Πέντε πυροβολισμοί κατά της Δημοκρατίας. Σε σοκ η παγκόσμια κοινότητα, η Σλοβενία ως έκτακτη είδηση. Ο 71 ετών καλλιτέχνης Γιουράι Τσαντούλα είναι σύμφωνα με τα τοπικά μέσα ο άνθρωπος που αποπειράθηκε να σκοτώσει τον πρωθυπουργό της χώρας Ρόμπερτ Φίτσο. Ο Φίτσο μόλις είχε ολοκληρώσει ένα πολιτικό συμβούλιο στην πόλη Χαρτοβά, χαιρετούσε τους πολίτες όταν δέχτηκε την δολοφονική επίθεση. Νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση. Τι μπορεί να σημαίνει όμως μια τέτοια επίθεση λίγες μέρες πριν τις ευρωεκλογές;
Θα πρότεινα να μη βιαστούμε να βγάλουμε συμπεράσματα. Σίγουρα το μήνυμα είναι πολύ ισχυρό και ηχηρό στις ευρωπαϊκές κοινωνίες, στους σκεπτικιστές, τους απογοητευμένους, σε όσους σκέφτονται την οικονομική κρίση και την αδυναμία να ανταπεξέλθουν στις βασικες τους υποχρεώσεις.
Με την παραπάνω ατζέντα θα είχε πολύ εύκολη δουλειά ο λαϊκισμός και οι ακραίες φωνές. Ξεχνούν όμως πως ιστορικά και παραδοσιακά δολοφονικές επιθέσεις κατά δημοκρατικά εκλεγμένων αρχηγών κρατών φέρνουν τα τελείως αντίθετα αποτελέσματα. Και αν οι λαϊκιστές της Ευρώπης θεωρούσαν ότι είχαν μία πολύ εύκολη δουλειά η δολοφονική επίθεση σε βάρος του Φίτσο τους βάζει δύσκολα.
Και για τον απλούστατο λόγο ότι όταν συντρέχουν λόγοι εθνικών κινδύνων η πλειονότητα των πολιτών συντάσσεται με τον εκλεγμένο αρχηγό. Ανεξάρτητα εάν διαφωνεί με την ακολουθούμενη πολιτική.
Δολοφονικές επιθέσεις δεν είναι ανεκτές, ούτε για την ελίτ, ούτε για την αστική τάξη των συντεταγμένων πολιτειών. Μία δολοφονική επίθεση κατά εκλεγμένου πρωθυπουργού υποδηλώνει κίνδυνο για την οντότητα και τα σύνορα της χώρας.
Με τους πολίτες να «κουβαλούν» ψυχολογικό βάρος. Κάτω από ένα τέτοιο στρες αισθάνονται την ανάγκη να υποστηρίξουν με όλες τους τις δυνάμεις τον εκλεγμένο αρχηγό του κράτους.
Και καλό θα είναι λοιπόν όσοι θεωρούσαν εύκολη υπόθεση τις ευρωεκλογές και όσοι προκρίνουν εθνικά θέματα να το ξανασκεφτούν. Γιατί γατάκια…γιατί μπορεί να αλλάξουν όλα από τον δημοσκοπικό χάρτη έως την κάλπη.
