Η εξωτερική πολιτική ενός κράτους είναι ένα από τα κλειδιά για τη διατήρηση της ασφάλειας και την προώθηση των εθνικών συμφερόντων του. Ωστόσο, η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με πολλά λάθη στην εξωτερική της πολιτική το τελευταίο διάστημα και μετά τις εκλογές, τα οποία είναι ακόμη πιο εμφανή. Η απουσία του Νίκου Δένδια από το τιμόνι της εξωτερικής πολιτικής της χώρας σχολιάζεται, πλέον, από πολιτικούς και διπλωματικούς κύκλους καθώς το Υπουργείο Εξωτερικών δείχνει να μην έχει βηματισμό και να μην μπορεί να διαβάσει τις εξελίξεις.
Η επικείμενη επίσκεψη και προεκλογική συγκέντρωση του Αλβανού Πρωθυπουργού, Έντι Ράμα, στην Ελλάδα, την ημερομηνία της επετείου της προφυλάκισης του Φρέντι Μπελέρη, αποτελεί μια προκλητική ενέργεια που αποκαλύπτει την έλλειψη συνεκτικής πολιτικής για τα Δυτικά Βαλκάνια από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Την ίδια ώρα που και οι σχέσεις με το Βελιγράδι είναι ψυχρές ένα μετά τις εκλογές αναμένονται κραδασμοί και με τη Βόρεια Μακεδονία.
Τα λάθη στην εξωτερική πολιτική της Ελλάδας είναι προφανή και προκύπτουν από τις ανεπαρκείς επικοινωνιακές και διπλωματικές επιλογές που έχουν αρνητικές επιπτώσεις στις διμερείς σχέσεις. Οι επιλογές αυτές δεν αναδεικνύουν πραγματικά το θέμα του κράτους δικαίου στην Αλβανία και δεν προστατεύουν αποτελεσματικά τα δικαιώματα της ελληνικής εθνικής μειονότητας στην Αλβανία.
Και φαίνεται ότι η επιλογή υποψηφιότητας Μπέλερη υποβιβάζει το θέμα σε διμερές, όπως άλλωστε μας άδειασαν και από τις Βρυξέλλες.
Επίσης, η απολογητική, υποχωρητική αντίδραση του Υπουργείου Εξωτερικών στη νέα πρόκληση του Ερντογάν, να μετατρέψει σε τζαμί την ιστορική Μονή της Χώρας, αποκαλύπτει την έλλειψη αποφασιστικότητας στην αντιμετώπιση των τουρκικών προκλήσεων.
Είναι κρίμα που το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών δεν ασκεί μια συγκροτημένη εθνική στρατηγική στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, προτιμώντας τη μικροπολιτική και την επικοινωνιακή λογική. Αυτό δείχνει την απουσία ισχυρής και συνεκτικής ηγεσίας στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής.
Όταν ο Νίκος Δένδιας ήταν στο τιμόνι του Υπουργείου Εξωτερικών εφάρμοζε αποφασιστική και συνεκτική προσέγγιση στις διεθνείς σχέσεις. Μόνον έτσι μπορούμε να προασπίσουμε αποτελεσματικά τα εθνικά μας συμφέροντα και να διασφαλίσουμε την ειρήνη και την ασφάλεια στην περιοχή.
Δυστυχώς η εξωτερική πολιτική της χώρας παραδόθηκε σε ένα μην πολιτικό πρόσωπο οι Γιώργος Γεραπετρίτης και Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου θεωρούνται πολιτικά «τέκνα» του Κυριάκου Μητσοτάκη…
Και φυσικά ένας διπλωματικός υπάλληλος όσο καλός και πιστός αν είναι δεν μπορεί να χαράξει εξωτερική πολιτική. Γιατί η Εξωτερική Πολιτική μιας χώρας δεν είναι δημόσιες σχέσεις και προσωπικές γνωριμίες που σου διασφαλίζουν μια καριέρα…
Σχετικά με τον κ. Γεραπετρίτη με πολλές γκάφες στην πλάτη του από την κυριαρχία στα 6 μίλια μέχρι την υπόκλιση στον Σουλτάνο…
Δυστυχώς πέρα από το στιγμιότυπο αποκαλύπτει και τη ψυχολογία του επικεφαλής της Εξωτερικής πολιτικής και συνιστά κάτι πολύ περισσότερο από κακή επιλογή ένδειξης σεβασμού προς έναν ξένο ηγέτη.
Αυτή η αυθόρμητη σχεδόν ανακλαστική ένδειξη υποταγής στον «ισχυρό» δείχνει την πολιτική αντίληψη που εκφράζεται από ένα κομμάτι της της ελληνικής ελίτ.
Και δείχνει και κάτι άλλο ότι η προσέγγιση γίνεται με όρους αδυναμίας και διάθεσης παραχωρήσεων, δηλαδή αυτό που θέλει η Τουρκία να καταστήσει την Ελλάδα έναν δορυφόρο, μια υποτακτική χώρα όπως ήθελε ο Χίτλερ την Πολωνία και τις συνορεύουσες χώρες.
Αυτή η κίνηση του Έλληνα ΥΠΕΞ έχει καταγραφεί στις μαύρες σελίδες της ελληνικής διπλωματίας ως εθνικός εξευτελισμός. Για αυτό Δένδια θα λέμε και θα κλαίμε…
