Δεν σκαμπάζω πολλά για την Οικονομία, αλλά όταν πηγαίνω στο σούπερ μάρκετ και με πιάνει ίλιγγος απ΄τις τιμές, και μετά ξηλώνομαι για να πληρώσω λογαριασμούς, δόσεις για το ρημάδι το σπίτι, φροντιστήρια των παιδιών και λοιπά κερατιάτικα, τότε γίνομαι… εξπέρ στα οικονομικά.
Κι εκεί που έπιανε πάτο η αισιοδοξία μου, κι έλεγα ότι είναι φούμαρα όσα μας λένε για την Οικονομία οι κυβερνητικοί, ήρθε και η κυρά Moody’s και με αποτελείωσε. Επενδυτική βαθμίδα, γιοκ! Ούτε θετικές προσδοκίες-κάπως έτσι το λέει.
Είπαμε ότι δεν κατέχω καλά τα οικονομικά. Πήγα, λοιπόν, σ΄έναν γνωστό μου που παίζει τις βαθμίδες στα δάχτυλα και τον παρακάλεσα να με διαφωτίσει. Και να τι μου είπε:
«Το ζουμί σ΄αυτά που λέει η Moody’s είναι ότι δεν έχουμε ισχυρή παραγωγική βάση. Στηριζόμαστε στον Τουρισμό, στη Ναυτιλία και στις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις. Καταλαβαίνεις ότι αυτά καλά είναι αλλά δεν φτάνουν. Ένα φάλτσο να γίνει κάποια στιγμή με τον Τουρισμό και να μην πάει τόσο καλά μέσα στα χρόνια και με τα λεφτά των επιδοτήσεων να τελειώσουν κάποια στιγμή, η χώρα θα μείνει ξεκρέμαστη, γιατί δεν παράγει, δεν εξάγει- με δυό λόγια δεν έχουμε παραγωγική Ανάπτυξη.»
Κάτι άρχισα να καταλαβαίνω ο έρμος, αλλά δεν έλεγα τίποτε. Εκείνος συνέχισε, καπνίζοντας το ένα τσιγάρο πάνω στ΄άλλο: «Χρειάζονται μεταρρυθμίσεις. Γιατί αυτές που έχουν γίνει μέχρι τώρα δεν είναι οι αναμενόμενες, ώστε να ενισχύεται η ανταγωνιστικότητα της Οικονομίας».
Μ΄ έζωναν τα μαύρα φίδια. Σκεφτόμουνα ότι αυτά που μας λένε για την Οικονομία ετούτοι οι φιλελεύθεροι, μοιάζουν παλάτια στην άμμο. Και δεν με καθησύχασε ούτε αυτό που μου είπε ο φίλος μου. Ότι η λεγάμενη, η Moody’s, λέει κι έναν καλό λόγο. Ότι κάποια πρόοδος έχει γίνει μέχρι τώρα.
Πήγα στο σπίτι ζαλισμένος και κατσούφης. Αλλά αυτό δεν ήταν τίποτε. Επεσα πάνω σε μια είδηση και μου ‘ρθε ο ουρανός σφοντύλι. Ακούστε τα μαύρα τα μαντάτα: Δέκα εργοστάσια κατέβασαν διακόπτες από το 2019 μέχρι σήμερα. Με τελευταίο, το κλείσιμο της υαλουργίας «Γιούλα», που κατέβασε ρολά μετά από 75 χρόνια και άφησε 120 εργαζόμενους στο δρόμο.
Αντιγράφω: Το 2019 έκλεισαν η Frigoglass(Κάτω Αχαϊα το εργοστάσιο) και ΔΕΛΤΑ (Πλατύ Ημαθίας). Το 2020 έκλεισε η Schneider Electric(Οινόφυτα). Το 2021 έκλεισαν η Pipelife(Θήβα) και η BSH Pitsos (Αγ.Ιωάννης Ρέντη). Το 2023 έκλεισαν η Crown Hellas Can(Πάτρα-Κόρινθος), η Reckitt Benckiser (Βασιλικό Χαλκίδος) και η Tupperware(Θήβα).
Αυτά, που λέτε. Κι όπως καταλαβαίνετε, όταν θα ακούω ότι η χώρα βαδίζει σταθερά στον δρόμο της ανάκαμψης και της Ανάπτυξης, θα κουμπώνομαι. Εσείς;
