Λιγότερες από τρεις εβδομάδες απομένουν έως ότου οι πολίτες των κρατών- μελών της Ε.Ε θα κληθούν να επιλέξουν τους εκπροσώπους τους για το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο. Οι ηγεσίες των χωρών πάντως κάνουν ότι μπορούν για να αποδείξουν τον απόλυτο διχασμό τους. Οριακά κοινή γραμμή στην Ουκρανία. Διαφορετική πολιτική για την ενεργειακή κρίση. Διαφοροποίηση στην αντιμετώπιση της κρίσης στη Λωρίδα της Γάζας. Ξεκάθαρες αποστάσεις από την πολιτική των ΗΠΑ υπερ του Ισραήλ. Συντεταγμένοι ωστόσο στη διεύρυνση του ΝΑΤΟ.
Το Διεθνες Ποινικό Δικαστήριο προκάλεσε αρχικά μούδιασμα με την πρόταση του για την έκδοση ενταλμάτων σύλληψης για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας σε βάρος του Μπέντζαμιν Νετανιάχου και ηγετικών στελεχών της Χαμάς.
Σήμερα Ιρλανδία, Νορβηγία και Ισπανία ανακοίνωσαν σχέδιο για την αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους από τις 28 Μαΐου. «Για ιστορική ημέρα, σημαντική για την Ιρλανδία και την Παλαιστίνη»έκανε λόγο ο Ιρλανδός πρωθυπουργός Σάιμον Χάρις. «Είμαι πεπεισμένος ότι και άλλες χώρες θα μας ακολουθήσουν και θα κάνουν αυτό το σημαντικό βήμα τις επόμενες εβδομάδες» πρόσθεσε.
«Πρέπει να διατηρήσουμε ζωντανή τη μόνη εναλλακτική που προσφέρει μια πολιτική λύση για Ισραηλινούς και Παλαιστίνιους ομοίως: δύο κράτη που ζουν το ένα δίπλα στο άλλο με ειρήνη και ασφάλεια» σημείωσε ο Νορβηγός πρωθυπουργός Στέρε που πάντως καταδίκασε εκ νέου τη Χαμάς και διαβεβαίωσε ότι η αναγνώριση της Παλαιστίνης αποτελεί ένα μέσο υποστήριξης των μετριοπαθών δυνάμεων που χάνουν έδαφος σε αυτήν την παρατεταμένη και ωμή σύγκρουση.
Στη Μαδρίτη, ο Ισπανός πρωθυπουργός, Πέδρο Σάντσεθ,επιτέθηκε στον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπέντζαμιν Νετανιάχου λέγοντας ότι το παίζει κουφός και βομβαρδίζει νοσοκομεία και σχολεία και τιμωρεί γυναίκες και παιδιά με πείνα και κρύο.
«Δεν μπορούμε να το επιτρέψουμε. Έχουμε υποχρέωση να δράσουμε. Στην Παλαιστίνη όπως στην Ουκρανία χωρίς δύο μέτρα και δύο σταθμά. Αυτή η αναγνώριση δεν είναι εναντίον του Ισραήλ, δεν είναι εναντίον των Εβραίων. Δεν είναι υπέρ της Χαμάς αυτό που ειπώθηκε. Αυτή η αναγνώριση δεν είναι εναντίον κανενός, είναι υπέρ της ειρήνης και της συνύπαρξης» είπε ο Σάντσεθ.
Όπως ήταν αναμενόμενο θετική ήταν η αντιδραση της Παλαιστινιακής Αρχής που όμως δυστυχώς δεν απέφυγε το ατόπημα.
Κάλεσε τις χώρες του κόσμου να αναγνωρίσουν το κράτος της Παλαιστίνης σύμφωνα με τις γραμμές του 1967. Η Παλαιστινιακή Αρχή, αναφέρει ως αξιοσημείωτο ότι οκτώ χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναγνωρίζουν το κράτος. Πρόκειται για την Βουλγαρία, την Πολωνία, την Τσεχία, τη Ρουμανία, τη Σλοβακία, την Ουγγαρία και- εδώ έρχεται το ατόπημα- την Ελληνική Διοίκηση της Νότιας Κύπρου, και τη Σουηδία.
Για την Παλαιστινιακή Αρχή, πιθανώς δεν υπάρχει τουρκική κατοχή και είναι ατόπημα για μια χώρα που υφίσταται παρανόμως επί δεκαετίες τη διχοτόμηση του νησιού. Και μάλιστα μιας χώρας που στέκεται στο πλευρό των Παλαιστινίων.
Θα σκεφτεί κάποιος ότι είναι φυσιολογικό για τους Παλαιστίνιους που συρρικνώθηκε η γη τους, δυσανάλογα του πληθυσμού τους, αντιπαρέρχομαι τις ιστορικές αναφορές πως η επέκταση του Ισραήλ σχετίζεται με την αγορά γης που πούλησαν οι ίδιοι οι παλαιστίνιοι, και αφήνω μόνο για την ιστορία, την ανάγκη ενός λαού να ριζώσει.
Όμως δεν μπορώ να αφήσω ασχολίαστη τη σπουδή του Σάντεθ για λύση στο Παλαιστινιακό, όταν ανάλογες πρωτοβουλίες δεν έχουν εκφραστεί για την επίλυση του Κυπριακού.
Από την άλλη καταλαβαίνω τις πολιτικές πιέσεις στο εσωτερικό του για σκάνδαλα διαφθοράς που εμπλέκουν τη σύζυγό του. Μα ούτε και την ξαφνική κρίση στις σχέσεις της Ισπανίας με την Αργεντινή. Κρίση που στο κάδρο της βρίσκεται ο ίδιος ο Ισπανός πρωθυπουργός. Είναι όμως θα μου πεις… Σο-σι-α-λη-στές!!!
