Γράφει ο Αντώνης Καρακούσης
ΟΝτόναλντ Τραμπ, θεωρώντας εαυτόν άρχοντα του κόσμου, επέβαλε υπέρογκους δασμούς στις εισαγωγές αγαθών από περίπου 180 χώρες, επειδή, όπως είπε, εκμεταλλεύθηκαν επί δεκαετίες την αμερικανική γαλαντομία και ανοχή για να πλουτίσουν εις βάρος των ΗΠΑ. Και αυτός, ως άλλος τιμωρός, ήλθε να βάλει τα πράγματα στη θέση τους και να γυρίσει τον κόσμο εκατό χρόνια πίσω.
Για τον προσδιορισμό δε του ύψους των δασμών χρησιμοποίησε το εμπορικό πλεόνασμα των επιμέρους χωρών έναντι των ΗΠΑ και όσο υψηλότερο αναλογικά ήταν τόσο υψηλότερη ήταν και η ποινή που επέβαλε. Κάπως έτσι βρέθηκαν οι φτωχότερες χώρες της Ασίας και της Αφρικής, όπως το Λεσότο και η Καμπότζη, που εξάγουν κάποια λίγα προϊόντα αξίας μερικών εκατομμυρίων δολαρίων, να καταδιώκονται με υπέρογκες χρεώσεις.
Απευθυνόμενος δε σε προέδρους, πρωθυπουργούς, βασιλιάδες και βασίλισσες, τους κάλεσε να αρχίσουν να αγοράζουν μαζικά αμερικανικά προϊόντα και να σταματήσουν να υποτιμούν τα νομίσματά τους αν θέλουν πραγματικά να αλλάξουν τα πράγματα. Η αφέλεια και οι αυταπάτες του ίδιου και του κύκλου που τον συνοδεύει και τον υπερασπίζεται είναι μοναδικές. Δεν τους περνάει καν από το μυαλό ότι τα αμερικανικά προϊόντα μπορεί να είναι χοντροκομμένα, βαριά, ενεργοβόρα, έξω και μακριά από την κουλτούρα των περισσότερων λαών ή απλούστατα πολύ ακριβότερα από ομοειδή άλλων χωρών. Ή, ακόμη χειρότερα, δεν μπορεί ο συγκεκριμένος υπερσυντηρητικός πολιτικός κύκλος να αντιληφθεί ότι το πιθανό παραγωγικό έλλειμμα και εκείνο της ανταγωνιστικότητας των ΗΠΑ δεν μπορούν να καλυφθούν με δασμούς, προστατευτικά τείχη και πολιτικές του 19ου αιώνα.
Εκτοτε ο κόσμος έχει αλλάξει. Σήμερα οι Ηνωμένες Πολιτείες μετά βίας αντιπροσωπεύουν το 25% του παγκόσμιου ΑΕΠ, η Κίνα το 20% και η Ευρώπη το 17%. Οι δασμοί που επέβαλε ο Ντόναλντ Τραμπ αφορούν ένα μικρό μόνο μέρος της παγκόσμιας δραστηριότητας, δεν θα καταρρεύσει ο κόσμος εξ αυτών. Αντιθέτως η αναστάτωση που προκαλεί και οι παραβιάσεις των αρχών του ελεύθερου εμπορίου που επιχειρεί θα οδηγήσουν σε αντισυσπειρώσεις και απομόνωση. Ηδη κατάφερε το ακατόρθωτο: να ενώσει σε κοινό μέτωπο χώρες απόλυτα ανταγωνιστικές μεταξύ τους, όπως η Κίνα, η Νότια Κορέα και η Ιαπωνία. Και μαζί να καταστήσει την Κίνα φερέγγυα δύναμη σε όλη τη Νοτιοανατολική Ασία, όπως δηλώνουν οι κινήσεις Βιετναμέζων, Ινδονήσιων, Μαλαισιανών και Ταϊλανδών. Κατά βάση ο Τραμπ αρνήθηκε την προηγούμενη παγκόσμια συνθήκη που εδώ και τρεις δεκαετίες, μετά τη σοβιετική κατάρρευση του 1991, οικοδόμησαν οι ΗΠΑ. Και αυτό επειδή διατηρεί την πλάνη ότι οι ΗΠΑ έχασαν από αυτήν, παρότι όλοι γνωρίζουν ότι απήλαυσαν μοναδικά πλούτη και περίοδο σχεδόν αδιατάρακτης ευημερίας επί 35 έτη.
Η όλη επιλογή παραπέμπει σε αυτοευνουχισμό. Θυμίζει τον αντίστοιχο προστατευτισμό της Κίνας στις αρχές του 15ου αιώνα, όταν οι μανδαρίνοι επέλεξαν να οχυρωθούν πίσω από το Σινικό Τείχος εγκαταλείποντας και καταστρέφοντας έναν από τους μεγαλύτερους στόλους στην ιστορία της ανθρωπότητας. Και αυτή σε χρόνους μεγάλων αναζητήσεων και σπουδαίων ανακαλύψεων. Οπως ακριβώς συμβαίνει και τώρα…
Πηγή: tovima.gr
