Γράφει η Ιωάννα Μάνδρου
Ηδημοσκοπική απαξίωση της Δικαιοσύνης στην κοινή γνώμη, έτσι όπως εμφανίζεται στις μετρήσεις των τελευταίων μηνών, στα σοβαρά προβληματίζει. Μετά την ακρίβεια και τα θέματα της οικονομίας που απασχολούν τους πολίτες, η Δικαιοσύνη έρχεται δεύτερη, καταγράφοντας πρωτοφανή άνοδο έλλειψης εμπιστοσύνης από τους πολίτες.
Οι λόγοι είναι πολλοί, που σχετίζονται με τα υπαρκτά και χρόνια προβλήματα καθυστέρησης στην απονομή της δικαιοσύνης, που βαρύνουν τις κυβερνήσεις δεκαετιών, αλλά και τη διαχείριση συγκεκριμένων υποθέσεων, για τις οποίες η Δικαιοσύνη επικρίνεται σφοδρά για αποφάσεις και δικαστικές ενέργειες.
Πέραν όμως της εικόνας που έχει η κοινωνία για τη Δικαιοσύνη, θέμα εξαιρετικά σοβαρό, ας δούμε τι συμβαίνει μέσα στο δικαστικό σώμα. Οι συνεχείς απολύσεις δικαστικών τα τελευταία τρία τουλάχιστον χρόνια για πλήρη ανεπάρκεια στην εκτέλεση των καθηκόντων τους αποδεικνύουν, κατά τη γνώμη μου, ότι υπάρχουν σοβαρά προβλήματα μέσα στη Δικαιοσύνη που σχετίζονται με την ποιότητα των δικαστών, την αξιολόγησή τους, την προαγωγή τους, την εκπαίδευσή τους και πολλά άλλα.
Οι απολύσεις δικαστικών μόνο μέσα στα τρία τελευταία χρόνια έχει φθάσει, στην ποινική και πολιτική Δικαιοσύνη, σχεδόν τους πενήντα και όλοι έχουν απολυθεί όχι για λόγους διαφθοράς η κάτι άλλο, αλλά για ανεπάρκεια στην εκτέλεση των καθηκόντων τους.
Οι περιπτώσεις που έχουν απασχολήσει την Ολομέλεια του Αρείου Πάγου σοκάρουν. Δικαστές που είχαν τρία, τέσσερα ή και πέντε χρόνια να βγάλουν αποφάσεις, άλλοι που προφασίζονται χίλιους λόγους για την παράλειψη, ακόμα και στοιχειωδώς, στην εκπλήρωση των καθηκόντων τους, όπως για παράδειγμα ότι είχαν αυτοί την ευθύνη να προσέχουν τα παιδιά τους, αρρώστησαν οι γονείς τους, είχαν ερωτικές σχέσεις που ψυχικά τους είχαν καταπονήσει κ.ά.
Μόλις την περασμένη Πέμπτη άλλοι οκτώ δικαστικοί απολύθηκαν από την Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, πάλι για ανεπάρκεια, ενώ ξεπερνούν τους είκοσι εκείνοι που έχουν περικοπή μισθού, ως πειθαρχικό μέτρο προειδοποίησης γιατί δεν εργάζονται, ενώ πολλοί ακόμα είναι με πειθαρχικές ποινές ολιγόμηνης παύσης.
Θλιβερά πράγματα. Σε έναν θεσμό τόσο βαρύ, στον οποίο οι πολίτες προσβλέπουν να βρουν το δίκιο τους και από την απόδοση του οποίου η κοινωνία εξαρτά σε σημαντικό βαθμό την ισορροπία της, ενώ η οικονομία και οι επενδύσεις προσμετρούν σημαντικά την κατάσταση στο πεδίο της Δικαιοσύνης. Βεβαίως οι ανεπαρκείς δικαστικοί δεν χαρακτηρίζουν το σύνολο, καθώς η συντριπτική πλειοψηφία των δικαστών και των εισαγγελέων επωμίζονται και το βάρος εκείνων που είναι ακατάλληλοι και εργάζονται σκληρά.
Αλλά για τη Δικαιοσύνη μιλάμε, όχι για μια όποια δημόσια υπηρεσία. Ευτυχώς που η ηγεσία του Αρείου Πάγου, με πρωτοβουλία πριν από τρία χρόνια της επίτιμης πλέον προέδρου Μαρίας Γεωργίου, άφησε πίσω την πρακτική δεκαετιών, η οποία στο όνομα της συναδελφικής αλληλεγγύης επέτρεπε σε ανεπαρκείς δικαστές να συνεχίζουν την πορεία τους ανενόχλητοι σε βάρος των δικαζομένων πολιτών και της κοινωνίας…
