Γράφει ο Νίκος Γιαννόπουλος
Από το 2023 θαρρείς και όλοι δούλευαν για το ΠΑΣΟΚ. Ο ΣΥΡΙΖΑ συνετρίβη στις εκλογές και περιορίστηκε σε ποσοστά κάτω του 20% με κοινοβουλευτική ομάδα της οποίας ο αριθμός μόνο αξιωματική αντιπολίτευση δεν παρέπεμπε. Στη συνέχεια ο τυφώνας Κασσελάκης σάρωσε τα πάντα, προκάλεσε απανωτές διασπάσει και το ΠΑΣΟΚ απέκτησε (και τυπικά) το status της δεύτερης κοινοβουλευτικής δύναμης.
Πεδίο δόξης λαμπρόν (θεωρητικά) για την Χαριλάου Τρικούπη που έβαλε το πήχη ψηλά. Που βρισκόμαστε όμως σήμερα; Στην πραγματικότητα το ΠΑΣΟΚ πορεύεται ασθμαίνοντας. Κοντραοχτυπιέται για τη δεύτερη θέση στις δημοσκοπήσεις με την Πλεύση Ελευθερίας και επ’ ουδενί δεν απειλεί το μητσοτακικό κατεστημένο παρά τα συνεχή σκάνδαλα.
Γιατί; Ας διατυπώσουμε μερικές αλήθειες, άβολες για τους παροικούντες το ιστορικό κόμμα. Καμία αντιπολιτευτική δύναμη δεν πρόκοψε συμφωνώντας σχεδόν στα μισά (αν μιλήσουμε με όρους νομοσχεδίων) με την κυβέρνηση. Το ΠΑΣΟΚ, αν και σήκωσε τους αντιπολιτευτικούς τόνους σε ζητήματα όπως το δυστύχημα των Τεμπών, δεν κρύβει ότι σε πολλά σημεία η πολιτική του δεν απέχει από αυτής της δεξιάς.
Ψήφισε, για παράδειγμα, υπέρ των Ωνάσειων σχολείων (μαζί με τη Νέα Δημοκρατία και την Πλεύση Ελευθερίας). Στο μεταναστευτικό, πριν λίγες ημέρες, υιοθέτησε τη στάση-ντροπή του “παρών” στην τροπολογία Πλεύρη που ουσιαστικά βγάζει τη χώρα από τον κατάλογο των χωρών που ομνύουν στο διεθνές δίκαιο. Δεν είχε το θάρρος να την καταψηφίσει αν και τη χαρακτήρισε αντισυνταγματική.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης, απέχοντας παρασάγγας από το μοντέλο του πολιτικού που μπορεί να εμπνεύσει, προσπαθεί να πατήσει σε δύο βάρκες. Το κόμμα του είναι έμπλεο στελεχών που δεν θα είχαν το παραμικρό πρόβλημα να συνεργαστούν με τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Βρίθει ακροκεντρώων που βγάζουν σπυριά ακόμα και όταν διαβάζουν για την ιστορία του ίδιου τους του κόμματος. Η επικεφαλής του πολιτικού σχεδιασμού του ΠΑΣΟΚ φλέρταρε, όπως καταγράφηκε σε ρεπορτάζ που δεν διαψεύστηκαν, με θέση στο κυβερνητικό σχήμα Μητσοτάκη.
Ερώτηση που προκύπτει αυθόρμητα: Γιατί να εμπιστευτούν οι πολίτες το ΠΑΣΟΚ; Αν επιθυμούν την άσκηση πολιτικών που προσκυνούν στο δόγμα της ΤΙΝΑ, μπορούν να προτιμήσουν το πρωτότυπο, τη Νέα Δημοκρατία, οι απομιμήσεις συνήθως δεν συγκινούν. Αν πιστεύουν ότι η απάντηση στις νεοφιλελεύθερες επιταγές είναι ένας νεοφιλελευθερισμός με ανθρώπινο πρόσωπο, δεν έχουν επίσης κανέναν λόγο να ψηφίσουν ΠΑΣΟΚ. Αυτά τα λέει (καλύτερα) και ο Μητσοτάκης.
Μ’ αυτόν τον τρόπο ο δημοκρατικός κόσμος, οι πολίτες που διψούν για πραγματικά προοδευτικές εναλλακτικές και που έχουν ισχυρές αναφορές (και) στο κεντροαριστερό παρελθόν του ΠΑΣΟΚ, παραμένουν “ορφανοί” πολιτικά και συνεχίζουν να ιδιωτεύουν στην περιοχή μεταξύ της αποχής και της αδιαφορίας.
Είναι σαφές ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης πρέπει να πάρει αποφάσεις για το κόμμα του. Αν δεν το πράξει, μετά τις εκλογές και το (αναμενόμενα) αρνητικό αποτέλεσμα, δεν θα έχει κόμμα. Η, στην καλύτερη γι’ αυτόν περίπτωση, θα το έχει μισό. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην βρεθούν εντός του οι πρόθυμοι που θα σπεύσουν να συνδράμουν τον Μητσοτάκη στην προσπάθεια που θα κάνει να σχηματίσει κυβέρνηση.
Σ’ αυτό το σενάριο, ο ήλιος του ΠΑΣΟΚ θα δύσει οριστικά. Δεύτερο σωσίβιο στη δεξιά μέσα σε μία δεκαετία δεν θα το αντέξει αυτός ο πολιτικός οργανισμός ο οποίος ιδρύθηκε και μεγαλούργησε κάτω από τελείως διαφορετικές συνθήκες και ανάγκες.
Πηγή: news247.gr
