Γράφει ο Γιάννης Πρετεντέρης
Αφού ξεπεράσαμε το σοκ από την τιτανομαχία Κασσελάκη – Τζάκρη.
Αφού μαζέψαμε σώους τους φλοτίλες από το Ισραήλ.
Αφού ψηφίσαμε ποιος θα σκουπίζει και ποιος θα νοικοκυρεύει τον Άγνωστο Στρατιώτη.
Αφού εξιχνιάσαμε το έγκλημα στη Φοινικούντα και κάποιο άλλο στο Μπουρνάζι.
Αφού μάθαμε πώς θα λέγεται το βιβλίο του Τσίπρα.
Ήλθε επιτέλους η ώρα της αλήθειας.
Τι έγιναν τα τανκς; Διότι εγώ είχα μείνει εκεί που ο Δένδιας θα κατέβαζε τα τανκς.
Είτε για να καταλάβει το Σύνταγμα (την πλατεία…) και να «στρατοκρατήσει» την Αθήνα. Είτε για να περικυκλώσει το Μαξίμου και να συλλάβει τον Μητσοτάκη.
Ακόμη κι ο δήμαρχος είχε καταλάβει τι ετοιμαζόταν κι οργάνωνε την αντίσταση στον Ανδρουλάκη. Γιατί στον Ανδρουλάκη; Ε, αυτόν ξέρει, σε αυτόν αντιστέκεται!
Αλλά τελικά τα τανκς δεν κατέβηκαν. Κι αναρωτιέμαι πώς θα εξελιχθούν οι εκδηλώσεις ηρωισμού, θάρρους και αυταπάρνησης πολλών αλληλέγγυων χωρίς τανκς.
Θα αντιστέκονται έτσι στο ξεκούδουνο και στο ξεκάρφωτο;
Είναι αλήθεια ότι η κάθοδος των τανκς υπό τον Δένδια προσέφερε στο κυοφορούμενο πραξικόπημα κατά της δημοκρατίας μια καλοδεχούμενη δραματικότητα.
Διαφορετικά πολύ φοβούμαι πως μιλάμε για το πρώτο πραξικόπημα στην Ιστορία που ετοιμαζόταν να γίνει με… τροπολογία. Κι επειδή υποψιάζομαι πως θα μπορούσαν διάφοροι να μας πάρουν στο ψιλό ως προς τη διαδικασία, χρειαζόταν απαραιτήτως και μια δόση δράματος.
Μόνο που τελικά τα τανκς δεν κατέβηκαν.
Έως τα ξημερώματα παραμόνευε στο οδόφραγμα Πανεπιστημίου – Βασιλίσσης Σοφίας η Ζωή, έως αργά τη νύχτα περιπολούσε ο Χαρίτσης στους γύρω δρόμους, έως το πρωί φρουρούσε επιτροπή συγγενών τον εθνικό κήπο, κι από τα τανκς ούτε φωνή ούτε ακρόαση.
Τι συνέβη, παιδιά;
Ομολογώ ότι κανείς δεν έχει καταλάβει. Θεωρώ πάντως απίθανο να έκανε πίσω ο Δένδιας, κι ακόμη λιγότερο να τον συγκράτησε ο Σαμαράς.
Κι έτσι αναρωτιέμαι μήπως τελικά ήταν μούφα το πραξικόπημα και κανείς δεν ήθελε να καταλύσει τη δημοκρατία, ούτε να περικυκλώσει το Μαξίμου.
Δεν υπήρχαν τανκς, δηλαδή. Κι ως εκ τούτου κακώς τα παραμόνευαν οι αντιστασιακοί.
Δεν πειράζει. Κάθε εμπόδιο για καλό. Είναι βέβαιο ότι σύντομα θα βρουν μια άλλη ευκαιρία να εκδηλώσουν το αγωνιστικό φρόνημά τους.
Θα ζήσουμε μια «κατοχική κυβέρνηση» (Καρυστιανού) χωρίς Κατοχή. Ένα «μνημείο καταστολής» (Τσίπρας) χωρίς καταστολή. Μια «χούντα» χωρίς Χούντα (Εφ. Συν.)
Κι ούτε ο δήμαρχος έχει λόγους να στενοχωριέται.
Μπορεί να μη χρειάστηκε η αντίσταση στον Ανδρουλάκη, αλλά όπως πληροφορούμαι η τιτανομαχία του Κασσελάκη με την Τζάκρη είναι σε πλήρη εξέλιξη.
Και είμαι βέβαιος ότι ο δήμαρχος θα κληθεί να πάρει θέση. Εναντίον του Ανδρουλάκη, φυσικά.
Πηγή: tovima.gr
