Γράφει ο Γιάννης Πρετεντέρης
Από κάποια παράξενη συγκυρία, η φετινή γιορτή της Δημοκρατίας είχε περισσότερο πολιτικό περιεχόμενο από το συνηθισμένο και το αναμενόμενο.
Μάλλον φταίει το πολιτικό κλίμα που έχει βαρύνει υπερβολικά κι ακατανόητα.
Σε σημείο που ο Μητσοτάκης να λέει στους άλλους πολιτικούς αρχηγούς πως δεν γίνεται να βρίζουν καθημερινά την κυβέρνηση της δημοκρατίας ως «εγκληματική οργάνωση», «μαφία», «συμμορία» ή «Καμόρα» και μετά να γιορτάζουν όλοι μαζί τη δημοκρατία.
Είναι υποκριτικό.
Τελικά πιο συνεπής αποδεικνύεται η Ζωή που λέει μεν τα ίδια καταγγελτικά αλλά τουλάχιστον δεν πάει στο Προεδρικό να γιορτάσει παρέα με τους υπόλοιπους.
Δεν είμαι βέβαιος πάντως ότι οι πολιτικοί αρχηγοί κατάλαβαν τι τους είπε ο Μητσοτάκης. Iσως επειδή δεν έχω πειστεί ότι συνειδητοποιούν πάντα τι λένε.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τίποτα από όσα ανακυκλώνουν δεν ισχύει για την κυβέρνηση. Ούτε μαφία είναι οι άνθρωποι, ούτε Καμόρα, ούτε συμμορία.
Σε σημείο μάλιστα που αναρωτιέσαι γιατί η αντιπολίτευση λέει τέτοια τέρατα. Ισως επειδή, όπως υποστηρίζουν στην Αμερική, «αν μπλέξεις στον καβγά έμπλεξες. Και θα φας και θα δώσεις».
Με τη λογική αυτή όμως η κυβέρνηση μπορεί αύριο να κατηγορήσει τον Φάμελλο για εμπόριο λευκής σαρκός και τον Ανδρουλάκη για διακίνηση ναρκωτικών. Δεν βγάζεις άκρη.
Προφανώς ούτε αυτά είναι σοβαρά πράγματα. Σε ένα δημοκρατικό σύστημα, η πολιτική δεν είναι πόλεμος.
Αλλά αν ανοίγεις το στόμα σου και λες ό,τι σου κατέβει στο κεφάλι κινδυνεύεις να ακούσεις κι ό,τι κατέβει στο κεφάλι του άλλου.
Ελπίζω φυσικά να μη φτάσουμε εκεί. Μακάρι το πολιτικό σύστημα να διαμορφώσει ένα πλαίσιο ευπρέπειας, πολιτικού πολιτισμού και δημοκρατικής συνεννόησης. Αλλά φοβούμαι ότι δεν είναι πολύ πιθανό.
Αφενός επειδή η πολιτική αδυναμία της αντιπολίτευσης εξελίσσεται σε μια αλλοπρόσαλλη υστερική επιθετικότητα εναντίον της κυβέρνησης.
Αφετέρου επειδή η πολιτική κυριαρχία της κυβέρνησης δεν την οδήγησε να καλλιεργήσει όρους στοιχειώδους επικοινωνίας και συνύπαρξης με την αντιπολίτευση.
Τόσο απλό. Και δεν διορθώνεται διότι ούτε η κυβέρνηση δείχνει διάθεση να κοντύνει, ούτε η αντιπολίτευση να ψηλώσει.
Από την άλλη ο πρόεδρος Χαρίτσης έφαγε τουλάχιστον πόρτα σε «ένδοξη πάλη κι αγώνα». Δεν τον άφησαν να μπει στο Προεδρικό επειδή κουβάλαγε μαζί του κι έναν Παλαιστίνιο που δεν ήταν καλεσμένος.
«Η θέση μου είναι εδώ, στο πλευρό των Παλαιστινίων» δήλωσε απερίφραστα ο πρόεδρος φεύγοντας και αφού του έκλεισαν την πόρτα.
Μπράβο του και μια χαρά τα λέει.
Αλλά αν είναι «εδώ, στο πλευρό των Παλαιστινίων» που είναι στην Παλαιστίνη, τότε γιατί κάνει δηλώσεις από την Ηρώδου Αττικού;
Πηγή: tovima.gr
