Κάπως έτσι το είπε η αφέντρα της Χαλκίδας. Η κυρία της Εφορίας που βρήκε στρωμένη τη δουλειά από τους προηγούμενους και τη συνέχισε! Μα το Θεό, έτσι είπε, σύμφωνα με ρεπορτάζ που άκουσα στο βραδινό δελτίο του «Αλφα»(22.5.24).
Μια χαρά! Και μπράβο στην συνεπή κυρία που μοίραζε…δίκαια στα «παιδιά» της εγκληματικής οργάνωσης όσα κονόμαγε η ομάδα από τις λαμογιές στα φορολογικά.
Για να μη μας κατηγορήσουν ότι σπιλώνουμε υπολήψεις, αγνοώντας το τεκμήριο της αθωότητας, υπενθυμίζω ότι για εγκληματική οργάνωση μιλάει η ΕΛ.ΑΣ που έπιασε στα πράσα τους μάγκες της Χαλκίδας. Πάμε παρακάτω.
Μέσα στα χρόνια εγώ θυμάμαι αρκετές ανάλογες υποθέσεις με πρωταγωνιστές εφοριακούς, τελώνηδες, λιμενικούς, υπαλλήλους στις πολεοδομίες και πάει λέγοντας. Ένα μάτσο διεφθαρμένοι που ζούσαν ζωή χαρισάμενη, βουτηγμένοι στη διαφθορά.
Όμως ξέρω προσωπικά, όπως και σείς, υπαλλήλους -διαμάντια που δεν διανοήθηκαν ποτέ να εκβιάσουν, να κλέψουν και να πάρουν δωράκια για να κάνουν τα στραβά μάτια, κι ας ήξεραν ότι είναι εύκολο να το κάνουν, ώστε να χτίσουν κι αυτοί σπιταρώνες, να αγοράζουν αυτοκινητάρες και να ζούν στη χλίδα όπως κάποιοι συνάδελφοί τους. Κι αυτοί είναι η πλειονότητα. Καθαροί, έντιμοι και δουλευταράδες.
Γι αυτό κι έχει νόημα να θυμηθούμε μια κοινοτοπία που επαναλαμβάνεται. Ότι παντού υπάρχουν λαμόγια. Και γι αυτό είναι άδικο να στιγματίζονται ολόκληροι κλάδοι με αφορμή τις βρωμιές ορισμένων.
Μεταξύ των κλάδων που δεν ακούνε καλή κουβέντα είναι και η έρμη η δημοσιογραφία. Ας την αφήσουμε όμως στην άκρη γιατί θα μπλέξουμε σε ζόρικες συζητήσεις και δεν έχω καμμία όρεξη αυτή τη στιγμή ν΄ανοίξουμε αυτόν τον «φάκελλο».
Αντίθετα, η υπόθεση της Χαλκίδας μου τσίγκλισε το ενδιαφέρον για να ρίξουμε φώς, όσο μπορούμε βέβαια, στον παράνομο πλουτισμό και στο μαύρο χρήμα που διακινείται μέσα από τις βρώμικες αυτές ιστορίες. Και πως μπορεί να αντιμετωπιστεί αυτό το φαινόμενο.
Λοιπόν, λέω εγώ τώρα: Όταν ο άλλος-π.χ. ένας εργαζόμενος στην Πολεοδομία – χτίζει ανώγια και κατώγια, κυκλοφορεί με κουρσάρες και γενικώς κάνει ζωάρα, ενώ με τίποτε δεν τα δικαιολογεί αυτά ο μισθός που παίρνει, γιατί δεν εντοπίζεται για να πιαστεί στη φάκα;
«Μα δεν είναι εύκολο», λένε κάποιοι. «Πώς να ελέγξει το έρμο το κράτος τόσες χιλιάδες υπαλλήλων που εργάζονται στις συγκεκριμένες υπηρεσίες;». Λογικό ακούγεται. Ασε που γίνονται δειγματοληπτικοί έλεγχοι, λένε οι γνωρίζοντες.
Σύμφωνοι. Μήπως, όμως, αυτοί οι τυχαίοι έλεγχοι δεν γίνονται με τρόπο τέτοιο ώστε να πιαστούν πρώτα τα μεγάλα ψάρια; Δηλαδή να ψαχτούν κατά προτεραιότητα οι επικεφαλής των χιλιάδων Υπηρεσιών της Επικράτειας και να εντοπιστούν έτσι οι πιο κραυγαλέες περιπτώσεις; Και μετά, βλέπουμε.
Ειδικά τη σημερινή εποχή με την τεχνολογία σε πρώτο πλάνο, με νέους ανθρώπους-τσακάλια στα τεχνολογικά, με διασταυρώσεις στοιχείων και με συνεργασία διαφορετικών Υπηρεσιών, μήπως-λέω μήπως- θα μπορούσαν να ξεσκεπαστούν τα λαμόγια και ν΄αρχίσει σιγά σιγά να ξηλώνονται τα βρώμικα πουλόβερ;
Τα τελευταία χρόνια κάτι βλέπω να γίνεται, για να λέμε του στραβού το δίκιο, αλλά δεν φαίνεται να φτάνει. Αν χρειάζεται, ας προσλάβουν νέους ανθρώπους που είναι τζίνια στην τεχνολογία και μαζί με τους παλιούς να συγκροτήσουν –μμμ,να το πω; Θα το πώ- γα@@τες ελεγκτικές Υπηρεσίες που θα δουλέψουν με κέφι και φαντασία και θα γίνουν ο φόβος και ο τρόμος των διεφθαρμένων.
Αδικο έχω, ρε παιδιά;
