Γράφει ο Γιάννης Πρετεντέρης
Ηλαϊκή σοφία πρώτη κατέληξε πως τα μεταξωτά βρακιά θέλουν κι επιδέξιους πόλους.
Εκτοτε η ποιότητα των βρακιών και η επιδεξιότητα των πόλων έχουν συνυφανθεί αμετάκλητα.
Το ζήτημα επανήλθε στο προσκήνιο με τις εκλογές στο ΠαΣοΚ. Οπου διάφοροι καλόβουλοι παρατηρητές και φίλοι διέγνωσαν πως «χρειάζεται ένας άλλος πόλος» (Β. Βενιζέλος) αφού υπάρχει «ανάγκη να αποσαφηνιστεί ο εναλλακτικός κυβερνητικός πόλος» (Ν. Παπασπύρου) και παρατηρείται «αν όχι δίψα ΠαΣοΚ, πάντως δίψα εναλλακτικής έναντι της ΝΔ» (Κ. Μποτόπουλος).
Ωραία όλα αυτά κι ασφαλώς θα ισχύουν αφού οι άνθρωποι έτσι τα νιώθουν.
Αλλά τι θα γίνει με τα μεταξωτά βρακιά;
Υπάρχει δηλαδή περίπτωση να νομίζει κάποιος ότι η Ελλάδα θα αποκτήσει «άλλο πόλο» ή «εναλλακτική» επειδή ορισμένοι θα ψηφίσουν τον δήμαρχο ή τον Κατρίνη;
Φυσικά όχι. Διότι τα βρακιά και οι πόλοι πάνε μαζί. Χωρίς επιδέξιο πόλο, τζάμπα τα μεταξωτά βρακιά.
Είναι όμως αφέλεια να πιστεύει κανείς ότι αυτός ο πόλος χρειάζεται, και μάλιστα σε σημείο ακόρεστης δίψας, η οποία θα κορεστεί μόλις μερικοί ψηφοφόροι εκλέξουν κάποιον στο κόμμα της αρεσκείας τους.
Χωρίς προηγουμένως να έχει καθοριστεί ποιο είναι το κόμμα, ποια η φυσιογνωμία του, τι επιδιώκει, σε ποιους απευθύνεται.
Και κυρίως τι σχέδιο έχει για την πορεία της χώρας, το οποίο να είναι επί της ουσίας εναλλακτικό με τη διακυβέρνηση Μητσοτάκη ώστε να αποτελέσει τον άλλο πόλο.
Αν δεν ειπωθούν αυτά, τότε θα συζητάμε γιατί δεν τα βρήκαν η Αννα και ο Παύλος για να περάσουν τον δήμαρχο μήπως νικήσουν τον Νίκο. Κι άλλα κολοκύθια τούμπανα, δηλαδή.
Με άλλα λόγια, το πρόβλημα δεν είναι ο «άλλος πόλος».
Υπάρχουν δημοκρατίες των οποίων τα πολιτικά συστήματα λειτούργησαν μια χαρά επί δεκαετίες με πολλά κόμματα αλλά χωρίς «άλλους πόλους».
Τα κόμματα ανέπτυξαν κουλτούρες συνεργασιών ή συναινέσεων ή συμπράξεων ή δεν ξέρω τι, που απέχουν πολύ από το «φεύγα εσύ να έλθω εγώ» σε αναζήτηση μεταξωτών βρακιών.
Πάμε λοιπόν από την αρχή.
Επεσαν όλοι πάνω στο ΠαΣοΚ και του ζητούν να κάνει κάτι υπεράνθρωπο. Να φτιάξει δηλαδή έναν «άλλο πόλο» από το 13% και με τα υλικά που όλοι ξέρουμε.
Δεν ξέρω αν χρειάζεται, ούτε αν γίνεται, αλλά μακάρι να συμβεί.
Ο άλλος δρόμος είναι πιο απλός. Να βγάλει αρχηγό, να ανασυγκροτηθεί, να ανανεωθεί και να πολιτευτεί με σοβαρότητα, υπευθυνότητα και φιλοπατρία είτε βρίσκεται στην αντιπολίτευση με 13% είτε στην κυβέρνηση με 43%.
Με άλλα λόγια, να φορέσει τα μεταξωτά βρακιά. Για τους πόλους θα δούμε στη συνέχεια.
Πηγή: tovima.gr
