Γράφει η Ιωάννα Μάνδρου
Hπερίπτωση μιας ανωτάτης δικαστικού, προέδρου εφετών, παρακαλώ, που ελέγχεται για εμπλοκή σε υποθέσεις ναρκωτικών, ως συστηματική χρήστρια, ενώ έχει απασχολήσει και τις αρμόδιες αστυνομικές αρχές για τη δίωξη ναρκωτικών, είναι μία πάρα πολύ σοβαρή υπόθεση.
Μια υπόθεση που προκαλεί έντονους προβληματισμούς και ανησυχίες για την ύπαρξη, ενδεχομένως, θυλάκων μέσα στη Δικαιοσύνη με ποικίλες στοχεύσεις και με απροσδιόριστες συνέπειες, καθώς δεν είναι νοητό ανώτατος δικαστικός, που μάλιστα υπηρετεί σε νευραλγικές θέσεις, να ελέγχεται για τέτοιες σοβαρές εμπλοκές και να μην έχει αντιμετωπιστεί από την πρώτη στιγμή.
Για την πορεία της συγκεκριμένης υπόθεσης έχουν δρομολογηθεί τελευταία έρευνες από τις αρμόδιες δικαστικές αρχές, ενώ η περίπτωση της προέδρου εφετών με συμπεριφορές κατάφωρα αντίθετες με την άσκηση των καθηκόντων της μπορεί να είναι μεν εξαιρετική – και είναι –, αλλά δυστυχώς οι περιπτώσεις συμπεριφορών εισαγγελέων και δικαστών που προκαλούν και εμβάλλουν σε προβληματισμούς και σκέψεις δεν είναι λίγες.
Πρόσφατα, ένας ανώτατος πάλι εισαγγελικός, που μετείχε σε δίκη επωνύμου για σεξουαλικές κακοποιήσεις, προκαλούσε τα θύματα αλλά και τους παράγοντες της δίκης με παρεμβάσεις και παρατηρήσεις, που μόνο σε εισαγγελέα δεν αντιστοιχούν.
Επίσης, περιστατικά προκλητικής συμπεριφοράς σε βάρος δικηγόρων, διαδίκων και γενικά δικαζόμενων πολιτών καταγγέλλονται από τους δικηγορικούς συλλόγους, ενώ προς τιμήν της ηγεσίας της Δικαιοσύνης τα τελευταία χρόνια έχει επιδειχθεί μια συστηματική προσπάθεια να μην κουκουλώνονται αυτές οι καταγγελίες στη λογική της συναδελφικής αλληλεγγύης και της συντεχνιακής λογικής.
Ωστόσο, τα προβλήματα στη λειτουργία της Δικαιοσύνης, όπως όλα δείχνουν, δεν εξαντλούνται στην καθυστέρηση της απονομής της, πρόβλημα πολυπαραγοντικό, όπως σημειώθηκε και σε πρόσφατη ανακοίνωση του Αρείου Πάγου.
Τα προβλήματα της Δικαιοσύνης εμφανίζονται να έχουν βάθος, να σχετίζονται με τη νοοτροπία που επικρατεί σε πολλούς μέσα στο δικαστικό σώμα, ευτυχώς όχι σε όλους και όχι στους περισσότερους, νοοτροπία που υποβαθμίζει την αποδοχή της θεσμικής ιδιότητας που φέρουν οι δικαστές.
Οι δικαστές δεν είναι απλοί δημόσιοι υπάλληλοι, το Σύνταγμα τους αναγνωρίζει – και πολύ σωστά – ειδικές προστασίες και ισοβιότητα ακριβώς διότι υπηρετούν μια βαριά θεσμική λειτουργία, βασικό πυλώνα του πολιτεύματος.
Και ως εκ τούτου η αποδοχή και κατανόηση της βαρύτητας της θέσης τους από τους ίδιους τους δικαστές είναι αυτονόητη προϋπόθεση για να κάνουν σωστά τη δουλειά τους.
Το περιστατικό της προέδρου εφετών που ελέγχεται για εμπλοκή με ναρκωτικά είναι το πολύ ηχηρό καμπανάκι που έχει χτυπήσει για το τι πραγματικά συμβαίνει μέσα στη Δικαιοσύνη. Για να δούμε ποια θα είναι τα άμεσα αντανακλαστικά της νέας ηγεσίας της Δικαιοσύνης και του υπουργείου, φυσικά, τουλάχιστον σε αυτή την κραυγαλέα περίπτωση.
Πηγή: tovima.gr
