Στο δρόμο προς τις εκλογές, το ΠΑΣΟΚ μοιάζει με ιστιοφόρο χωρίς πανιά. Εχει και μια μηχανούλα, βέβαια, αλλά είναι κατάλληλη για φουσκωτό κι όχι για μεγαλύτερο σκαρί που φιλοδοξεί να προσπεράσει τη λουσάτη θαλαμηγό του Κασσελάκη.
Κι όμως οι συνθήκες το ευνοούν. Η κυβέρνηση ψιλορετάρει και χάνει μονάδες λόγω του γάμου των ομοφύλων, της ακρίβειας και των Τεμπών. Ενώ στον ΣΥΡΙΖΑ, αφού έγινε του Κουτρούλη ο γάμος-με αντιδικίες, συγκρούσεις και αποχωρήσεις– , η κατάσταση δείχνει θολή, με τον Κασσελάκη να αυθαιρετεί, να λέει ο,τι του κατέβει, να λαϊκίζει και φυσικά να αλλάζει εκ βάθρων το κόμμα (αυτό λέγεται μετάλλαξη).
Τέτοια τύχη-να έχει αντίπαλο αυτόν τον ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη- ούτε στα όνειρά του δεν θα εύρισκε το ΠΑΣΟΚ. Κι όμως υπολείπεται σταθερά στις δημοσκοπήσεις και τίποτε δεν δείχνει μέχρι στιγμής ότι μπορεί να κατακτήσει την δεύτερη θέση.
Ασε που υπάρχει μια πιθανότητα να βρεθεί τέταρτο, καθώς φορτσάρει ο λαϊκισμός του Βελόπουλου και σαρώνει ειδικά στη Βόρεια Ελλάδα, ενώ δεν αποκλείεται να χάσει ψήφους από τον Λοβέρδο(λίγες πάντως) και από άλλα μικρά κόμματα. Δεν λέω ότι θα συμβεί. Λέω ότι δεν αποκλείω την έκπληξη της τέταρτης θέσης.
Φυσικά, η μεγάλη δεξαμενή για την Χαριλάου Τρικούπη είναι οι πρώην ΠΑΣΟΚ οι που έκαναν τον ΣΥΡΙΖΑ κόμμα εξουσίας αλλά απογοητεύτηκαν και τον εγκαταλείπουν.
Όμως δεν βλέπω δεν επιστρέφουν στο «σπίτι». Στη ΝΔ δεν πάνε σίγουρα. Οσοι πήγαν-πήγαν(στις εκλογές του ’23).Το ΚΚΕ τους πέφτει κάπως βαρύ στο στομάχι, οπότε είτε θα πάνε στους μικρούς(κυρίως στον Κόκκαλη με τα οικολογικά του, λέω εγώ) ή θα απόσχουν.
Πολλοί εντοπίζουν στον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ την αδυναμία του κόμματος να αξιοποιήσει την ευνοϊκή συνθήκη, να αναδειχθεί δεύτερο στις ευρωεκλογές και να βάλει πλώρη για την εξουσία.
Θεωρείται «άχρους και άοσμος» ο Νίκος Ανδρουλάκης (αυτοί είναι οι συνηθέστεροι χαρακτηρισμοί για το πρόσωπό του). Λένε ότι δεν έχει αρχηγική στόφα, ότι μοιάζει «μουδιασμένος» και ότι δεν πείθει ούτε συγκινεί.
Μάλλον έχουν δίκιο οι επικριτές, παρ΄ότι δεν τον πιστώνουν καν με κάποια κατά τη γνώμη μου θετικά. Ότι δεν καταστροφολογεί , αλλά ασκεί μετρημένη αντιπολίτευση σε αντίθεση με την εξαλλοσύνη του Κασσελάκη, ότι έχει αναδείξει ορισμένα ικανά νέα στελέχη και ότι έχει βελτιωθεί
Όπως και να ‘χει, τα πράγματα είναι δύσκολα για τον κ. Ανδρουλάκη. Αν έρθει τρίτο κόμμα και μάλιστα με καχεκτικό ποσοστό, είναι βέβαιο ότι στο ΠΑΣΟΚ θα γίνει…του ΣΥΡΙΖΑ μετά τις ευρωεκλογές: απογοήτευση, οργή, επικρίσεις κατά του αρχηγού, πιθανές αποχωρήσεις και αναταραχή που ίσως να οδηγήσει σε αναζήτηση νέου αρχηγού.
Αυτά θα είναι τα παρεπόμενα της τρίτης θέσης. Θα πρόκειται για ήττα, όπως εξάλλου έχει πεί ο ίδιος ο Ανδρουλάκης. Και μιάς ήττας μύρια έπονται.
Εννοείται ότι το επιχείρημα περί…ανόδου του ΠΑΣΟΚ(αν π.χ. πάρει 12-13%) με επίκληση του ποσοστού που πήρε στις προηγούμενες ευρωεκλογές (7,72%) είναι κάπως χλωμό και θα φαντάζει ανίσχυρο.
Είπαμε το γιατί: Με τον Μητσοτάκη σε δεύτερη τετραετία (αναπόφευκτη η φθορά)και με τον…παραμορφωμένο ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη να μην ενθουσιάζει τα πλήθη(παρά μόνο τους μονόφθαλμους που ονειρεύονται παλιά μεγαλεία), η τρίτη θέση θα είναι καθαρή ήττα.
Θα…πρωτοτυπήσω λέγοντας ότι μέχρι την 9η Ιουνίου πολλά μπορεί να συμβούν, ανατρέποντας το σημερινό σκηνικό επ’ ωφελεία του ΠΑΣΟΚ. Μπορεί. Εξάλλου τα… θαύματα δεν είναι αποκλειστικότητας Κασσελάκη…
