπόθεση (Τέμπη) είδαν ποινικές ευθύνες δύο (άλλων) υπουργών, μολονότι δήλωναν (και αυτοί) αθώοι; Γιατί οι “αθώοι” Καραμανλής και Τριαντόπουλος παραπέμφθηκαν, ενώ οι Βορίδης και Αυγενάκης όχι; Ο κ. Μητσοτάκης δεν έδωσε πειστική απάντηση. Αλλά δεν ρωτήθηκε κιόλας επ’ αυτού.
Δεύτερον, είπε ότι “μια οικονομία με 8% ανεργία κι 500 χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας δεν τη λες προβληματική”. Όταν, όμως, στην ίδια οικονομία η αγοραστική δύναμη των πολιτών βρίσκεται στον πάτο της Ευρώπης (στοιχεία της Eurostat) και το στεγαστικό αποτελεί βραχνά για χιλιάδες πολίτες και ειδικά τους νέους (στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος), τι είναι αυτή η οικονομία; Απάντηση δεν έδωσε. Αλλά ούτε γι’ αυτό ρωτήθηκε.
Τρίτον, ο κ. Μητσοτάκης διαβεβαίωσε ότι δεν μετράει “τα κουκιά και ενδεχόμενης νέας αυτοδυναμίας”. Ουδέν αναληθέστερον. Είναι κοινό μυστικό ότι είναι το μόνο που μετράει μήνα με το μήνα εδώ και ένα χρόνο, μετά το 28% των ευρωεκλογών. Αυτό το ποσοστό, το οποίο οι δημοσκοπήσεις εμφανίζουν ακόμα μικρότερο, στοιχειώνει τον κ. Μητσοτάκη και τη ΝΔ. Ακριβώς διότι η αυτοδυναμία δεν είναι πλέον “ενδεχόμενη”. Η σωστή λέξη είναι αδύνατη, μολονότι δεν έχουν απέναντί τους υπολογίσιμο αντίπαλο, κόμμα ή πρόσωπο (αρχηγό).
Τέταρτον, ο φόβος του κ. Μητσοτάκη και των δικών του είναι μήπως προκύψει στην πορεία τέτοιος αντίπαλος και, ενδεχομένως, αλλάξει τα σημερινά δεδομένα. Εξ ου και οι αναφορές του στον Αλέξη Τσίπρα, με προφανή στόχο το παρελθόν του (“τι έγινε το 2015”). Όμως, ο κ. Μητσοτάκης γνωρίζει ότι το 2027 που θα γίνουν, όπως ο ίδιος διαβεβαιώνει, οι εκλογές, το παρελθόν του Τσίπρα (2015) θα απέχει 12 χρόνια. Και οι ψηφοφόροι θα έχουν μπροστά τους το πολύ κοντινό κυβερνητικό παρελθόν της ΝΔ και το δικό του. Και κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος αν το παρελθόν του κ, Μητσοτάκη θα έχει μεγάλη υπεροχή, όπως είχε το 2019 και το 2023. Μπορεί, αντίθετα, να αποτελεί μεγάλο βαρίδι. Άρα, ο νυν πρωθυπουργός δεν είναι καθόλου ήσυχος μπροστά στο ενδεχόμενο ο προκάτοχός του να μην κάτσει στ’ αυγά του. Διότι τότε το σημερινό στάτους κβο, ευνοϊκό για Μητσοτάκη και ΝΔ, θα διαταραχθεί.
Επιμύθιο: η ανασφάλεια θα συνοδεύει τον κ. Μητσοτάκη μέχρι να προκηρύξει τις επόμενες εκλογές. Δεν ελέγχει πλέον όλο το πεδίο και οι εξελίξεις δεν εξαρτώνται μόνο από τον ίδιο…
Υστερόγραφο: Πριν από σχεδόν 30 χρόνια, όταν η προβεβλημένη Γαλλίδα δημοσιογράφος Αν Σινκλέρ παντρεύτηκε τον Στρος Καν, υπουργό Οικονομικών της Γαλλίας (και μετέπειτα επικεφαλής του ΔΝΤ), σταμάτησε την εκπομπή της σε μεγάλο τηλεοπτικό κανάλι. Το θεωρούσε ασυμβίβαστο. Αλλά -είπαμε- αυτά συμβαίνουν εις την καθυστερημένην Εσπερίαν. Στην “προχωρημένη” ελληνική πιάτσα δεν υπάρχουν τέτοιοι προβληματισμοί. Οι συνεντεύξεις όλων με όλους είναι ελεύθερες. Ουδέν ασυμβίβαστον. Και γι’ αυτό -να το παραδεχθούμε- δεν φταίνε οι πολιτικοί ή, σωστότερα, φταίνε λιγότερο…
Πηγή: news247.gr
